Pole Position

Pole Position

In de Kinkerstraat, temidden van de zaterdamiddag-drukte, staat een man vrede uit te stralen. Zijn naam is Gabriel. Tezelfdertijd staan mensen op de Dam te protesteren tegen de opsluiting van tegenstanders van het Castro-Regime en op het Museumplein staan mensen te protesteren tegen het Bush-regime. Ook onder dat regime worden politieke tegenstanders zonder enige vorm van proces achter hekken geplaatst. Volgens sommigen is er een groot verschil tussen de ene en de andere dictator. Totnogtoe ben ik niet overtuigd van het bestaan van een verschil. Kunt U mij op andere gedachten brengen?

Mijn kinderen kunnen dat. Dayna verzocht mijn hulp bij het tekenen van Nijntje en Eva liep Ferdinand te zoeken die zich in haar kamer had verstopt. Op weg terug naar huis van het Eva (die er waarlijk prachtig uitzag met haar zelfaangebrachte lipstick!) ophalen namen wij opzettelijk een omweg. Gewoon, zomaar om te zien waar je dan uitkomt. Behalve een cadeau halen voor een vriend van de Ferman die morgen zijn verjaring viert en een tweede goudvis (wat is een Suske nu eenmaal zonder Wiske?) eigenlijk niet zoveel gedaan. Gewoon de aanwezigheid van de kids maakt mij al gelukkig. Al zijn ze alleen maar bezig met het spelen van een 26 jaar oud spelletje terwijl ik dit typ: Ms. Pac-Man. Lachen! Strakjes mag ik de joystick overnemen en een poging wagen tot het, jaren na mijn HEAO-tijd, spelen van Pole Position!

Bijbelboeken

Bijbelboeken

Gisteren kwam er antwoord van het ministerie op mijn recente vraag aan minister Hans Hoogervorst. Niet echt inhoudelijk maar toch.

Vandaag ging Ferdinand met zijn klas en de jarige juf (gefeliciteerd Monique!) naar de film. Zij gingen naar de film Lepel, een film over vriendschap, vertrouwen en ouderliefde die aantoonde dat er bij ouderliefde niet altijd sprake hoeft te zijn van een biologische band. Zelf was ik op het werk bezig met het nieuwe script voor één van de karakters die ik mag spelen terwijl twee van de nieuwste actrices voor het eerst op de werkvloer ten overstaan van gasten stonden te acteren en dat met zichtbaar plezier deden. Helaas zetten een paar organisatorische probleempjes een kleine domper op de spelvreugde. De dag werd mede daarom besloten met een kort bezoek aan een zekere lokale Ierse kroeg waar het er vandaag extra feestelijk aan toe ging vanwege de viering van St. Patrick's Day.

Zou Wouter Bos in Nederland gestationeerde Ieren ook als allochtonen zien of had hij een andere bevolkingsgroep voor ogen toen hij in Het Parool sprak over zijn gebrek aan vertrouwen in allochtone raadsleden die namens de PVDA zitting mogen nemen in tientallen colleges van bestuur? Misschien moet de Partij van de Arbeid ook maar'ns denken aan het scholen van toekomstige raadsleden want een babbeltje tijdens het eten is wellicht niet voldoende om iemands kwalificaties te kunnen inschatten.

Na het eten met m'n zoon even bij buren Hetty en Vincent langsgeweest voor een gezellig kletspraatje en het uitwisselen van bloemen, schoenen, lollies en bijbelboeken.