De week voorbij

Ook al is mijn leven vol hectiek tegenwoordig (een 'reguliere' baan, castlid in een musical, secretaris van een vereniging, penningmeester van een andere en bezig aan mijn derde verhalenbundel, entertainmentopdrachten tussendoor en dan ook nog graag tijd makend voor vrienden en buren, de kat en het huishouden), toch pak ik af en toe wat rust. In de bus onderweg naar een afspraak bijvoorbeeld en - gewoon lekker ouderwets - in bed. Daardoor lijk ik het allemaal aan te kunnen. In elk geval verveel ik mij niet. Zou niet eens weten hoe dat moet.

Maandag was een beetje gekke dag op de brouwerij. Vanwege ziektes en vakanties was het erg rustig op de afdeling. Voordeel is dat je dan wat minder afgeleid kunt werken. Onderweg naar huis zag ik dit plaatje:

Na het werk snel een hapje gegeten en naar de Loge voor een wederom boeiende avond. Een jarige Broeder trakteerde op champagne:

Het thema dit werkjaar is 'De Weg naar het Licht'. In de gedachtewisseling (wij doen niet aan discussies) kwam de vraag naar voren: 'Wat is 'traditie' eigenlijk?' Een traditie geeft maatschappelijke stabiliteit, is een uiting van conservatisme en ook sleur maar biedt ook houvast. Daarnaast schrijft de traditie voor dat tradities in de loop der tijd veranderen en na enige tijd vaak in niets meer lijken op de oorspronkelijke traditie. Vind ik interessant gespreksvoer.

Was tegen middernacht thuis. Nog even het hoofd rustig gemaakt door wat teksten door te nemen voor de musical.

Dinsdag werd het een vermoeiende maar goede repetitiedag. De liedjes worden steeds beter vastgelegd in het geheugen en ook met de danspasjes zal het goed komen. Maar misschien was ik iets te fanatiek:

Een paar scènes werden vastgelegd, gewijzigd en weer vastgelegd. Voorlopig dan. Het is mooi om de dynamiek te volgen in de groep waar ik deel van mag uitmaken en diepere lagen te ontdekken die stiekem in elk gespeeld karakter zitten. Ieders inbreng is belangrijk en ieders inbreng wordt op prijs gesteld. Maar de producent blijft de baas. Wel zo praktisch want op gegeven moment moet de knoop worden doorgehakt en moet je door naar het vastzetten van de volgende scène want over een paar weken is het al zover. Intussen krijgen ook de kostuums gestalte.

Toen ik thuiskwam was ik te moe om te koken. Gelukkig dus maar dat ik bij een buurvrouw mocht mee-eten. Een kopje koffie en een fijn gesprek toe, daarna even werken aan de notulen van de bijeenkomst van maandagavond, een paar dingetjes regelen als secretaris, een vriendin bellen, opfrissen en naar de kroeg waar ik had afgesproken met een vriendin. Toevallig speelde ik eerder op de dag een kroegbaas dus dat kwam goed uit.

Fijne muziek, fijne mensen en fijn bier. Dus laat thuis.

Gek genoeg een tikkeltje brak toen ik woensdag rond 9 uur 's ochtends op kantoor arriveerde. Het openklappen van de laptop was al een prestatie waar ik trots op was. Met enig ongeloof keek ik op het einde van de dag terug op het werk dat ik stiekem toch maar even verricht had die dag.

Ook trots ben ik op dit zooitje ongeregeld; een deel van de cast van The Elephantman stelt zich aan u voor in een heus vlog:



Wat mij opviel in het nieuws deze dag was de melding dat de leden van de Eerste Kamer hun eigen integriteit (klik) zullen gaan beoordelen. De fractieleden van de VVD hebben dat onderzoek bij zichzelf al uitgevoerd en besloten dat als zij stemmen over wetten die invloed hebben op hun eigen persoonlijke bedrijven er absoluut geen sprake is van belangenverstrengeling. Ik vind dat grappig.

Een beetje eng vind ik dat de KPN (klik) in staat is mensen via hun televisietoestel mensen reclamefilmpjes voor te schotelen, gebaseerd op hun kijkgedrag. George Orwell heeft geen gelijk gekregen met zijn voorspellingen in '1984'. De werkelijkheid heeft zijn ideeën achterhaald en blijkt veel enger.

Omdat ik de komende paar weken wat minder op de brouwerij aanwezig zal zijn vanwege de musical wijdde ik een collega in in de geheimen van het door ons gebruikte administratie pakket.

Na het avondeten bij een vriend trof ik de eigenaar van de lokale koffiebar aan op een terrasje. Hij en een vriend nodigden mij uit om hen bij te staan in het drinken van een wijntje. Wie ben ik om zo'n beleefd verzoek te weigeren?

Thuis verder gegaan met wat administratieve werkzaamheden voor mijn vrijmetselaarsloge, gepoogd mij te concentreren op een paar liedteksten en thee gedronken met een buurvrouw.

