De week voorbij

'Ik vertrouw die duizenden wetenschappers niet dus ik heb zelf onderzoek gedaan. Kijk, hier is een youtube filmpje van iemand die niet weet wat 'onderzoek doen' eigenlijk inhoudt.' 

Om goed conclusies te trekken is alle beschikbare data nodig. Op basis van maar een paar gegevens is het niet mogelijk een goede conclusie te trekken. Zelfs voor volleerde wetenschappers is dat erg moeilijk, laat staan voor leken als wij. Wat natuurlijk wel kan is zeggen: 'Ik denk dat...' omdat we daarmee aangeven dat wij niet alle data hebben en dus weten dat onze conclusie mogelijk niet klopt. En soms klopt-ie wel. 

Wat doet u wanneer u ontdekt dat wat u als feit aannam niet klopt? Zegt u dan dat uw gevoel klopt maar de feiten niet? Of past u uw mening aan en komt u daar dan ook voor uit?

==================

Maandag was ik nog wat in de war. Zo plaatste ik mijn wekelijkse kattenlog (klik) deze dag, terwijl ik dat normaliter op dinsdag doe. Overtuigd als ik was dat het dinsdag was. Al gaf mijn kalender aan dat het maandag was. Zo ziet u maar: ook mij overkomt het wel eens dat mijn gevoel feiten weerspreekt maar ik toch mijn gevoel laat prevaleren.

Deed mijn meest kwetsbare wasgoed met de hand. 

Met name mijn arme sjieke overhemd (eerst even de manchetknopen verwijderd natuurlijk. Ziet u die liggen? Hint: planchet) had wat te lijden gehad van dansen, zweten en gasten die met een glas champagne in de hand mij zo nodig wilden knuffelen. Maar ook mijn witte vlinderstrik, dito handschoenen (gebruikt als kerstman én als Great Gatsby) en mijn thermo onderhemd konden een goede wasbeurt prima gebruiken.

Terwijl de was lekker lag te soppen, gaf ik mijn wat verwaarloosde goudvissen flink wat aandacht en bereidde ik de opgave van mijn BTW-aangifte voor.

Ook verstuurde ik een sollicitatie (nummer 110 sinds vorig jaar april), verwerkte ik mijn overstap naar een andere zorgverzekeraar en deed een poging tot opruimen die zowaar deels slaagde; zo heb ik nu een flinke tas met kleding, kostuums, pruiken, hoedjes en maskers klaarstaan voor een bevriende collega die iets (een hele centimeter!) kleiner (maar vooral iets slanker) is dan ik.

Na een fijne avondwandeling 

sloot ik de dag af met het kijken van een aflevering van de SF-serie For all Mankind. Over hoop, vertrouwen, mislukken, vriendschap en je schamen voor wie je bent. En ook wetenschappelijk boeiend.

Dinsdag lachte ik hardop vanwege een gedachtewisseling op Twitter met iemand die zich 'christen' noemt én gelooft dat alle moslims fundamentalisten zijn. Sommige mensen kun je maar niet aan het verstand brengen dat als hun angst een feit zou zijn, iedereen al lang was opgeblazen door fundamentalistische, islamitische zelfmoordterroristen. 

Uit zijn schrijfsels bleek dat deze meneer gelooft (...) dat zijn geliefde christendom (hij noemt zichzelf niet alleen 'christen' op sociale media maar denkt ook dat dat hem een christen maakt) superieur is aan alle andere religies. Als 'bewijs' voerde hij aan: 'Alle grote ontdekkingen zijn door christenen gedaan!'. Zonder knipoog-emoticon erbij. Hij meende het.

Toen ik hem voorbeelden gaf van grote ontdekkingen die door niet-christenen zijn gedaan, krabbelde hij terug en zei: 'Ik bedoelde op het gebied van natuurwetenschappen.' Maar ook dat is onzin, natuurlijk. Heel veel ontdekkingen zijn namelijk gedaan door agnosten, joden, atheïsten, moslims...en ook uitvinders die voor het jaar 0 zijn geboren, kun je met de beste wil van de wereld geen christenen noemen.

