De week voorbij

Alleen zijn voor langer dan een paar uren kon ik slecht verdragen. Het bleek een kwestie van wennen te zijn. Na jarenlang een partner en/of kinderen in huis te hebben was ik er gewoon niet aan gewend om zelf te bepalen wanneer ik ging slapen, wat ik at of zelfs welke kleren ik droeg. Ik schikte mij altijd naar de wil van anderen. Inmiddels ben ik regelmatig hele dagdelen alleen. Echt heel erg leuk vind ik dat niet hoewel ik steeds meer vriendjes wordt met mijzelf.

Bent u graag alleen?

Maandag was het Tweede Paasdag. Was dat een reservedag voor het geval het Jezus niet zou lukken op Eerste Paasdag weder op te staan? Ik heb geen idee. Ik sliep uit, dronk koffie met een buurvrouw, spendeerde een uurtje of wat in de tuin,

schreef een verslag voor de maandagavondclub, beantwoordde wat e-mails, keek een aflevering Game of Thrones, maakte schoon en voor ik het wist was de dag voorbij.

Dinsdag bleek weer eens dat boekhouden niet echt eenvoudig is. Ik probeer het collega's wijs te maken maar zij hebben er moeite mee te begrijpen dat als het verkeerd gaat je niet 'zomaar' een boekingsregel kunt verwijderen of een tikfout in een bedrag kunt corrigeren. In Excel kan dat wel. Maar dat is dan ook geen boekhoudprogramma. Om in begrijpelijker termen te blijven en de vergelijking met autorijden te trekken: als je na een paar theorielessen gaat rijden en een paaltje raakt, verdwijnt de deuk uit de auto niet en staat het paaltje niet opeens weer recht wanneer je simpelweg de auto een klein stukje achteruit rijdt. Een foutje in je oefenboekje theorie examen kun je nog wel uitgummen maar een aangereden voetganger 'ontaanrijden' is al een heel stuk lastiger te doen. Tel daarbij op dat het bijzonder warm was op kantoor en u begrijpt misschien dat ik die dag een tikje chagrijnig op het werk zat.

Mijn humeur verbeterde niet toen ik thuis ontdekte dat een van mijn goudvissen was overleden. Het gaat om de sluierstaartvis met de welluidende naam Caesar Alexander Draconius ('Drakie') III. Op onderstaande recente foto voor de kijker rechts.

Best droevig.

Gelukkig maakte een avond in Haarlem veel goed.

Een paar collega-entertainers bedachten nieuwe acts om te zijner tijd samen op te voeren op diverse festivals en evenementen in binnen- en buitenland.

Als maar een procent van al onze gemaakte plannen wordt waargemaakt wordt het al bijzonder druk in de agenda!

Bij thuiskomst wachtte mij nog de droeve plicht om Drakie in de tuin te begraven.

Woensdag beetje uitgeslapen en huishoudelijke taken op mij genomen, naast werken voor de Loge. Een buurman van een halve straat verderop (waar ligt de afstandsgrens om iemand 'buur' te kunnen noemen?)  blij gemaakt met een paar biertjes van eigen brouwerij. In de tuin staan kletsen met maar liefst drie buurmannen en twee buurvrouwen. Een half uurtje genoten van het mooie weer door zittend op een bankje in de tuin te zitten lezen. Schuin omhoog kijkend was dit mijn uitzicht:

Na het telefoneren met een vriend die mij helpt met het mij beraden op toekomst had ik weer wat extra energie.

Eind van de middag een buurvrouw op de thee gehad en samen met haar het avondmaal genuttigd bij een nieuw stel buren. Reuzegezellig!

En heerlijk gegeten!

Beetje maf (het iets hippere 'bizar' krijg ik nog moeilijk uit mijn strot) om te beseffen dat je nieuwe buren nauwelijks ouder zijn dan je zoon. Maar zo gaat dat met ouder worden.

Ook deze dag kreeg ik het niet voor elkaar om mij te vervelen.

Donderdag ergerde ik mij weer op het werk. 'Niet doen, Ter!' hield ik mijzelf voor maar het is gewoon frustrerend als je een paar dagen de tijd hebt om de boekhouding op orde te maken (voor de kwartaalaangifte van de BTW) en je ontdekt dat (deels door de overgang in februari van Odoo naar Exact Online) diverse boekhoudkundige uitdagingen (een eufemisme voor 'problemen') zijn ontstaan en het oplossen van de problemen hinder ondervindt van de trage internetverbinding (een abonnement voor 50 MB. Da's niet veel.) en de traagheid van de jaren oude laptop.

Vervelend wanneer je minutenlang wacht

tot je verder kunt met werken.

Er ontstaat dus een achterstand in het bijhouden van de dagelijkse administratie. Dat is dan maar zo. Een paar keer diep ademhalen en doen wat je kunt.

In de loop van de middag had ik mij er bij neergelegd dat soms de dingen nu eenmaal gewoon zijn wat die zijn. Ook op het werk. Dat besef geeft rust.

