Non-existent

Non-existent

Vanmorgen in alle vroegte stopte er een vrachtwagen bij ons in de straat: onze nieuwe bedbank was gearriveerd! Niet voor niets hadden m'n zoon en ik gisteren enkele uren gespendeerd aan het demonteren van het waterbed waarvoor het in de plaats kwam. Nu, na een luttele anderhalf uur van zweten en monteren staat het nieuwe meubelstuk trots uit te stralen in de woonkamer. Met een heerlijk voldaan gevoel ligt Ferdinand op de komst vna Klaas Vaak te wachten. Niet veel later zal ook ik dezelfde weg gaan.

Ook de plannen van de VVD om musea in Nederland voortaan (deels) gratis toegankelijk te maken -een van oudsher "links" plan- zal naar dromenland worden verwezen. Als het aan de staatssecretaris van Onderwijs, Cultuur en Wetenschap Medy van der Laan ligt, tenminste. De D66 bewindsvrouwe denkt dat het verlenen van gratis toegang tot den Vaderlandsche cultuurschatten er niet voor zorgt dat een breder publiek er kennis van neemt. Het plan van de VVD wordt gesteund door de fracties van de PVDA en die van de SP maar dus niet door regeringspartij D66. In Engeland verviervoudigde het bezoekersaantal voor de betreffende musea maar mevrouw van der Laan wil dat niet erkennen. Maakt niet uit want na de volgende verkiezingen is haar partij zo goed als non-existent.

Niet alleen aan D66 komt een einde. Als het aan Hans Wijers (grote baas bij Akzo) ligt komt er een einde aan de totaal overbodige regelmatige verhuizing van het volledige Europarlement. De vaste standplaats wordt Brussel en in Straatsburg komt een museum ter nagedachtenis aan de tijd dat het doelbewust vernietigen van kapitaal nog ongestraft kon. Maar ja, zie dat plan er maar in te krijgen bij de werkelijke machthebbers. Enig gevoel van fatsoen lijkt bij deze dames en heren dan ook non-existent.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Abu Mussab Al Zarqawi

Morgen

Morgen

"Alleen door ze te overschrijden kun je je grenzen verleggen" zei Ferdinand gisteren tegen zijn oma. Alweer zo'n fraaie uitspraak van het tien-jarige wonder dat ik mijn zoon mag noemen. Hij hielp oma gisteren bij haar bezoekje aan de bloedbank waar zij werd geprikt door oud-collega Marianne die daar blijkbaar nog immer werkt. Zij en m'n moeder hebben gezellig bijgeroddeld en Marianne vertelde ondermeer dat zij via een andere klant die mij blijkbaar ook kende wist dat ik inmiddels in Engeland heb gewerkt in een theatershow en tegenwoordig in de politiek zit. Leuk, niet?

Ook leuk waren vandaag de vluchtige contacten met buurvrouwen Suzan, Irene, Pieternella en Margot. Collega David-Jan was stom toevallig getuige van die eerste kortstondige ontmoeting. Het ontmoeten van de kapper ging niet toevallig. Puur met opzet en met voorbedachte rade lieten m'n zoon ons kapsel aanpassen aan de huidige weersomstandigheden. Als een soortement van pauze dan van onze drukke werkzaamheden: het huisklaarmaken voor de ontvangst van onze geweldige nieuwe bedbank, morgen.