Moord



Vanmorgen vrijwel direkt na het op school afleveren van Ferdinand
naar de fysiotherapeute voor één van de laatste sessies. Na een paar oefeningen had ik behoorlijk last van m'n knie en heb daarom het fietsen-zonder-vooruit-te-komen maar overgeslagen, evenals de voor vanavond geplande Pencak-rentree.
Was lekker zoet bezig in m'n huisje met opruimen, afstoffen, sorteren en dergelijke zaken meer toen er werd aangebeld. Snel wat kleren aangetrokken en de deur opengedaan voor buurvrouw Angélique en haar logees Dana en Dale uit het verre Australië. Zij bleven nog even wat langer terwijl ik de deur uitging richting werk zonder te bevroeden hoe snel ik hen weer zou zien. Bij het ophalen van de NSO-kinders kwam ik Suzanna tegen. Ooit stonden wij samen op de planken triomfen te vieren en nu is zij moeder van een kind dat een klasgenoot blijkt te zijn van één van de kinderen uit mijn opvang-groep. Het kan verkeren...:-))
Onderweg naar huis kwam ik erachter dat mijn huissleutels nog op het werk lagen maar niet getreurd want daar liepen Dale en Dana met in de handen de sleutels van de woning van hun gastvrouw bij wie ik standaard reserve-sleutels heb liggen. Zo kwam het toch nog goed...




Zoals ik voorspelde op 27 april van het lopende jaar worden de munten van 1 en 2 cent spoedig afgeschaft. Wat een verrassing!
NOT. Net als bijvoorbeeld het feit dat Saddam Hussein claimt niet schuldig te zijn aan massamoord en George Junior "de werkelijke crimnieel" noemt. In dat laatste kan ik wel enigszins meegaan, trouwens. Bovendien dringt zich een (let wel: niet "de") vergelijking met Marinus van der Lubbe aan mij op. Want wat is het geval? Eerst wordt men voor een vergrijp gearresteerd en daarna wordt de strafmaat voor een dergelijk vergrijp pas vastgelegd. Namelijk: Doodstraf. Niet dat zijn misdaden licht moeten worden opgevat maar een en ander moet wel in proportie worden gezien en voldoen aan de huidige normen van een moderne rechtsstaat en mijns inziens past daar de doodstraf niet in. De meeste Amerikanen denken daar, naar het schijnt, anders over. En dat is jammer. Overigens:
zullen de slachtoffers van zijn regime terugkeren uit het (massa)graf als hij zelf wordt vermoord? Natuurlijk willen de nabestaanden van slachtoffers bloed zien maar die zijn dan (net zo min als ik vermoedelijk wanneer ik in een soortgelijke situatie zou verkeren) niet rationeel bezig. Moord past niet in een "beschaafde"
wereld. Kijk bijvoorbeeld eens naar Birma, ooit in de geschiedenisboekjes terechtgekomen vanwege de Birma-spoorlijn. Tegenwoordig is 1 miljoen mensen op de vlucht voor het regime.
Dat is een één met zes nullen. Kunt U zich daar een voorstelling van maken? Militairen dringen Uw veilige huisje binnen, rukken het gezin uit elkaar en laten iedereen werken voor de staat. Wie het niet eens is met deze praktijken die...Wellicht dat LPF-stemmers dit een prima manier vinden om de werkloosheid op te lossen (mensen met geweld uit hun huis trekken en op het land laten werken en wie niet wil vermoord je gewoon) maar ik heb zo mijn bedenkingen. Zo ook de Interkerkelijke organisatie voor ontwikkelingssamenwerking, kortweg ICCO.
En nu los uit Uw geheugen, zonder te spieken: wat heeft U van deze mensonterende toestanden meegekregen via de dagbladen of het journaal? En waarom is dat denkt U? En als Birmezen nu'ns een lekker zacht vachtje en mooie grote ogen hadden? Of als er veel olie in de grond zat in voornoemd deel van de wereld? Of als er veel Joden zouden wonen? Wat dan? (Met dank aan Janinel)



Vandaag staan wij stil bij de verjaring van Daniëlle én bij het feit dat buurvrouw Angélique vanaf heden drie leuke lettertjes voor haar naam mag zetten: Drs.

Sportdag


Vanmorgen wat hectiek op het werk: veel van de kinderen die wij normaal gesproken mogen opvangen bleken sportdag te hebben en niemand had de naschoolse opvang daarover ingelicht. Wel belde een aantal ouders met de vraag of wij hun kinderen wilden ophalen van het sportterrein. In het Amsterdamse Bos. En dat terwijl wij bij het Valeriusplein zitten! (Voor niet-Amsterdammers: dat ligt niet bepaald op loop-afstand van elkaar. Had men van ons verwacht dat wij speciaal voor de gelegenheid een touringcar zouden huren?) Tsja, wij zijn een naSCHOOLse opvang en geen naSPORTDAGse opvang en ook geen naSCHAAKLESse opvang of naKARATELESse opvang. Dus. Uiteindelijk waren collega Minouk en ik hoeders over maar liefst drie hele kinderen. Het ouders laten weten dat wij hun kroost niet konden ophalen werd nog ietwat bemoeilijkt door het feit dat wij onze kantoor-ruimte niet konden betreden. Het slot bleek defect. Iemand van de technische dienst van de stichting was gelukkig snel ter plaatse en de rest van de dag hebben wij't ons bijzonder gezellig gemaakt. Ondermeer met een lunch bestaande uit stokbrood met restant knoflooksaus en een kommetje kippesoep en de video Harry Potter en de Steen der Wijzen.

M'n moeder was zo lief om voor het avondeten te zorgen zodat ik niet met al te veel afwas zit en nog een beetje kan rusten voordat het voetballen begint. M'n moeder en ik hebben beiden besloten voortaan iets strenger te zijn voor de Ferman. Blijkbaar heeft hij dat nodig. Met pijn in het hart worden wij af en toe ogenschijnlijk boos. Wat moet dat moet.

Wist U overigens al dat mijn zoon over is naar groep vijf? Het gaat zo hard...:-(



Vandaag leek het wel alsof er meer mensen zich hadden gehuld in oranje kledingstukken dan dat er mensen met een mobieltje rondlopen. Gekkigheid natuurlijk want er zijn belachelijk veel mensen in bezit van een draagbare telefoon. Het is daarom ook een beetje raar om uit te roepen "Hé jij, bel 112, vertel ze dat't om een reanimatie gaat en kom dan meteen terug!" wanneer je in de situatie verkeert dat je een duidelijk bewusteloos persoon aantreft en begint met reanimeren...


Door alle triviale gekkigheid zou je haast gaan vergeten dat dagelijks honderden mensen het leven laten in langlopende conflicten. Zoals bijvoorbeeld in de regio Dafur in Sudan. Je zou ook haast vergeten dat het volk van Irak tegenwoordig op papier onder zelfbestuur staat. Op papier inderdaad. Uiteraard hebben nog immer de Amerikanen het daar voor het zeggen. Nog een decenniumpje of twee a drie en er zitten meer Amerikaanse soldaten in het buitenland dan burgers in het land zelf...