Het nieuwsbericht waar deze dag mijn aandacht op viel was het verlies van 12 miljoen hectare bos (klik). En dat was alleen nog maar in 2018. Met name het verlies van oerbos is echt een probleem. Honderden jaren oude bomen nemen meer CO2 op dan nieuwe aanplant. Bomen helpen ook bij het verwerken van fijnstof. Er zijn mensen die liever snelwegen en parkeerplaatsen zien dan rijen bomen maar dat is geen praktische instelling. Door luchtverontreiniging overlijden wereldwijd 4,2 miljoen mensen voortijdig (klik). Onderzoek leert dat de verontreinigde lucht 13 maanden van onze levensverwachting afneemt. Simpel gezegd: dode mensen betalen geen belasting. Als er minder belastinggeld binnenkomt is er minder geld om luchtverontreiniging te bestrijden.

Het probleem ontkennen, negeren of vooruitschuiven door te zeggen dat je er na de volgende verkiezingen een vergadering over zult inplannen is gewoon dom.

Na het werk at ik bij een vriend, waarna ik een paar uurtjes doorbracht bij een buurvrouw waarna een buurvrouw een paar uurtjes doorbracht bij mij.

Vrijdag werkte ik thuis. Praktisch omdat binnenkort de BTW-aangifte de deur uit moet en ik thuis (in principe) minder afleiding heb dan op kantoor maar vooral een snellere internetverbinding. Bovendien kon ik mijn eigen pauzes bepalen en tussendoor mijn teennagels knippen. Doe dat maar eens ten overstaan van collega's. Ook ruimde ik een kastje uit

en werkte ik een uurtje of twee als Secretaris. Met een buurvrouw deelde ik een pot thee voor het slapengaan. Behalve thee drinken vinden wij het ook leuk om te spelen. Met een nieuwe slaapzak bijvoorbeeld.

Zaterdag lekker rustig wakker geworden op Koningsdag. Een beetje met de kat gespeeld en genietend meegekeken toen een buurvrouw met de kat speelde waarna zij en ik samen een pot koffie leegdronken. Even naar buiten geweest om sfeer te snuiven. Ooit was het echt 'een dingetje' dat Koningsdag (toen nog Koninginnedag). Vrienden uit Engeland kwamen speciaal over voor het evenement. Verbazing over oranje uitdossingen, afdingen op de prijs van een tweedehands shirt zodat je die voor 50 cent had in plaats van voor een euro, blij dat je voor je moeder een vinyl singeltje vindt van een favoriete artiest en je erover verbazen wat mensen zoal te koop aanbieden op een vrijmarkt. Mooie tijden!

Het viel mij meteen op dat er veel minder kleedjes op bruggen en stoepen te vinden waren dan op voorgaande edities.

Een paar jaar geleden bevonden zich

tientallen verkopers op dit kruispunt

Hebben mensen minder rotzooi? Zijn zij opeens allemaal fan van Marie Kondo? Wordt Marktplaats massaal gebruikt? Hoe dan ook: wat mij betreft is het minder gezellig zonder al die mensen die van de gelegenheid gebruik maken om af te komen van hun toiletborstelhouder-zonder-toiletborstel, incomplete kwartetspellen, jaren '80 koffiemokken en wat dies meer zij. Gelukkig voeren er nog bootjes met feestvierders rond:

Een buurvrouw deelde een heerlijke bak zelfgemaakte soep met mij voor de lunch en als avondeten genoten wij van vegetarische 'gehakt'ballen op basis van zeewier. Verbazend lekker!

Zondag deelden zij en ik een pot koffie en de rest van de dag was vooral voor schoonmaken en opruimen. Zo gaf ik het aquarium van Quick & Flupke een grote schoonmaakbeurt terwijl zij tijdelijk rondzwommen in een vaas.

Na het overlijden van hun vriendje de sluierstaartvis besloot ik pas weer een derde vis toe te voegen als ik later een groter aquarium heb. Met name sluierstaartvissen schijnen ruimte nodig te hebben.

Misschien was er vocht in het omhulsel terechtgekomen maar opeens deed de verlichting het niet meer. Direct nieuwe besteld dus maar.

Op advies van een vriend maakte ik een paar SWOT-analyses (klik): van het werk, mijn eigen bescheiden bedrijfje maar ook van mijzelf. Nuttig!

Een meneer maakte mij een beetje rijker en lichter: voor een paar eurootjes wisselde een tas vol oude kijkschijfjes van eigenaar.

Terwijl ik mijzelf tegoed deed aan een aflevering van Star Trek: Discovery bedacht ik nieuwe onderkomens voor de inhoud van een kastje. Sommige spullen willen mijn kinderen misschien nog, andere spullen lijken mij zelf nog wel van nut te kunnen zijn ooit terwijl ik van sommige objecten het bestaan niet meer vermoedde noch weet waar zij ooit toe dienden. Die mochten dus weg.

De week werd afgesloten door een pot thee te delen met een buurvrouw.

Het Engelstalige stuk van deze week: https://terrebelius.blogspot.com/2019/03/yeah-more-free-time.html

Getting away with it all (all messed up) van James is de muziek van deze week:



Getting away with it
All messed up
That's the living

Deze week staan wij stil bij het overlijden van Ken Kercheval

Meer lezen? Mijn verhalenbundels

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/