Waarom (Een verhaaltje)

Soms is het alsof het geheugen een eigen wil heeft en er bijvoorbeeld voor zorgt dat je vergeet dat verliefd zijn voorbijgaat maar houden van langer duurt. Maar momenten kunnen eeuwigdurend zijn terwijl de mensen op je levenspad in een oogwenk zijn verdwenen.

Zo was het niet met haar. Ja, nadat ik haar voor het eerst ontmoet had verdween zij voor een tijdje uit m'n leven. Maar nooit uit mijn gedachten.

Mijn geheugen dreef de spot met mij en soms moest ik inloggen op een profielsite om haar naam weer boven water te halen. Maar mijn nooit uitgesproken liefde voor haar leidde een eigen leven. Dat mooi was maar onbereikbaar.

Natuurlijk heb ik er vaak aan gedacht haar op te zoeken, gewoon om bij haar te zijn en haar geur op te snuiven. Dat had ik makkelijk kunnen doen want ik had tenslotte haar e-mail adres en telefoonnummer.

Toch deed ik't niet. U begrijpt vast wel waarom.

Ervaren

Boek nummer 15 is "De Afghaan" van Frederick Forsyth en is weinig meer dan een opsomming uit de "Wie is Wie"-almanak van Al Qaida en de Taliban. Boeiende feiten, dat wel maar geen boeiende vertelling. Boek nummer 16 van dit jaar is een heus verhaal van meesterverteller Haruki Murakami: "Ten Zuiden van de grens". Een prachtig verhaal over liefde, bedrog en vertrouwen dat ik U aanraad te lezen. Al is het maar de vanwege de vondst van het omgekeerd déja-vu:"Je bent op een plek waarvan je zeker weet dat je er ooit weer zult komen om wederom datzelfde gevoel te ervaren".

M'n zoon en ik ervoeren het echte vakantiegevoel in een bijna 400 jaar oud pand aan de rand van de Belgische plaats Verviers, nabij de van haar bronwater bekende plaats Spa waar wij een uitstapje aan waagden. Met zes mensen waarvan de jongste 13 was en de oudste iets over middelbare leeftijd beleefden wij genoeglijke uurtjes in de zon, op het water, op een terras, op de veranda, rond de vuurkorf, aan de eettafel en in de trein.

Hieronder een kleine foto-impressie. Later meer en vrijdag nog meer in het kader van Skywatch Friday op deze webstek.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Walter Cronkite

Wij stapten over in Luik:

















Marcus speelt gitaar in de deuropening van de veranda:























Even een drankje op een terrasje in Spa, waarna een paar van ons gingen waterfietsen:

















Zo ziet het water eruit voor het in de flessen met het bekende logo verdwijnt:

















Onderweg naar ons verblijf op een heuveltop maakte ik deze foto van Verviers: