Familie

Ferdinand is kampioen geworden! Al twee lessen voor het einde van de competitie stond hij ongenaakbaar op de eerste plaats op de ranglijst van het lokale jeugddarten. Het was dus geen verrassing dat hij vandaag een grote beker in ontvangst nam. Wij zijn errug trots. Hij op zichzelf en ik op hem.



De gitaarleraar is ook trots op de vorderingen van zijn leerling. Gisteren voor het eerst speelde ik akkoorden zonder te hoeven kijken welke vinger ik bij welke fret moest plaatsen.

Onderweg naar les kwam ik vriend Stefan tegen. Dat zijn zo van die leuke dingen. Net als een knipoog krijgen van je favoriete McDonalds-meisje (ze is in de dertig, hoor en assistent-manager) of een hartelijke knuffel van een vriendin uit een tijdperk dat een vorig leven lijkt. Wij hadden elkaar ruim twintig jaar niet gezien!

De ouders van Danielle Cramer hebben niet zo lang hoeven wachten voordat zij hun ontvoerde (inmiddels 15-jarige) dochter weer in de armen konden sluiten. Toch heeft het bijna een jaar geduurd voordat de jongedame werd gevonden in een kamertje onder de trap bij kennissen van de familie.

Was

Op zich heb ik niets tegen de ochtend maar wie heeft bedacht dat die zo vroeg moet beginnen? Is ook natuurlijk m'n eigen schuld. Had gewoon na de raadsvergadering van gisteren moeten bedanken voor de naborrel...;-)
Onderwerp van gesprek tijdens het debat waren ondermeer: de plaatsing van ondergrondse afvalcontainers (bij overschrijding van het budget zal dat niet worden verhaald op de burger. Althans, niet direkt...); de invoering van "Antwoord" ("Het nieuwe stedelijke algemene informatienummer 14-020 is vooral handig voor mensen die informatie willen maar niet weten in welk stadsdeel zij wonen", aldus de stadsdeelvoorzitter) en het al dan niet op illegale wijze verstoren van de rust van een plaatselijke groep rugstreeppadden (Die rust bleek niet verstoord. Er werd "alleen maar" met een paar traktoren door hun leefgebied gereden.)

In Israël en de landen eromheen maakt men zich druk om heel andere zaken. Neem bijvoorbeeld de herdenking van de Zesdaagse Oorlog: in een vernietigende aanval verpletterde het leger van Israël de troepen van Egypte en Syrië omdat men zich bedreigd voelde. Da's lekker: als ik mij bedreigd voel laat ik niet de landkaart veranderen! Bovendien zou ik geen kat vernoemen naar één der hoofdrolspelers in het conflict, zoals m'n dominee indertijd deed die zijn kat "Moshe" doopte...

In Irak gaat het conflict ook maar immer door. Het haalt al nauwelijks nog het nieuwsoverzicht op teletekst wanneer er weer zoveel mensen zijn omgekomen bij een bomaanslag op een markt. Een aap als Bokito of een ijsbeertje als Knud krijgt nog meer aandacht.

Over aandacht hoef ik zelf ook niet te klagen. Zo kwam ik gisteren maar liefst acht bekenden tegen "in het wild", waaronder een dame bij wie ik ooit wat in haar poesie-album heb gekrabbeld. Zij zat op de publieke tribune tijdens de raadsvergadering van gisteren terwijl m'n zoon met oppas Wieteke naar de film "Epic Movie" was.


Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Gert-Jan Dröge