Donderdag was een goede repetitiedag. Vermoeiend en mede daarom werden de eerste irritaties geuit.

(Ook de hond van de producent ging op de foto:)

Maar ook dat hoort erbij. Het is een fijne, hechte groep mensen die samen bezig zijn met niets minder dan magie: de creatie van iets dat er eerst niet was.

Met een collega wandelde ik een stukje omdat vanwege een ongeluk op de weg de buslijnen waren gestremd. Zodoende kwam ik in een wijk van de stad waar ik nog nooit geweest was. Ware dat niet gebeurd, dan had niet iemand verrast 'Hé, Terrence!' geroepen. Een vroegere klasgenoot van mijn zoon herkende mij nog als 'de vader van'. Een jaartje of 14 geleden.

Over toeval gesproken: de dame van de kostuums wist te melden dat haar buurvrouw mijn naam herkende van de castlijst: zij regisseerde mij ooit in een stuk, ergens in de pré-Facebook tijd. Het is een kleine wereld waarin wij leven, waarde lezers en lezerinnen.

Na het avondeten hield ik mij bezig met het sorteren van een flinke stapel (digitale) foto's. Zo kan ik u niet alleen mijn foto-album van augustus (klik) laten zien maar ook het daarvan losgemaakte album van onze (die van mijn zoon en mij) vakantie. Hier zijn dan eindelijk de foto's van ons familiebezoek in de Verenigde Staten van Amerika en Canada:
https://www.flickr.com/photos/terrebel/albums/72157701911612345

Vrijdag mochten wij iets later dan gebruikelijk beginnen met repeteren. Ik nam de gelegenheid te baat om een uurtje langer in bed te blijven liggen dan anders. Heerlijk! Ook heerlijk gewerkt deze dag en ik kan u nu al zeggen: het wordt prachtig dus koop die kaartjes! https://the-elephantman.nl/

Thuis gegeten en wat huishoudelijke karweitjes opgeknapt. Daar is op dit punt in mijn leven weinig tijd voor maar het bijhouden van het huishouden vind ik de moeite waard.

Net als tijd nemen voor sociale ontmoetingen: met een vriendin bezocht ik een voorstelling in een lokaal bioscoopcomplex. Het was druk op straat onderweg er heen: fietsers op de stoep, fietsers op de autorijweg en zelfs fietsers op het fietspad!

The Rocky Horror Picture Show is een film waarbij het publiek meedoet met de acteurs op het filmdoek.

Bijzonder vermakelijk! Zeker wanneer bezoekers ook fysiek mee gaan doen met wat er in beeld gebeurt. Opvallend genoeg ontmoette ik ter plaatse meerdere bekenden. Twee oud-collega's bijvoorbeeld. Dat overkomt mij anders zelden...Bovendien leerde ik dat de meneer die jullie hierboven in het filmpje zien ooit de kleding deed in Les Miserables en daarbij een van de castleden van The Elephantman met zijn kostuums hielp.

Onderweg naar huis haalde ik de vriendschap aan met een oude vriend die mij per toeval passeerde.

Zaterdag begon voor mij met het drinken van warme dranken met twee buurvrouwen. Daarna was ik met mijn zoon op visite bij zijn moeder. Het gaat erg goed met onze zoon maar helaas even iets minder goed met zijn moeder. Over een paar weken gaan wij haar weer opzoeken.

Eind van de middag mocht ik de onlangs geboren baby van vrienden bewonderen.

Het blijft een wonderlijk gevoel om zo'n hummel vast te houden. Ik word daar blij van.

Net als van thee drinken met een buurvrouw en telefoneren met een vriend die mij van nuttige adviezen voorzag. Ook telefoneerde ik met een kennis van de onlangs overleden buurman, verrichtte wat werk als secretaris van een vrijmetselaarsloge en nam nog even teksten door vanwege de repetitiedag van die zondag.

Intussen kostte een tsunami duizenden mensen in Indonesië het leven.

Zondag werd een lange dag in de studio. 's Ochtends half tien de deur uit en even na acht uur 's avonds thuis. Diverse scènes werden achter elkaar gespeeld om de overgangen goed in beeld te krijgen. Het stuk krijgt vorm! Omdat wij zo lang (en zo goed!) bezig waren zorgde het productieteam (oké, de zus van de producent) voor lekker eten:

Thuis even de lakens gewisseld en gestofzuigd voor ik wat dingetjes deed ter voorbereiding van de avond voor belangstellenden van onze vrijmetselaarsloge, een stukje werken in de boekhouding van een brouwerij en het beantwoorden van een paar mailtjes, onder meer aangaande een komende entertainment opdracht. En ik schreef dit weekverslag.

Ook deze week een Engelstalig stukje: http://terrebelius.blogspot.com/2018/09/opposing-everything-thats-unnatural.html

De muziek van deze week is van Pink Floyd. Hier is Comfortably Numb in een samengevoegde versie van David Bowie en Eddie Vedder:


Deze week staan wij stil bij het overlijden van Koos Alberts

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/