Terwijl ik een buurvrouw op de koffie had en heel ontspannen met haar lag (om beurten lag de ene op de bank, terwijl de ander zat) bij te kletsen, werd er aangebeld: mijn nieuwe kerstmanpak was gearriveerd!

De buurvrouw was net weer huiswaarts getrokken, toen een buurman aanbelde en mij een gelukkig nieuwjaar wenste. Lief dat iemand de moeite neemt om tijdens het uitlaten van de hond even bij een buurman aan te bellen. 

Later op de middag mocht ik een buurvrouw helpen met een computergerelateerde uitdaging. Als dank kreeg ik een bakje gekookte sperziebonen mee:

Bij het lopen door de gezamenlijke binnentuin, viel het mij op dat het nog steeds niet aanvoelt alsof het winter is. Terwijl Nederland de warmste jaarwisseling die ooit genoteerd is beleefde, was het in andere delen van de wereld zelden zo koud geweest. In India (klik) bijvoorbeeld. In California (klik) zorgde zware regenval voor stroomuitval en overstromingen. Zo zie je maar: het klimaat trekt zich er weinig van aan dat mensen heel hard roepen dat de huidige snelle klimaatbverandering helemaal niet plaatsvindt.

Racisme bestaat helaas ook. Gelukkig is dat in Nederland verboden. En dus wordt de persoon die racistische teksten projecteerde op de Erasmusbrug in oudjaarsnacht, vervolgd (klik) door het Openbaar Ministerie. Ondanks dat zijn er nog steeds mensen die de racist verdedigen: 'Oké, hij schreef extreemrechtse teksten, noemt zichzelf extreemrechts en ook Justitie vindt het extreemrechts. Maar betekent dat dat hij extreemrechts is? Ik weet dat nog net zo niet, hoor! Bewijs het maar!'

Over bewijs gesproken: hier is bewijs dat ik oudjaarsnacht werkte als (onder meer) stagekitten. 

Op de bovenste foto sta ik (witte boord, gouden hemdje) in de coulissen ('stage left') klaar om de door de danseres afgeworpen kledingstukken te verzamelen. Goed opletten dus! Op de onderste foto was ik nog bezig met mijn dans-met-bezem act terwijl de presentatrice de volgende act aankondigde:

Terwijl ik met veger en al van het podium stapte, ontving ik een spontaan applaus van een paar mensen in het publiek. Dit tot mijn blijde verrassing.

Verbaasde mij ook over de reactie (klik) van de 48-jarige vader van de 14-jarige jongen die zwaar gewond raakte door het afsteken van zwaar, illegaal vuurwerk: 'Ja, ik wist dat het dom, gevaarlijk en illegaal was om dat vuurwerk te kopen, maar hoe kon ik weten dat het vanwege een goede reden dom, gevaarlijk en illegaal was?'

Woensdag miste ik gelukkig nog net mijn toetsenbord met een straaltje koffie. Het zal mij leren om te kijken wat er zoal in de wereld speelt met een slok koffie in mijn mond. Specifiek ging het om dit bericht:

"Ik heb ontdekt dat je minder gas verbruikt als je de thermostaat lager draait!"

Dan gaat direct mijn fantasie met mij aan de haal en laat ik een visiterende buurvrouw lachen met:

(vertelstem Richard Attenborough) "Wij schakelen nu live over naar het Museumplein in Amsterdam waar Jane Goodall vanuit de struiken de groep bestudeert die wij kennen als 'Het Volk' en te herkennen is aan hun gele pluutjes die de plaats hebben ingenomen van hun gele hesjes. De bekende primatenonderzoekster verwacht dat de groep binnenkort een belangrijke ontdekking zal doen die hen in staat stelt te ontdekken dat je meer geld overhoudt wanneer je minder uitgeeft: de kunst van het rekenen. Via dit kanaal houden wij u op de hoogte van de ontwikkelingen.'

Ook hilarisch: ondanks hun numerieke overwicht, lukte het de Republikeinen in de VS maar niet om hun eigen kamervoorzitter, Kevin McCarthy, gekozen te krijgen: zelfs leden van de Republikeinse Partij hebben geen vertrouwen meer in de Republikeinse Partij. Ondanks dat de democratische tegenkandidaat meer stemmen ontving, bleef men gewoon steeds weer opnieuw stemmen en de kiezers in de Senaat onder druk zetten. Net zo lang tot men 'democratisch' de verkiezing 'gewonnen' had. 

