Toewens

Lachen dit: stel ik net een vraag over de inkomsten uit parkeergeld, komt even later het nieuws uit dat de gemeente Amsterdam juist vanwege het verhogen van de parkeertarieven tientallen miljoenen euro's aan inkomsten misloopt. Blijkt dat nu teveel mensen de binnenstad met de auto mijden. Dat merkt niet alleen de dienst parkeerbeheer maar ook de lokale middenstand. Je zou toch verwachten dat de gemeente wel eens iemand in dienst neemt die kan rekenen. Zo kan een haringboer zich lekker rijk rekenen door te denken: "Ik verkoop 50 harinkies per dag. Als ik daar nu'ns 30 euro per stuk voor vraag kan ik over 5 jaar met pensioen. Niet dus. Die haringboer gaat gewoon failliet. Moraal van dit verhaal: de gemiddelde haringboer is verstandiger dan de gemiddelde gemeente-ambtenaar.

Ik heb regelmatig de lokale overheid aangeboden hen bij dit soort problemen te helpen maar blijkbaar wil men geen hulp...Mijn zoon heeft ook niet zo veel hulp nodig bij zijn schoolwerk. Zo kwam hij vandaag doodleuk thuis met een 9+ voor Aardrijkskunde. Het jong.

Hoewel hij het prima zelf lijkt te rooien is er in wezen natuurlijk niemand die zonder hulp kan. Vandaar dat ik regelmatig mijn diensten aanbied (maar nog wel moet leren iets vaker gewoon om hulp te vragen).

Ik help graag mensen die mij om advies vragen. Zo werd mij onlangs gevraagd hoe je een kind helpt dat last heeft van doorkomende tandjes. Bovendien zouden ook paps en mams én de buren geholpen kunnen worden want het is doorgaans ruim bedtijd wanneer zo'n kind besluit het ongenoegen kenbaar te maken door luid te gaan huilen. "Welnu," zei ik "Je kunt altijd een fles wodka proberen: speen in de drank en vervolgens in de mond. En mocht de wodka niet afdoende zijn dan wil de fles zelf nog wel uitkomst bieden." Niet iedereen waardeert zo'n grapje. Sterker nog: niet iedereen begrijpt zo'n grapje.

Mensen die mij kennen weten dat ik kinderen -zoals alle mensen (en jawel: kinderen zijn ook mensen. Vergeet dat nooit!)- uitsluitend het beste toewens.

De link van vandaag is naar een reactie die ik stuurde op een brief van een woningcorporatie aan mijn moeder.

Fantasie

"Reaper Man" van Terry Pratchett is boek nummer 25 van dit jaar en is -zoals ik gewend ben van deze zeer succesvolle auteur van de Schijfwereld-serie- weer hilarisch maar zet ook regelmatig aan tot denken. Dat mag ik graag zien in zowel boeken alsook in films: dat die én onderhoudend zijn én tot denken aanzetten.

Goed beschouwd beschikken mijn kinderen over precies die eigenschappen en hoewel wij dit weekend niet bijzonder veel hebben uitgevoerd (Eva die cadeautjes uitpakte vanwege haar verjaring vorige week; Ferdinand die acrobatiek-acts uitvoerde met Dayna; Zaklopen op de Wii, lunchen bij oma, "Ratatouille" kijken...) heb ik mij uitstekend met ze vermaakt! Morgen foto's...

Nogmaals: Boeken zijn tof! Gisteren waren wij in de boekwinkel om een boekenbon die ik voor m'n verjaardag had gekregen te verzilveren. Het was een drukte van belang bij de afdeling kinderboeken. Omdat het de laatste dag was van de Kinderboekenweek waarschijnlijk. Eva, Dayna en Ferdinand zijn net als ik boekverslinders dus wij konden onze lol op. Een behulpzame, vriendelijke en bovendien geïnteresseerde medewerkster hielp ons onze keuzes te bepalen. Zo kwam het dat wij een half uurtje later in een gelukzalige stemming het pand verlieten.

Nogmaals: boeken zijn geweldig! Mensen die zeggen "ik wacht wel tot de film uitkomt en komt-ie niet dan was het boek blijkbaar niet interessant genoeg" heb ik maar één ding te zeggen:"PRRRFFFTT" (Steekt tong uit en maakt draaibewegingen met de handen waarvan de duimen in de oren steken). Naar een opmerking van "Tante" Annie M.G. Schmidt...

Er zijn ook mensen die zeggen te balen van mensen die studeren "van ons belastinggeld". "Wat heb je nou bijvoorbeeld aan zo'n studie filosofie of sociologie? Wat kun je dan worden!?" vraagt men zich vertwijfeld af. "Dan kun je bijvoorbeeld leren om te zeggen "Wat heb je NU bijvoorbeeld...want "Nou" zeggen is onjuistl...Bovendien leren studenten fillosofie voor zichzelf na te denken..."

-"Wat heb je daar nou aan, voor jezelf nadenken?" (weer dat "nou" verkeerd gebruikt. Irritant. Maar dat terzijde)"Van mijn belastinggeld worden al mensen betaald om voor ons na te denken."

Er zijn momenten dat je even diep zucht, langzaam voor jezelf tot tien telt en van onderwerp verandert. Dit was nu typisch NIET zo'n moment en daarom wurgde ik mijn gesprekspartner van dat moment. Althans in mijn fantasie.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Stephen Gately