Aktie

Aktie

De dag van gisteren was al leuk (met toeriste die ons haar OV-kaartje gaf zodat er alleen voor twee kinderen gestempeld hoefde te worden, de film Pipo en de p-p-parelridder afkijken en een potje darten) maar vandaag was ook wel aardig. De wekker ging om half zeven. Al is dat niet mijn favoriete opstatijd op zondagmorgen, het was voor een goed doel: de première van "Arthur en de Minimoys". De film is gebasseerd op een boek van Luc Besson en geregisseerd door...Luc Besson. Deels in animatie, deels in "real life" vertelt het een heroïsch verhaal, geschikt voor kijkertjes vanaf een jaar of zes maar zeker niet kinderachtig. Verkleed als één der karakters (de koning) uit de film mocht ik op de foto met ondermeer Kim-Lian, Chris van Nickelodeon en Hugo Metsers. Leuk vond ik het vooral om Vivienne (ook van Nickelodeon) en regisseur Erwin weer even te spreken, zo kort nadat wij hebben samengewerkt aan een andere produktie.

Grappig was nog dat een collega mij belde om te vragen waarom haar favoriete Amsterdam Dungeon-kledingstuk in de handwas zat. Zij had niet gerekend op mijn antwoord:"Omdat-ie vies was". Verder vroeg zij waarom-ie nog zo nat was. "Waarschijnlijk omdat niemand op het idee is gekomen het vest ook weer uit de met water gevulde wasbak te halen. 'Maar waarom hebben mensen'm dan niet eruit gehaald?"-"Waarschijnlijk omdat iedereen die het ding heeft zien liggen vindt dat alleen anderen horen mee te helpen op het werk. Ik vertelde haar verder dat ik het tijd vond geworden dat mensen leren hun verantwoordelijkheid te nemen waarop zij alleen nog uitte "O". Errug geestig.

Minder geestig is het natuurlijk dat drie jongeren het leven verloren bij een auto-ongeluk bij een plaats waarvan de naam hooguit bij een duizendtal mensen bekend was voor het gebeuren. Toch begrijp ik alle ophef niet zo. Het enige dat het ongeluk bij Wapenveld namelijk écht heeft aangetoond is dat het niet zo verstandig is om met je dronken hoofd zonder gordel om met 180kilometer per uur over de provinciale weg te scheuren om vervolgens een boom te gebruiken om af te remmen. Hoe triest ook voor de nabestaanden: het was gewoon een domme aktie.

Zeeën

Zeeën

Op 17 december 2006 maakte ik mij in een postje druk over het feit dat de Gemeente Amsterdam het Brigitte Kaandorp verbood om een protestlied ten gehore te brengen. Via de SP-fractie in de Stopera uitte ik mijn grieven. Met succes want onlangs ontving de cabaretière excuses van de gemeenteraad. Burgemeester Job Cohen wist van niets en een onbevoegd ambtenaar had op eigen houtje gehandeld. Handig, he, die democratie? Het maakt blijkbaar absoluut niet uit op welke partij of persoon je stemt want elke ambtenaar, al dan niet bevoegd, kan gewoon op eigen houtje beslissingen nemen. Misschien moet ik maar gaan solliciteren als ambtenaar op het ministerie van Justitie en geheel op eigen houtje George Junior voor het internationaal gerecht dagen. Lijkt me lachen.

Lachen deden m'n zoon en ik ook tijdens het gourmetten bij vrienden Pieter en zijn zoon Berend gisteren. Diezelfde avond was ook de afscheidsborrel van collega Nadia-Jane. Die heb ik dus helaas moeten missen.

Het dagje Eva had ik voor geen goud willen missen. Met Superfer's zes-jarige zusje lekker wezen slenteren over de Haarlemmerdijk, een bezoekje gebracht aan de bibliotheek, genoten van het spelen met een bal en een glijbaan en naar de wolken staan staren waarbij het meisje dat ik nu al weer mis opmerkte:"Kijk, als je goed kijkt zie je de wereldbol". Inderdaad leken de wolkenformaties die zich in de schemering fraai aftekenden wel iets weg te hebben van de continenten en omringd te zijn door diepblauw tot zwarte zeeën.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Daen Hopman