De week voorbij

'Vriendschap is een illusie', zong Het Goede Doel. Ik ben het daar niet mee eens. Natuurlijk, waar het gaat om mensen die opeens je beste vriend zijn vanaf het moment dat je de loterij hebt gewonnen is dat vaak het geval. Dat zijn nep-vriendschappen. En hoewel er uitzonderingen zullen zijn, als een 23-jarig vrouwelijk model trouwt met een exceptioneel rijke meneer van 73 is dat vast ook uit liefde. Liefde voor geld dan. Omgekeerd (extreem rijke oudere vrouwen die trouwen met een manlijk jong model) komt opvallend minder vaak voor.

Reguliere vriendschappen veranderen in de loop der tijd. En in tijden van crisis. Mensen verhuizen, krijgen kinderen en het contact verwatert. Vrienden worden zo kennissen maar het gebeurt ook dat kennissen vrienden worden. Ook kennissen die vroeger vrienden waren.

Maandag lekker ouderwets en gezellig begonnen met thee drinken met een buurvrouw. Dat beviel zo goed dat wij automatisch overstapten op de koffie. Er draaide een was, de plantjes kregen water, de kookplaat en het toilet een schoonmaakbeurt en een paar honderd e-mails werden verwijderd waarbij ik mij uitschreef bij enkele tientallen nieuwsbrieven. Dat ruimt lekker op!

Ik had weer eens mazzel want de uitvoerend producent en haar man gaven mij met de auto een lift naar het theater. Waar zij dan dagelijks ervoor zorgde dat er koffie en thee stond met iets lekkers erbij. Lief!

Er was minder publiek dan de avond ervoor maar de sfeer zat er goed in: men was muisstil. Dat betekent dat men het verhaal in gezogen is. Voor ons als spelers een groot compliment. Deze avond zaten er diverse grootheden uit de theaterwereld in de zaal. Misschien dat dat bijdraagt aan toekomstige vervolgoptredens.

Wat mij het meest opviel in het nieuws is dat een keurige blanke Duitse meneer (klik) jarenlang zonder enige verdenking zijn gang kon gaan bij het vermoorden van ruim 100 mensen. 'Ik verveelde mij en zag het als een spelletje', verklaarde hij tegenover de rechter.

Ik beweer al jaren dat verveling een enorm probleem is en dat is nu weer aangetoond. Misschien best handig als overheden nu alvast gaan bedenken wat zij de miljoenen mensen die op het werk vervangen worden door robots en algoritmes kunnen laten doen. Zelf blijken mensen vaak niet in staat zelf iets te doen tegen verveling.

Zo regelde ik deze dag een nieuwe zorgverzekering per 1 januari 2019. Iets goedkoper dan mijn huidige pakket want mijn nieuwe heup doet het hartstikke goed en ook met mijn ogen en tanden gaat het prima.

Na het optreden bracht een vriend mij naar huis met de auto. Erg fijn want ik was erg moe. Kost toch een hoop energie, zo'n show weggeven.

Dinsdag werd ik ruw uit mijn slaap gewekt door een meneer die namens de woningbouw een 'brandmelder, meneer!' rookmelder kwam installeren. Die kan mooi naast de andere hangen die men twee jaar geleden heeft laten plaatsen. Na enig hoofdschudden en een grapje kon ik mijn bed weer even in. Een uurtje later stond ik de was op te hangen waarna ik mij een uurtje bezig hield met de boekhouding van een brouwerij.

Diverse vrienden zaten die avond in de zaal en zagen een goede voorstelling.

Mogelijk ook deze lamp:

Na afloop deden wij nog even een drankje. Gezellig! Een vriend bracht ons met de auto naar een halte van de metro.

Scheelt een hoop reistijd!

Woensdag koffie gedronken met een buurvrouw nadat wij beiden waren gewekt door mensen die het asfalt rond putdeksels in de straat met grof geweld en speciale machines wegschraapten. Luidruchtige machines. Rustig een potje lopen strijken, lopen opruimen en schoonmaken en 's middags een dutje gedaan.

Die avond was de laatste voorstelling van The Elephantman, De Musical in theater 't Zonnehuis in Amsterdam. Een bijzonder moment wanneer het doek voor het laatst sluit waarna het nog even open gaat en je de mensen in het publiek een voor een en in groepjes ziet opstaan terwijl men luidruchtig applaudisseert.

