Pole Position

Pole Position

In de Kinkerstraat, temidden van de zaterdamiddag-drukte, staat een man vrede uit te stralen. Zijn naam is Gabriel. Tezelfdertijd staan mensen op de Dam te protesteren tegen de opsluiting van tegenstanders van het Castro-Regime en op het Museumplein staan mensen te protesteren tegen het Bush-regime. Ook onder dat regime worden politieke tegenstanders zonder enige vorm van proces achter hekken geplaatst. Volgens sommigen is er een groot verschil tussen de ene en de andere dictator. Totnogtoe ben ik niet overtuigd van het bestaan van een verschil. Kunt U mij op andere gedachten brengen?

Mijn kinderen kunnen dat. Dayna verzocht mijn hulp bij het tekenen van Nijntje en Eva liep Ferdinand te zoeken die zich in haar kamer had verstopt. Op weg terug naar huis van het Eva (die er waarlijk prachtig uitzag met haar zelfaangebrachte lipstick!) ophalen namen wij opzettelijk een omweg. Gewoon, zomaar om te zien waar je dan uitkomt. Behalve een cadeau halen voor een vriend van de Ferman die morgen zijn verjaring viert en een tweede goudvis (wat is een Suske nu eenmaal zonder Wiske?) eigenlijk niet zoveel gedaan. Gewoon de aanwezigheid van de kids maakt mij al gelukkig. Al zijn ze alleen maar bezig met het spelen van een 26 jaar oud spelletje terwijl ik dit typ: Ms. Pac-Man. Lachen! Strakjes mag ik de joystick overnemen en een poging wagen tot het, jaren na mijn HEAO-tijd, spelen van Pole Position!