It's my life



Vanmorgen een uurtje met de directeur zitten praten. Na afloop van de sollicitatie-babbel wilde hij graag mijn leidinggevende spreken...Deze was overigens zo aardig om voor mij in te vallen tijdens mijn kortstondige afwezigheid hedenmorgen. Bovendien keurde hij het goed dat ik volgende week donderdag vrij zou nemen om mijn medewerking te kunnen verlenen aan een internet-reclamespotje voor Diesel jeans.


Met Ferdinand vanavond genoten van koopavond. Voor hem een boksbal met handschoenen buitgemaakt en zelf ben ik een luisterschijfje rijker: "It's my life" van Talk Talk.

Buurvrouw Angélique kwam nog even langs om ons een fijne dag toe te wensen en een flesje glijmiddel te lenen uit naam van een vriendin van haar. Ferdinand geniet van de voorpret betreffende de dag van morgen terwijl hij met z'n beste vriend aan de telefoon hangt.


Fijne Koninginnedag allemaal!

In the ghetto



Gaat't om naaktfotos van Mateja Kezman dan staat dit log op plaats 1 (én 2!) op de google-lijsten. Gaat't daarentegen om de Armillaria ostayae dan neem ik slegs plaats 4 in.

En wie zit er om twee uur 's nachts vanaf het Ministerie van Defensie dit weblog te lezen?

28 april 02:07 Ministerie van Defensie, Nederland


Wim Kok (U weet wel: die vroegere vakbondsman die nog vanaf de barricades riep:"Ik zal nooit de politiek in gaan want dat zijn allemaal zakkenvullers!" en nog geen acht jaar later Minister-President was) zegt moeite te hebben met het aanvaarden van zijn verhoogde salaris als commissaris bij de ING. Stoere woorden voor iemand die tevens absurd veel geld krijgt als commissaris bij KLM, de Koninklijke Nederlandse Petroleumgroep, TPG Post en daarnaast lid is, danwel voorzitter, van diverse Adviescommissies en Raden van Toezicht. Tijd dat iemand hem helpt herinneren aan zijn vakbondstijd toen hij nog claimde voor een eerlijke verdeling van gelden te zijn:



Geachte heer Kok,


Wellicht kunt U opheldering verlenen inzake een recente uitspraak die aan U is toegewezen. Volgens diverse bronnen zou U er moeite mee hebben dat topmanagers en commissarisen er financieel veel meer op vooruit gaan dan "de gewone man".
Ooit stond U, als vakbondsleider, letterlijk op de barricades om het voor laatstgenoemde bevolkingsgroep op te nemen. Ik meen mij zelfs te herinneren dat U zei:"Ik zal nooit de politiek in gaan want het zijn allemaal zakkenvullers!" Uiteraard was dit enige tijd voordat U minister-president werd. Jaren later, in het heden, hoort men uit Uw mond dat U het er eigenlijk niet mee eens bent dat "bobo's" zoals zij ooit werden genoemd exorbitant meer geld ontvangen voor hun diensten dan de mens op de werkvloer. Op mij komt dat, eerlijk gezegd, wat hypocriet over uit de mond van iemand die naast een commissariaat bij de ING er ook een heeft bij KLM, TPG Groep en Koninklijke Nederlandse Petroleumgroep. Bovendien gaat het hier om een voormalig bewindsman (U dus, mijnheer Kok) die zijn toch al niet onaanzienlijke inkomen aangevuld ziet met bedragen afkomstig uit diverse nevenfuncties als advies-commissies en Raden van Toezicht.

Kunt U mij, maar vooral al die tienduizenden die indertijd achter Uw denkbeelden stonden, ervan overuigen dat U er moeite mee heeft om zelf een "bobo" te zijn
zonder een spoor van wroeging te tonen of zelfs maar te pretenderen de situatie te willen veranderen?

Aanvaard alsvast mijn dank voor een open en eerlijk antwoord.

Hoogachtend,




Ministers Rita Verdonk van Vreemdelingenhaters en Thom de Graaf van Bestuurlijke Vernietiging geven het groene licht voor officiële Getto-vorming door gemeentes toestemming te geven mensen met een inkomen dat onder een te bepalen minimum ligt te verbieden zich in een bepaalde wijk te vestigen. Stellen die eigenlijk willen scheiden zijn nu genoodzaakt bij elkaar te blijven omdat anders hun afzonderlijk inkomen teveel daalt. Starters op de Nederlandse arbeidsmarkt (studenten, nieuwkomers) maken helemaal geen kans meer om ooit van hun leven nog in een "nette" buurt te wonen. Het is een triest feit, beste lezers, dat ons mooie landje ooit nummer drie stond op de lijst van welvaarts-staten. In slegs een drietal jaren is het de heerschende klasse gelukt ons te laten afzakken naar plaats twaalf. En we zijn hard op weg om Burundi te passeren...Drinkt U met mij een borreltje mee op de teloorgang
van alles wat in de afgelopen paar eeuwen is opgebouwd en nu door een stelletje [gecensureerd] wordt afgebroken? In de ene hand houd ik een borrel, in de andere een woordenboek Spaans...


(En hij vervolgde op luchtigere toon:)

Vandaag hebben wij in het Vondelpark zitten genieten van de zon, de aanblik van spelende kinderen, zelfgemaakte croissants en kaasstengels en de aanblik van Emily, dochter van Jennifer en Ayman die "toevallig" ook in het Vondelpark waren, vandaag. Evenals leiding-gevenden Geert-Jan en Bertel. Wie er écht toevallig ook was, was inval-collega Claar met haar groep van een nabijgelegen naschoolse opvang. Een heerlijke dag derhalve die wat energie opleverde voor wanneer ik morgen wederom op gesprek ga bij een mogelijk toekomstige werkgever. Wat een baan, dat werken met kinderen! En over kinderen gesproken: Ferdinand is blij omdat het nieuw Fox Kids Magazine uit is en wij morgen even naar de speelgoedwinkel gaan en omdat hij blij is, ben ik dat ook.


Buenas noches!