Een biertje (vooruit: twee. Oké; drie) en naar huis. Worden gebracht door een collega. Lief!

Donderdag in bed nog even rustig bijkomen en vervolgens naar kantoor. Een andere wereld dan ik de laatste paar weken gewend was.

Maar fijn om de collega's weer te zien. Gek genoeg had ik ook het werk zelf wel wat gemist. Het zal even duren voor ik de ontstane achterstand heb weggewerkt maar ik ga er mee aan de slag. Maar zal wat energie over houden voor mijn kinderen, vrienden, buren en huishouden. En niet te vergeten: voor mijzelf. Buiten hing een gordijn van nattigheid dus ik was erg blij toen een collega mij een lift aanbood. 's Avonds moe een beetje voor de televisie gehangen, wat gekletst met een buurvrouw en wat kleine huishoudelijke karweitjes opgeknapt.

Vrijdag twee uren reistijd bespaard door thuis te zitten werken voor de brouwerij. Zo ontstond er tijd om de kapper te bezoeken. Bovendien verwijderde ik de snor waarvan de regisseur vond dat mijn karakter die moest dragen:

Nadat de snor was verwijderd

durfde ik mij bij de kapper te vertonen.

Hieronder ziet u mij in de voorstelling.

Met snor. Dus.

Ook las ik met verbazing het nieuws dat de overheid er geen enkel probleem mee heeft om miljarden euro's bij burgers weg te halen om dat geld te verdelen onder banken en multinationals maar dat er geen geld is om ziekenhuizen te behoeden voor faillissement. VVD en CDA vinden dat 'de Zorg' een product is en dus onderhevig aan marktwerking maar dat commerciële bedrijven als ABN/Amro bank en Phillips heel zielig zijn en voortdurend geholpen moeten worden door de overheid.

Diezelfde overheid is tegen overheidsbemoeienis én verbiedt het rondrijden van een type voertuig omdat er met welgeteld één exemplaar een dodelijk ongeluk heeft plaatsgevonden. De 'stint' mag niet meer rijden. Maar je voortbewegen met fiets, brommer, step, motorfiets, auto is voor eigen risico 'want we gaan de burger toch niet vertellen wat-ie wel en niet mag?'

Met de uitvoerend producent van De Elepthantman en haar man mocht ik gezellig (en lekker!) mee-eten voordat wij aansloten in de rij fans bij een vertoning van The Rocky Horror Picture Show in een nabijgelegen bioscoopcomplex.

(klikken=vergroten)

Ontzettend leuk, met dat meespelen door fans:

Het viel op dat er best veel overeenkomsten zijn tussen deze rolprent en de musical waar ik in mocht meespelen. Erg leuk was dat veel mensen verkleed als karakter in de film niet alleen mee-keken maar ook meededen!

Na afloop een drankje gedaan en nieuwe vrienden gemaakt. Altijd fijn.

Zaterdag gezellig aan de thee met een buurvrouw en samen zitten lachen om een aflevering van Downton Abbey. Had eerlijk gezegd niet verwacht dat ik het zo leuk zou vinden. Verder: plantjes water gegeven, gekletst met een paar buren, lakens gewisseld en mijn woning alvast een beetje voorbereid om het komende isoleren van mijn buitenmuren. Ook mijn administratie van de afgelopen maand verwerkt, een en ander gedaan als Secretaris van een vereniging en boodschappen gedaan.

De dag geëindigd met het kijken van aflevering twee van Downton Abbey. Samen met een buurvrouw en een pot thee.

Zondag wat huishoudelijke klusjes opgeknapt voordat ik een stuk taart mocht eten op de verjaardag van een achternichtje. Gezellig!

Onderweg zag ik dit plaatje:

Later die middag zat ik een biertje te drinken in een kunstenaarshonk waar dat weekend een expositie was van een fotoclub waar een vriendin van mij lid van is.

Ook gezellig!

Tussendoor e-mails en app-jes verstuurd en ontvangen. Ook al zo gezellig!

Het Engelstalige stukje van deze week: https://terrebelius.blogspot.com/2018/10/are-you-normal.html

About today van The National is de muziek van deze week:



Tonight you just close your eyes
and I just watch you
slip away

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/