Niet zo heel gek, die chaos bij de 'GOP' want zij kozen ooit 'de beste zakenman ter wereld' om hun land te leiden. Maar wat bleek bij het openbaar komen (klik) van zijn belastingaangiften? Donald Trump zat diep in de schulden en had het niet gered zonder het lenen van tientallen miljoenen van buitenlandse investeerders, waaronder China en Rusland; Landen hem daarmee ook in de tang hadden. 

Als Trump de 40 miljoen dollar die hij van zijn vader kreeg gewoon op een spaarrekening had gezet met 2 procent rente, was hij vele malen rijker geweest dan dat hij nu is en had hij bovendien geen schulden gehad.

Als president mocht Trump officieel geen zaken doen (terecht, natuurlijk) en dus liet hij zijn (schoon)kinderen handeldrijven. Zo kocht zijn dochter Ivanka een Chinese fabrikant van stemcomputers (...) en ontving Jared Kushner 2 miljard dollar van de leider van Saoedi-Arabië. Zo'n hekel heeft de familie Trump dus blijkbaar niet aan moslims en bevolkingsonderdrukkende regimes. 

Lollig weetje: in het paleis van de Soedische kroonprins was een journalist die negatief over hem schreef  'per ongeluk' in een vleesvermaalmachine gevallen die 'toevallig' in de troonzaal stond. De prins is ook grootaandeelhouder in de moedermaatschapij van Fox 'News', het 'Lange leve Trump en Saoedische mensen zijn allemaal heel erg super aardig. Alleen moslims uit andere landen moeten worden geweerd' kanaal.

Met een buurvrouw haalde ik weer een uitstekend - en gratis - bijna-overdatum voedselpakket.

Er is iets verschrikkelijk mis met de voedselproduktie en - distributie: terwijl dagelijk mensen letterlijk sterven van de honger, gaat zeker 30% van het voedsel dat Nederlandse boeren verbouwen niet naar u en mij. "Van alles wat de Nederlandse boeren produceren is ongeveer 75% voor de export..." is een citaat uit dit artikel (klik).

Vervolgens gooien marktkooplieden en supermarkten hele partijen prima voedsel gewoon weg en consumenten (klik) gooien zelf ook veel voedsel weg in plaats van het op te eten. Al met al wordt zo'n 30% van al het voedsel dat in 'het westen' wordt geproduceerd gewoon weggegooid zonder dat u en ik het eten of drinken.

Dus fantastisch dat er intiatieven bestaan zoals deze samenwerking (klik) tussen Guerilla Kitchen en Robin Food.

Ook fantastisch was de knuffel van een buurvrouw die ik tegenkwam toen ik net de deur uitging en zij net thuiskwam. Na jarenlang in Amsterdam gewoond te hebben repatrieert zij naar haar moederland: 'Want de lockdown leerde ons dat je voor de meeste beroepen alleen een comfortabele ruimte, een laptop en een stabiele internetverbinding nodig hebt.' Waar zij aan toevoegde: 'En ik ben graag in de buurt van mijn lieve mama.' Een volwassen vrouw die uit liefde voor haar moeder zo'n grote stap zet...dan smelt je hart toch?

Vanwege een naaiklusje haalde ik mijn naaisetje uit een la (misschien toch maar eens een doosje aanschaffen. Met vakjes en zo)

en deed ik - voor het eerst dit jaar - mijn contactlens in:

Niet 'mijn contactlezen'? Nee, waarom zou ik? Heb maar één slecht oog.

Donderdag werd ik wakker - wat op zich een goed teken is natuurlijk - met het nieuws dat het de Republikeinse Partij in de Verenigde Staten van Amerika niet gelukt is een Kamervoorzitter te kiezen uit hun midden. Ondanks een meerderheid aan gekozen volksvertegenwoordigers. 

Zonder Kamervoorzitter kunnen er geen debatten worden gevoerd, voorstellen tot wetswijzigingen worden gedaan, et cetera. Een groepje van zo'n 20 [Russische agenten (klik)] zeer conservatieve Republikeinen is blijkbaar uit op politieke, economische en sociale chaos in Amerika. 

