The Swarm van Frank Schatzing is boek nummer vijf van dit jaar maar wel 898 pagina's dik en bovendien de Engelse vertaling van "Der Schwarm". Het is een indringend verhaal en eigenlijk een smeekbede om eindelijk'ns op te houden met de planeet te vernietigen. Maar net zoals in het echt zijn er ook in het verhaal mensen die het niets kan schelen wat er met het milieu gebeurd, zolang zij maar carrière maken of geld verdienen.
Wellicht dat die instelling u doet denken aan sommige politici...
Ik ken mensen die op geen enkele manier bezuinigen op bijvoorbeeld electriciteit 'want Amerika en China verbruiken zo belachelijk veel dat het niet uitmaakt wat ik verbruik.' Wat mij betreft is dat een compleet verkeerde instelling. Maar goed, als mensen het dan niet uitmaakt dat toekomstige generaties nog kunnen genieten van deze planeet dan is dat maar zo.
Maar nee, zo gemakkelijk geef ik mij niet gewonnen; ik zal blijven schrijven over mijn wensen en idealen en bijvoorbeeld op de politieke partij blijven stemmen die daar voor mij het dichtst bij staat. En ik roep ook bij deze anderen op hetzelfde te doen.
Inmiddels hebben wij er alles aan gedaan om voor mijn zoon de juiste keuze te maken betreffende het vervolg van zijn schoolcarrière en is de beslissing uit onze handen. Morgen hopen wij dan eindelijk het verlossende woord te horen: gaat hij naar 4VWO op een andere school of doet hij 3VWO op zijn huidige school overnieuw?
Na bellen, sms'en en e-mailen had ik vrijdag even nergens zin meer in, niet eens in het schrijven en/of publiceren van een 'verhaaltje op vrijdag'. Zaterdag beleefden wij een rustig dagje en vandaag mocht ik voordragen uit eigen werk op een heuse schrijvers/dichtersmiddag in een art gallery.
Die werd bezocht door ondermeer oud-klasgenote Christina, twittervriend George en vrienden Bas en Elsa en Ankie en Edgar. Hoewel er in de tuin bij het complex een trampoline stond hebben mijn kinderen zich die twee uren die ik daar was verveeld.
En hoewel er nog steeds mensen zijn die denken dat ík mij regelmatig verveel is dat toch geenszins het geval.
Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Rutger Kopland, Sage Stallone, Richard Zanuk en Theresia Vreugdenhill
Update: voor een samenvatting van de dichtersmiddag verwijs ik u gaarna naar het weblog van @poeetweet: http://seizoensgebonden.blogspot.nl/2012/07/dichtersmiddag.html
Posts
soms verveelt men zich inderdaad, maar niet getreurd jij hebt genoeg te doen.
BeantwoordenVerwijderenPolitiek zal ik niet snel over loggen. Ookal heb ik er wel een mening over. Maar ik discussiëer er graag over in mijn echte leven. En niet zuinig doen omdat een ander het niet doet is natuurlijk onzin. Ik spring ook niet in het water als een ander er wel in springt.
BeantwoordenVerwijderenLove As Always
Di Mario
Wauw... mooi, van die dichtersdag! En de erkenning :) Tuurlijk is het een beetje jammer dat het niks is voor de kids maar jaaa.... dat komt nog. Echt!
BeantwoordenVerwijderenWaha, verveling, wat is dat??
Dankjewel voor je reaktie Terrebel. Enne: eg wel! Maar ja.. het gaat er om de steen te voelen; de steen te zijn.. en dan versmelt het allemaal. Niks aan de hand. Daar blijven we aan werken.
En ik vind het knap hoor, zulke boeken lezen! Die dikte, daar waag ik me alleen aan bij een spannend geschiedenisboek of een fantasy-pil.
Fijne week!
Clemens.
Ik ben ,net als Di Mario blijkbaar ,opgevoed dat je niet in het water springt ómdat een ander het doet !
BeantwoordenVerwijderenWaarschijnlijk zou ik nog wel meer kunnen besparen dan ik nu doe maar ik probeer in ieder geval niéts te verspillen.
Ik zal noet even doorduimen dat er een goede oplossing voor je zoon uitrolt !
De mensheid vergaat, dat staat wel vast, de wereld niet. Net zo als Mars. Dat bestaat ook nog steeds.
BeantwoordenVerwijderenMijn ouders waren "oorlogskinderen " Verspillen stond niet in hun woordenboek en heb dat overgenomen !
BeantwoordenVerwijderenSUCCES lieve Terrebel en dito zoon, ik duim voor jullie en hoop dat het verlossende antwoord positief zal zijn!!!
BeantwoordenVerwijderenEn wat de zorg om onze planeet betreft: gelijk heb je, als iedereen zijn ecologische voetafdruk wat kleiner maakt blijft er genoeg moois over voor elke mens nà ons...