"Ik hou van jou papa. Wordt je al wakker?"
Hoe kan een mens hier weerstand aan bieden als het in je oor wordt gefluisterd?
Heb gisteravond m'n zoon voorgelezen uit Meester Kikker,
een boek wat hij speciaal had besteld bij de bibliotheek.
Zong daarna "Everlong" van de Foo Fighters voor hem...
Toen even later Bas arriveerde kon deze het niet laten uitgebreid
te onderzoeken hoe Fer's Beyblades werken.
Na het eerste potje kaarten ging hij al naar huis omdat hij morgen
moet werken. Vincent bleef voor nog een potje en raadde mij aan
me te verdiepen in de wereld van auteur Michael Moorcock.
Ga eerdaags weer naar de bieb en zal zijn advies meenemen.
Barbara, één der kampleidsters belde nog even.
Deze week lukt niet meer maar voor volgende week spreken we wat af.
-"Wil je even boos kijken?"-"Dat kan ik alleen als ik boos ben."
Een antwoord typerend voor een Superfer dat hij gaf tijdens een casting hedenochtend.
Tsja, boos kijken ging niet zo goed dus, evenmin als verdrietig...
Ben zo blij met die jongen!
Na de casting een broodje gegeten en nieuwe Playstation-spelen gehaald:
Voor m'n zoon Rayman 2 en voor mezelf Pong.
Omdat Ferdinand niet oplette met oversteken moest hij voor straf bij thuiskomst eerst
mijn spel uitproberen. Gna Gna!
Maar niet voordat we naar het Vondelpark waren geweest waar Fer heerlijk heeft gespeeld
en waar ik eindelijk weer'ns de rust vond om een stukje te lezen in de nieuwe Harry Potter.
Heb inmiddels een paar afspraken met mezelf gemaakt: In m'n agenda valt bij de betreffende data te lezen:"Niks!"
Onderweg naar het park liepen wij Teresa nog tegen het lijf. Dezelfde die heden ten dage in Maastricht woont.
Haar broer woont echter nog in het Amsterdamse, zo ook heur moeder. Sterker nog: laatstgenoemde is sinds kort de nieuwe buurvrouw van buurvrouw M en derhalve ook mijn nieuwe buurvrouw...*Zucht* Houdt't dan ook nooit op?
Was wel even slikken om Teresa's kinderen te zien na zo'n jaartje of twee, drie. Haar zoon is inmiddels groter dan ik
en haar dochter loopt al. Het gaat ook allemaal veels te hard...
Ook kwamen we even langs m'n inmiddels favoriete kledingwinkel: Coco Loco. Kon de mensen achter de toonbank vertellen wat er op het bij hen aangeschafte bambi-shirt stond en hen mededelen dat de buurvrouw errug in haar nopjes was met haar stoere trainingsjack. Het ter plekke gekochte (en verlate) verjaarscadeau voor Daniëlle kwam goed van pas in het park! Terwijl het feestelijk werd verpakt luisterde ik naar een compilatie-cd van het label "Blue Note" met daarop ondermeer een prachtversie van het nummer "Fever". Hier in de uitvoering van Patti Drew.

Had nog twee bioscoopbonnen over en in nauw overleg besloten die op te maken aan "De Schippers van de Kameleon". En nu heb ik een nieuwe held: vader Klinkhamer (gespeeld door Steven de Jong die tevens de regie voor zijn rekening nam). Zo'n vader wil ik ook! Niet dat m'n moeder haar best nooit heeft gedaan (en nog steeds doet, laten we dat niet vergeten!) maar een echte vader heb ik nooit gekend. Wellicht dat ik daarom zo m'n best doe met Fer en het zo'n verrekte zeer doet als ik een ander (ik zag hem vanochtend nog even) met mijn dochter(s?) zie ravotten...:-(

Leuk hoor, die stripboekjes van tegenwoordig. Nu hebben ze't in de Donald Duck Extra al over zaken als Wicca en gaat men mijns inziens bijna over het randje door het te hebben over muziekprogramma's ZaKaa en Jatster. Wel leuk gevonden, overigens...
Sensation Black was minder erg dan verwacht. Wellicht ook door het tegenvallende aantal bezoekers. De muziek bleek
te harden en het aangesproken publiek niet al te ernstig onder invloed van het een en het ander. Het was misschien wel de laatste keer dat wij in Mentos-teamverband als groep bij elkaar waren. Mocht het rondlopen tijdens Mystery-Land geen doorgang hebben dan wensch ik de volgende personen nog even mijn dank te betuigen: Eva, Eefke, Paula, Saskia, Gate, Joanne, Jackie, Andrew, Max, Martijn en Orlando. Natuurlijk zijn er meer mensen betrokken bij de organisatie maar met deze lieden heb ik persoonlijk het meest te maken gehad. Bij het dag-zeggen was er gelukkig sprake van "tot ziens"
en niet "vaarwel". Daar kan ik namelijk niet zo goed tegen.
Lag vannacht keurig om half vier in m'n bedje en was negen uur op om onder de lieflijke klanken van Joan Baez een beetje te gaan lopen stofzuigen en zo...In de uren tussen slapen gaan en ontwaken had ik deze droom.
Om kwart voor elf kwam buurvrouw Johanna langs om later in de middag terug te komen als Fer er zou zijn.
Welnu, omdat ik hem rond lunchtijd had opgehaald van oma (bedankt ma!) was hij op tijd thuis om samen met zijn natuurlijke moeder een beetje in de tuin te gaan werken.
Heb hen eventjes met elkaar gelaten om een beetje te kletsen met buurvrouw Debbie en daarvoor ook al even met buurvrouw Vanessa. Inmiddels is m'n administratie al aardig bij en ziet ook m'n huisje er weer uit alsof er gewoond kan worden. Verders heb ik, ondanks problemen met m'n Epson Stylos Color 880-printer nieuwe visite-kaartjes uitgedraaid. Hoofdnieuws van vandaag: Het vorige kabinet gaf onverantwoord geld uit en een Amerikaan heeft het wereldrecord Achtbaan-rijden verbroken. Tsjonge!
Bovendien, zo wist het Jeugdjournaal te melden, is dit weekend niet alleen het WK moerasvoetbal gespeeld (waar ik al eerder mijn zorgen over uitte) maar ook nog het WK skateboarden én het WK Daklozenvoetbal. Ja, U leest het goed:
een heus wereldkampioenschap voor heren die graag voetballen maar niet beschikken over een vaste woon-of verblijfplaats. Nederland werd derde. 'Nuff said.