De week voorbij

Alles wat je zegt, doet, niet zegt of niet doet heeft consequenties. Soms zijn dat vervelende consequenties. Soms zelfs voor jezelf. Voordat je iets al dan niet doet of zegt kan het daarom goed zijn om te bedenken wat de consequenties zouden kunnen zijn. Is het niet voor jezelf, dan wel voor een ander.

Maandag hield ik mij op kantoor bezig met het administratief bijwerken van de voorraad bier. Dozen bier uit het magazijn hebben verschillende bestemmingen. Sommige flessen eindigen als onderdeel van een cadeaupakket, andere flessen dienen als proefflessen voor potentiële klanten terwijl andere flessen per pallet of doos worden verkocht aan supermarkten, slijterijen en café's. Best lastig om bij te houden. Als er dan een procedure is afgesproken dan valt het nog steeds niet mee om elke medewerker er van te overtuigen dat de gemaakte afspraak ook voor hem of haar geldt. Ja, ook als er 'geen tijd' is om een streepje op een lijst te zetten.

Vrijmetselaars kennen net als politici en leraren een zomerreces. Toch kwamen wij met een groepje bij elkaar om samen na te denken over de plannen voor het komende 'werkjaar'. Op weg er heen mocht ik over deze regenboogbrug lopen richting trein:

Daarna vertoefden wij een in inspirerende omgeving.

Met heerlijk eten.
Een Broeder gaf mij na afloop een lift naar een treinstation en vanaf daar vervolgde ik mijn reis met de tram. Hier kwam ik langs:

Al met al was ik rond elf uur 's avonds thuis. Prima tijd voor een kopje thee bij een buurvrouw.

Dinsdag begonnen met het uitwerken van het verslag van de bijeenkomst de avond ervoor voor het koffie drinken met een buurvrouw waarna ik naar Rotterdam vertrok.

Een paar collega's en ik werden van daar opgehaald om onze opwachting te maken op een feest in België: een Bat Mitswa met name. Een bijzondere eer!

 Het versierde plafond

Backstage met collega artiesten

Mijn directe collega's en ik

Gegeten, gedanst, gevierd en laat naar huis.

U kunt dus begrijpen dat ik woensdagmorgen na vijf uurtjes slaap nog niet erg fit aan het ontbijt zat met een buurvrouw. Ik verrichtte wat administratieve (in mijn functie van secretaris van een vereniging) en huishoudelijke werkzaamheden (keuken schoonmaken en zo), sprak in de supermarkt kort een andere buurvrouw en had nog een uurtje weer een andere buurvrouw en kort ook een buurman op visite. Verwerkte wat informatie ten behoeve van de Bewonerscommissie en ruimde plek in in mijn agenda voor diverse afspraken, variërend van 'samen koffie drinken' tot 'met andere acteurs gezamenlijk script lezen voor een musical'.

Een buurvrouw kwam bij mij samen de pizza eten die ik die avond had bereid (van onder meer bloemkool en paprika) en thee drinken. Na haar bezoek nog even wat e-mails verstuurd en vervolgens tijdig naar bed gegaan. Half elf 's avonds is een vooruitgang ten opzichte van half zes 's ochtends.

Donderdag onderweg naar het werk had ik alle tijd om mijn schouders op te halen over het gegeven dat het team van Duitsland voor het eerst sinds 1938 de voorrondes van een WK-voetbal niet heeft overleefd. 'Die Mannschaft' is uitgeschakeld door het team van Zuid-Korea. Ook kwam mij ter ore dat het keihard aanpakken van uitkeringsfraude (klik) weliswaar werkt maar vooral averechts. Het nieuws werd gebracht alsof dat een verrassing was. Geen verrassing was te lezen dat dezelfde mensen die vinden dat 'het volk' zelf de burgemeester moet kiezen om mensen als Henk Bres (klik) een kans te geven tegelijkertijd vinden dat Femke Halsema geen burgemeester van Amsterdam mag worden 'vanwege een gebrek aan bestuurlijke ervaring'.

Vanwege een busstaking mocht ik een pittig stukje wandelen

en bracht mijn tijd door met diverse overdenkingen, waaronder bovenstaande.
Op kantoor hield ik mij bezig met de dagelijkse administratie en met een stukje debiteurenbeheer. Daarbij leerde ik een nadeel kennen aan een groeiend klantenbestand: het aantal klanten dat laat is met betalen neemt natuurlijk ook toe. Op kantoor was het vrij rustig. Sterker nog: het grootste deel van de werkdag zat ik in mijn eentje op kantoor.

Op het einde van de werkdag bleken alleen de directeur en ondergetekende nog aanwezig in het pand. Prima tijd dus voor een biertje en elkaar een beetje beter leren kennen.

Fijn!

Van de werklocatie ging ik direct door naar een feestje van een vriendin in Amsterdam-Noord. In haar winkel (klik) stond een podium en diverse artiesten brachten diverse teksten ten gehore.

 Deze man bespeelde zelfs een 'Cigar box guitar'

Vers meloensap erbij en genieten maar!

