Blijkbaar zijn er tijden en momenten voor het uiten van verschillende soorten emoties. Normaliter - zo bleek bij navraag - leren mensen op jonge leeftijd op welk moment het wel of niet raadzaam is om bepaalde gevoelens te uiten.
Die leerfase in het leven heb ik dan blijkbaar overgeslagen.
Er wordt mij verzocht om emoties niet te tonen én niet op te kroppen.
('Er zijn geen 'goede' en 'slechte' emoties.
Slechts 'emoties'.)
Hoe gaat u om met die schijnbare tegenstrijdigheid?
===================================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Posts
Het kan inderdaad verwarrend zijn. Daarom dat ik weinig emoties toon in het openbaar. Ze kunnen rap verkeerd geinterpreteerd worden.
BeantwoordenVerwijderenMisschien laten de mensen nu weleens teveel emoties zien, draait het allemaal om ego. Ik ben er ook voor om mensen niet te belasten met hoe jij je voelt, of mijn last bij een ander te leggen, liever geef ik ze een gelukkig gevoel.
BeantwoordenVerwijderenAls mensen mij vragen. Alles goed, zeg ik meestal, Nee twee fout. Maar op de dertig is dat te verwaarlozen. Mensen kunnen daar al niet mee overweg. Laat staan als je nog verteld wat er fout is ;-)
BeantwoordenVerwijderenLove As Always
Di Mario
Bij ons thuis was het vroeger niet veilig, dus ik heb als kind geleerd niemand te vertrouwen en gedachten/gevoelens nooit uit te spreken. Daar worstel ik vandaag de dag zelfs nog mee. Dus vertrouwen op mijn gevoel...geef mij maar m'n verstand.
BeantwoordenVerwijderenmijn gezicht is een open boek, ik kan er ook niet aan doen.
BeantwoordenVerwijderenMaar ik heb geleerd me toch wat te bedwingen, maar bij familie en vrienden kan ik dat niet, die kennen me te goed
Een @->- voor jou.
Mijn ervaring is dat mensen zeggen alles te willen horen, maar alleen sociaal wenselijke antwoorden kunnen verdragen. Kortom: liever gewoon je mond houden als het niet louter en alleen positief is.
BeantwoordenVerwijderenOok ik ben voor open en eerlijk, maar soms is het beter niet het achterste van je tong te laten zien. Het is al rot genoeg als je last hebt van iets dat zichtbaar is en mensen ernaar vragen. Ik ben dan altijd bang zeurderig over te komen en dat wil ik helemaal niet.
BeantwoordenVerwijderenHoe anderen met mijn emoties omgaan is niet mijn probleem. Emotie is toch meestal ook een beetje wisselwerking, wie ze niet van een ander wil zien zal ze ook niet oproepen als het even kan.
BeantwoordenVerwijderenTis ook een beetje een mode-ding, lijkt het. Vroeger was het not done om te huilen, of je kwetsbaar op te stellen, gezichtsverlies! Zeker voor mannen. Daarbij ben ik er ook niet mee opgevoed, terwijl juist de gevoeligheden wel weer heel erg in de familie zitten. Wel alles opmerken en voelen, maar niet laten merken. Beetje grappig mopperen wel maar vooral stoer slikken als je je jezelf niet prettig voelt...
BeantwoordenVerwijderenTja lieve Terrebel, je zou het eens over een andere boeg moeten gooien en wel degelijk je negatieve emoties wereldkundig maken, zo krop je minder op en er over praten helpt altijd!
BeantwoordenVerwijderen