Omdat ik wat snotterig was, deed ik het rustig aan deze dag; zo maakte ik afspraken met deze en gene, verwijderde ik een paar honderd overbodige e-mails uit mijn inbox en op de bank zittend sorteerde ik mijn kleding: wat ga ik nog dragen en wat niet meer? Ook plaatste ik wat overtollige spullen in een buurtweggeefkastje: een paar pakjes speelkaarten en wat boeken en zo. Ruimte in huis geeft mij ook wat ruimte in mijn hoofd.  Maar mijn pinguinverzameling (aangevuld met 'Molletje') blijft natuurlijk intact:

Er zijn tenslotte grenzen aan opruimen.

De afgelopen paar weken heerste er behoorlijk wat drukte in mijn arme oude hoofd. Mede daarom bracht ik wat tijd door in een lokaal park. 

Waarbij ik genoot van het heerlijk zachte herfstweer, feitelijk een hittegolf (klik) in de winter: ruim 15 graden in de winter in Nederland is vergelijkbaar met 40 graden in de zomer.

Omdat er rente was bijgeschreven op mijn spaarrekening (maar liefst vier hele centen! Was even verbaasd: 'Huh? Krijgen wij weer rente op spaargeld? Tjonge!') bestelde ik wat exemplaren van mijn recente verhalenbundels. Met de intentie die - eventueel gesigneerd - te verkopen. Interesse? U kunt de boeken hier (klik) online bestellen. Omdat zij keurig een ISBN hebben, ook gewoon bij uw lokale boekhandel. 

Als dagafsluiter keek ik twee afleveringen van de intrigerende Vlaamse serie Hotel Beau Séjour. Staand. Terwijl ik mijn wasgoed wegstreek.

Vrijdag werd ik redelijk uitgerust - en wat minder snotterig - wakker. Tevreden met mijn besluit om wat minder actief te zijn op sociale media. Ongeveer 30% minder zelfs. En het voelt goed. Niet alleen omdat het tijd scheelt maar het scheelt ook ruimte in mijn achterhoofd: 'O ja, nog even reageren op dat ene bericht op Twitter (klik). Nog even een nieuw bericht plaatsten op Facebook (klik) en of op Instagram (klik).' De praktijk heeft aangetoond dat 'even' zelden korter is dan tien minuten. Met drie keer per dag scheelt dat toch al gauw een half uur. 

Meest opvallende nieuws vond ik dat de politie de naam vrij heeft gegeven van de dode man die in 2013 in 't IJ werd gevonden. Vanwege het ontbreken van hoofd en ledematen en de lange duur dat het lichaam in het water had gelegen, wist men pas vorig jaar zijn identiteit te achterhalen. Het gaat om een rijke Russische antiekhandelaar. 'De politie vermoedt een misdrijf' is wellicht het meest opvallende detail aan deze zaak:

Het kan natuurlijk zijn dat er sprake is van suïcide: maar heeft de man dan eerst zijn ledematen of eerst zijn eigen hoofd afgezaagd? Het kan ook een ongeluk zijn geweest:

Iedereen weet dat het regelmatig voorkomt dat rijke Russen op een antiekbeurs het hoofd verliezen en een arm en been kwijtraken bij het onderhandelen over de prijs van antieke wapens.

Justitie zal de zaak vast wel oplossen want de wet is vrij helder in dit soort zaken.

Om het wettelijk mogelijk te maken om bij onze landsgrenzen mensen uit bepaalde landen anders te behandelen dan anderen, was een wetswijziging nodig. Een best ingrijpende wet die het bijvoorbeeld mogelijk maakt om reizigers te weren uit een land waar een pandemie heerst. Heeft u al gehoord van de Wet publieke gezondheid? Leden van Het Volk kennen die onder de naam die hun Grote Leiders voor hen hebben bedacht: de coronawet.

Over details rond die wet moet nog vergaderd worden want er zijn nogal wat juridische implicaties. Over vergaderen gesproken: 

Er diende weer een vergadering voor de Geheime Jongensclub te worden voorbereid en daarnaast had ik meerdere administratieve en huishoudelijke klussen te verrichten. De details zal ik u besparen. Graag gedaan!