Bij thuiskomst natuurlijk eerst even aan de thee met een buurvrouw. Daarna (inmiddels iets na middernacht) notulen uitwerken en versturen en een verhaaltje bedenken om het 'verhaaltje op vrijdag' plekje te vullen op dit blog.

Vrijdag vroeg de deur uit want om de ellende met de voortdurende busstaking te omzeilen had ik met de directeur van de brouwerij afgesproken dat hij mij een lift zou geven. Erg fijn! Zo kon ik mij tijdig storten op de altijd weer ondankbare taak van debiteurenbeheer. Ofwel: klanten verzoeken om hun achterstallige rekening te betalen. Meestal is er trouwens een bijzonder goede reden voor waarom die nog niet betaald is dus zelden leidt een herinnering tot vervelende toestanden. Gelukkig maar!

Deze dag vroeg weg van kantoor om een trein te halen. Met name naar Middelburg. Een Broeder en ik bezochten daar een vrijmetselaarsloge om ook daar het bij ons al eerder uitgevoerde ritueel rond de zomerzonnewende mee te maken.

'Vergeving is bevrijding en komt uit jezelf: je hebt er niemand anders voor nodig.' En: 'Er zijn maar twee soorten situaties: situaties waar je niets aan kunt doen en situaties waar je wel iets aan kunt doen. In beide gevallen heeft het geen zin je er druk om te maken.' Erg bijzonder! Het valt mij altijd weer op bij het bezoeken van collega-vrijmetselaars: ook al heb je elkaar nog nooit ontmoet, het voelt alsof je familie opzoekt. Wellicht door de aanwezigheid van een gezamenlijk verleden en een aantal gemeenschappelijke gewoontes en tradities.

Ik logeerde er bij vrienden en genoot van het weerzien.

Zaterdag na het ontbijt (met - uiteraard - echte Zeeuwse bolussen) kregen wij een kleine rondleiding in die prachtige eeuwenoude stad.

Uiteraard diende er een lokaal biertje geproefd te worden.

Vanwege diverse werkzaamheden aan het spoor en stakingen van personeel duurde het langer dan verwacht voor wij terug waren in Amsterdam. Ik kwam heerlijk tot rust door met een buurvrouw samen te genieten van een verkoelend briesje aan het water van het kanaal achter onze woningen. Wij waren niet de enigen die het er even van namen:

Samen dronken wij daarna een kopje koffie en deden boodschappen.

Na het eten maakte ik nog even door het versturen van een e-mail (klik) mijn ongenoegen duidelijk aan een vertegenwoordigster van woningcorporatie Ymere. Men heeft nu bedacht mij een CV-installatie op te dringen zonder daarvoor mijn woning te isoleren. De opgewekte warmte zal door kieren en gaten dus doodleuk mijn woning verlaten zonder te zorgen voor comfort. Zeer onpraktisch. Opeens blijkt dat de Vereniging van Eigenaren toestemming moet geven voor het isoleren van huurwoningen. Althans, volgens deze mevrouw. Zo lang deze zaak speelt heeft mij deze informatie nog niet eerder bereikt. Uiteraard vroeg ik naar het waarom.

Ter ontspanning deed ik even een handwas.

Zondag wilde ik eigenlijk na het wakker worden nog even in bed blijven liggen maar was daar voor iets te onrustig. Misschien door het warme weer maar waarschijnlijk door de duizend-en-een dingen die door mijn hoofd speelden. Even chatten met een paar vrienden en vriendinnen en aan de slag!

De prachtige gelegenheid om later op de dag in de tuin in de zon te zitten lezen mocht ik niet aan mij voorbij laten gaan.

Zo las ik boek nummer tien van dit jaar uit: 'Gek met Geld', over financiële psychologie van Jaap van Ginneken: onze hersenen houden ons voor de gek over kansen op succes en 'slimme' mensen maken daar misbruik van. Aandelenhandel is niets meer of minder dan gokken, behalve voor hen die handelen met voorkennis: Amerikaanse senatoren halen een duidelijk hoger rendement uit aandelenhandel dan reguliere burgers. Heel gek. Je zou bijna denken dat beleidsmakers vooraf weten welke grote bedrijven (belasting)voordelen krijgen waardoor de prijzen van hun aandelen stijgen. 

De keuken- en woonkamervloer zwabberen, ramen lapen (voor en achter), opruimen en een vervolg schrijven op mijn brief aan Ymere...ik deed het allemaal. Bovendien was ik even bij een buurvrouw op visite, sprak ik kort met een buurman in de tuin en met een andere buurvrouw werd besloten de dierenambulance te bellen voor het opvangen van een jonge gevederde vriend die waarschijnlijk een pootje had gebroken bij een mislukte poging tot vliegen.

De week werd beëindigd door samen met een buurvrouw een pot thee te delen.

Het Engelstalige stuk van deze week: http://terrebelius.blogspot.com/2018/06/should-we-learn-forget-or-both.html 'Moeten wij leren, vergeten of beide?' Daarbij doelend op daden van mensen die in eerste instantie werden vereerd en pas later veroordeeld.

Deze week is de muziek van Earth & Fire. Hier is 'Weekend':



Deze week staan wij stil bij het overlijden van Harlan Ellison en Joe Jackson (vader van Michael, niet die andere)

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/