Een droom

Had een heel fijn weekend: een verjaardag in Breda en een etentje bij m'n moeder (Pangsit!) met m'n zoon, m'n broer en diens vrouw. Maar nu ben ik moe en ga ik lekker dromen...

En ik droom wel vaker. Ook overdag. Bijvoorbeeld van een betere wereld. Een wereld waarin respect meer is dan een woord. Een wereld waarin respect niet iets is wat men eist maar wat men verdient.

Ik droom dan van een wereld waarin iedereen gelijke kansen heeft, ongeacht ras, geloof, afkomst, sekse of seksuele voorkeur.

Een wereld waarin nog maar één ras in vrede samenleeft met de natuur en elkaar: het menselijk ras.

Een wereld waarin nog maar één geloof heerst: het geloof in een betere wereld.

Een wereld waarin mensen worden beoordeeld op hun éigen inbreng en niet die van hun ouders.

Een wereld waarin mannen en vrouwen écht gelijke rechten en plichten hebben.

Een wereld waarin mensen niet meer worden veroordeeld omdat hun seksuele gevoelens anders zijn dan die van de meeste anderen.

Een wereld waarin vrijheid van meningsuiting ook geldt voor mensen die ingaan tegen de mening van mensen die niet weten wat vrijheid van mening nu werkelijk betekent.

Ik droom én geloof dat dat meer is dan een droom.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Max van der Stoel en Sai Baba

Een Ander (Een verhaaltje)

In het jasje dat zij droeg leek zij op de jonge weduwe van een Franse soldaat ten tijde van Napoleon; een soldaat die zijn leven had gegeven om haar en hun ongeboren kind te beschermen. Zo stelde hij zich voor.

Hij hield van die melancholische blik in haar ogen, vlak voordat zij zoenden.

Nog nimmer had iemand zijn lippen beroerd op de manier waarop zij dat deed. Met een blik vol overtuiging en alsof niets in de wereld belangrijker was.

Hij wist een fotograaf zo ver te krijgen hem met haar op de foto te zetten en vergat bijna haar naam te vragen.

Het was vroeg in de ochtend toen zij tenslotte afscheid namen en zij naar huis ging. Met een ander.