In mijn (digitale) archief vond ik ooit een waargebeurd verhaaltje (klik) dat ik deze dag publiceerde. Had deze dag wat extra tijd te besteden en die besloot ik te spenderen aan het opruimen van mijn archief van schrijfsels.

Om te voorkomen dat wij de situatie normaal gaan vinden: ook afgelopen week zijn weer honderden mensen omgekomen (klik) omdat president Vladimir Poetin stipstapelmesjogene is en nog voor zijn dood het oude, machtige Russische rijk in ere wil herstellen. Wie niet meewerkt aan dat plan, moet maar dood. Enige vergelijking met die andere dictator, Adolf Hitler, en diens droombeeld van een 'Groot, Duits, Duizendjarig Rijk' is niet toevallig.

De dag sloot ik af met het kijken van een film die mij was aanbevolen door mijn zoon: RRR leert ons iets van de geschiednis van India en zit vol drama, actie, spanning en romantiek. En - in de beste Bollywood-traditie - er zitten diverse dansroutines in met mensen in prachtige kleding. 

Deze dag stuurde mijn zoon mij ook een zip-bestand. Daardoor kan ik nu weer lekker Civilization II spelen. Heerlijk!

Bovendien ging ik slapen in de wetenschap dat ik zomaar opeens 6000 'volgers' heb op Twitter:

Zaterdag was ik net een paar minuten wakker uit een inderessante droom (Klik. Enig idee wat het zou kunnen betekenen? Er zitten - uiteraard - een paar zogeheten 'dagresten' in) toen de wekker ging: half negen; tijd om een buurvrouw te helpen met een klusje. Speciaal voor haar kleedde ik mij aan. Iets wat ik op een dag dat ik thuis ben zelden doe voor tien uur des morgens.

Met mijn eerste koffie van de dag binnen handbereik, lachte ik mij weer een breuk om mensen die conclusies trekken op basis van 'oorzaak en gevolg' maar geen idee hebben hoe dat eigenlijk werkt. Dus nee, als kind gevaccineerd zijn betekent niet dat je dan dús autisme ontwikkelt. Net zo min als het ontvangen van de DKTP-prik leidt tot het later gaan geloven dat chemtrails onze hersenen beïnvloeden. Wél een voorbeeld van 'oorzaak en gevolg' is bijvoorbeeld: als je op een dakrand staat en je doet een stap naar voren, dan val je. Ander voorbeeld: 'Als je onzin verkondigt word je uitgelachen.'

Een voorbeeld van die onzin: 'Klimaatverandering is een hoax want het was gewoon lekker weer vandaag!' Mensen die dat beweren, kennen het verschil tussen 'weer' en 'klimaat' niet en denken dat hun favoriete populist het allemaal beter weet dan 97 procent van alle wetenschappers. Daarnaast: mensen die denken dat temperaturen die of veel te hoog, of veel te laag zijn voor de tijd van het jaar geen probleem zijn, zijn gewoon...eh...wat is de wetenschappelijk benaming voor die mensen ook alweer? O ja, 'dom'. 

Misschien dat zij wel willen luisteren naar bekende sporters. Die weten nu uit eerste hand dat sneeuwgebieden (klik) wel degelijk aan het verdwijnen zijn door de opwarming van de Aarde.

Het goede nieuws is dat het wat betreft klimaatverandering geen '2 voor 12' is. Minder goed nieuws: het is '2 óver 12'. De gevolgen van de Industriële Revolutie, de groei van het toerisme en dergelijke en het daarmee gepaard gaande uitputten en vernietigen van de planeet, zijn niet meer terug te draaien. Het enige dat wij nog kunnen doen is de klap wat verzachten. Alsof je uit het raam van een Russisch hotel valt en alleen maar kunt hopen dat je op een Amerikaanse toerist valt. Of op je hoofd

land zodat je minder pijn lijdt.

Ook pijnlijk: terwijl 'echte Nederlanders' klagen dat zij in een dictatuur leven 'want de regering adviseert ons de thermostaat een graad lager te draaien!', werd in Iran een jongeman van 16 doodgeschoten (klik) door de overheidspolitie. Uitsluitend omdat zij dachten dat hij protesteerde tegen politiegeweld. 

