Slapen

Terwijl ondergetekende ter plaatse (In Ut Kielegat met name) onderzoek verrichtte naar de dieper liggende betekenis achter liedteksten als 'la, la, la, la, la' kreeg een prins een ongeluk. Heel zielig natuurlijk en met name zijn naaste familie en zijn vrienden wens je het het niet toe dat iemand veel pijn leidt en mogelijk misschien zelfs sterft.

Maar toch is het raar dat het diezelfde mensen die zo hard roepen dat het allemaal zo verschrikkelijk is geen ene moer kan schelen wat een anonieme skiër overkomt. Ik bedoel: Friso kennen ze niet maar datzelfde geldt toch ook voor iemand die níet geregeld in de roddelbladen staat?

Als een anonieme junk dood in een steegje wordt aangetroffen zijn er mensen die roepen: 'Gelukkig...weer een crimineel dood.' Als een bekende junk dood wordt aangetroffen in een luxe hotelkamer roept men: 'Ach, wat zielig! Die arme meid kon de druk van het beroemd-zijn niet aan!' Tsja, Whitney Houston kon toevallig heel erg goed zingen. Dat de anonieme junk misschien heel goed kon neusfluiten of ramen lappen doet in het geheel niet terzake. Hij was namelijk niet populair.

De term 'bontkraagjes' is ook populair en werd in het leven geroepen door racistische idioten die daar jongelui met Marokkaanse vaders en oma's mee bedoelen. Maar toen ik de beelden zag van vers gearresteerde Ajax-'fans' zag ik alleen maar jonge blanke mannen gehuld in bontkraagjes. Van die jongemannen die bij mama thuis in Urk of Staphorst onder een éénpersoons Ajax dekbed slapen.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Gerard van der Weerd en Anil Ramdas

Een Slok (een verhaaltje)

De shampoofles had de vorm van een dolfijn. En de kleur van een dolfijn. En knipoogde naar hem. De shampoofles knipoogde naar hem. De shampoofles knipoogde naar hem.

Knipoogde naar hem!?

'Ach ja, het zal wel.' Hij negeerde de dolfijn en nam nog een slok.