In de supermarkt genoot ik weer van het observeren van mensen en ook onderweg genoot ik:

Prachtig lenteweer! Met een flinke herfstbries. Ideaal vliegerweer, lijkt mij. Kijk, dat is dan weer een voordeel van de opwarming van de Aarde: in Nederland in de winter kunnen vliegeren zonder dikke winterjas.

O ja, en ik publiceerde natuurlijk weer een vers Engelstalig stukje (klik). Een gedicht.

Zondag kon ik niet op mijn klok zien hoe laat het was bij het wakker worden. Mijn ogen waren dat namelijk nog niet. Ook bleek ik niet te trillen van angst maar van koorts. Balen! Het was een - normaal gesproken comfortabele - 18 graden in huis maar ik had het koud. Ook toen ik de thermostaat naar 21 graden draaide. Op het nieuws hoorde ik dat ruzie over de ideale temperatuur in huis een van de meest voorkomende ruzies (klik) is van samenwonende stellen. Ik persoonlijk denk dan dat er meer aan de hand is. Je gaat toch niet je relatie op het spel zetten omdat je weigert elkaar tegemoet te komen? Of kunnen samenwonende stellen geen compromissen meer sluiten? Bijvoorbeeld door de thermostaat op 20 graden te zetten, wat voor de ene wat frisjes is en voor de ander ietsjes te warm? Of op de bank tegen elkaar aan hangen terwijl de ene een trui draagt en de ander een t-shirt?  

Gelukkig heb ik een comfortabel bed en een lieve buurvrouw die mij (telefonisch natuurlijk want ik wil haar niet aansteken met wat voor virus dan ook dat mij blijkbaar te pakken heeft) adviseerde een weekje uit te zieken. Ik stelde wat afspraken uit en sliep nog even verder nadat ik mijzelf had getrakteerd op een kop koffie en een banaan.

Had meteen een hele pot gezet en na het inschenken van een mok de rest in de koelkast gezet met wat melk en suiker. 

(En nee, ik had geen energie om het aanrecht schoon te maken)

Dus in de namiddag had ik een lekkere beker ijskoffie bij mijn broodje. Erg lekker en een stuk minder duur dan de bekers met ijskoffie in de supermarkt. Als ik mijzelf trakteer, vergeet ik ook mijn huisdieren niet. Dus ik besteedde wat tijd aan het lekker kriebelen van mijn visite-poes (nieuwe lezers: een poes van een van mijn buren is vaak en graag bij mij) en had voor mijn goudvissen nieuw voer dat zij erg lekker leken te vinden. 

Ook waren zij zichtbaar blij met de onlangs uitgevoerde schoonmaakbeurt van hun habitat. Zij zwommen aanstekelijk, enthousiast en razendsnel langs alle 'nieuwe' (had de bak ook meteen heringericht) plekjes, daarbij flink wat stof laten opwaaiend. 

Wel eens geprobeerd om twee enthousiast heen en weer rennende jonge kinderen samen in één fotomoment te pakken? 

Zij deden mij denken aan broertjes en zusjes van een jaar of zes tot acht die in hun nieuwe woning ontdekken dat zij vanaf nu beiden een eigen slaapkamer hadden.

Over slaapkamer gesproken: daar bracht ik het grootste deel van de dag door. Wat mailtjes en andere berichten beantwoordend en wat mislukte foto's verwijderend van mijn mobiele fotorol. Maar niet erg veel want mijn ogen weigerden medewerking. Bovendien had ik wat moeite met helder nadenken. Luisterboeken zijn dan een uitkomst. Zo 'las' ik het eerste boek van dit jaar uit: Short Science Fiction Collection 050; 32 uren luistergenot met verhalen van onder meer Philip K. Dick en H.G. Wells.

Ook deed ik een paar luisteroefeningen in het kader van mijn Franse les. Blijkbaar met succes want ik werd eerste in mijn competitie deze week. 

Hourra!

Het pleonasme van deze week is: een oud fossiel. 

De muziek wordt deze week verzorgd door The Nits. Hier is Nescio:

Deze week staan wij stil bij het overlijden van Fay Weldon en Reza Kazemi

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/TerrebelAuthortainer

Meer lezen? Mijn verhalenbundels