De week voorbij

Wanneer de directeur van de brouwerij waar ik werk mij onderweg oppikt kost het mij ongeveer een half uur om op het werk te komen. Leg ik het hele traject af met het openbaar vervoer dan ben ik ongeveer een uur onderweg. Die tijd gebruikte ik ooit om e-mails en nieuws te lezen en mij bezig te houden met sociale media. Tegenwoordig doe ik ademhalingsoefeningen, staar een beetje uit het raam of lees een boek. Kortom: ik leer dat af en toe rust nemen best prettig kan zijn.

Het was maandag een hectische werkdag waarop ik deze foto maakte vanuit het kantoorraam:

Vooral omdat het aantal werknemers is gegroeid en er simpelweg te weinig ruimte is om elke aanwezige een ruime werkplek te geven. In het nieuwe pand zal dat probleem zijn opgelost.

Maandagavond hoorde ik iemand beweren: 'Niemand vertelt mij wat ik moet doen. Nooit! En wanneer er regels zijn zal ik mij daar altijd aan houden.' Een erg interessante bewering, vind ik. Eentje die aangeeft hoe verwarrend het kan zijn om in het huidige tijdperk te leven. Zo kun je tegenwoordig én vinden dat mensen met een donkere huidskleur inferieur zijn aan mensen met een lichte huidskleur én vinden dat de hulp van Sinterklaas een zo donker mogelijke huidskleur moet hebben 'omdat dat zo hoort'. Ook is het nu normaal om te vinden dat kinderen moeten leren dat het hebben van een donkere huidskleur slecht is door er op aan te dringen dat het beter is wanneer de hulp van de Sint juist géén donkere huidskleur heeft. Tegelijkertijd twee tegengestelde meningen hebben leidt tot verwarring. Dat blijkt. Zo is het heel normaal om te zeggen dat je zelf altijd mag zeggen wat je wilt maar dat anderen - vooral wanneer zij kritiek op jou hebben - absoluut juist níet mogen zeggen wat zij willen: 'Vrijheid van meningsuiting is absoluut voor iedereen die het altijd met mij eens is!' is een vrij normale gedachte geworden.

Gelukkig was er ook drank:

Dinsdag was ik een extra dag aan het werk en het was goed. Aardig wat werk kunnen verrichten en het was nog gezellig ook. Maar 's avonds was ik behoorlijk moe. Vroeg naar bed dus maar. Onderweg naar huis zag ik dit:

Woensdag had ik gereserveerd voor het huishouden. Maar een buurvrouw kwam op de koffie en samen ontdekten wij dat het prettiger is om samen een film op televisie te kijken dan in je eentje. Toch wel wat huishoudelijke klusjes verricht, hoor. Een begin gemaakt met het bekijken van foto-albums die mijn moeder ons heeft nagelaten bijvoorbeeld. Het valt nog niet mee om te onderzoeken wie al die mensen op de honderden foto's zijn. Maar interessant is het zeker!

Normaliter eet ik op woensdag bij een vriend maar ditmaal was ik op verjaarsvisite bij een buurvrouw. Gezellig!

Donderdag deed ik de slaapkamergordijnen open maar kwam er geen licht naar binnen. En ik vond het behoorlijk koud op straat.

 Opvallend: een ziekenhuis dat patiënten welkom heet.

Alsof ze willen dat mensen ziek worden.

(op het plaatje klikken=vergroten)

Gelukkig kon op kantoor de verwarming aan. Thuis een hapje gegeten en koffie gedronken met een buurvrouw. En opeens was de dag om.

Vrijdag samen met een collega hard gewerkt om de boel klaar te maken voor de verhuizing van het bedrijf eerdaags. Papieren waarvan al lang het bestaan niet meer werd vermoed een plekje gegeven. In de papierbak. Tientallen kilo's aan oude zooi verwijderd en een aantal objecten opgeborgen in de 'museumdoos': een doos vol spullen die doen denken aan de begindagen van de brouwerij. Best geinig. En inspirerend voor thuis. Een collega trakteerde op bapao:

's Avonds lekker gegeten en gekletst bij vrienden. Al met al toch pas weer tegen middernacht in mijn bed beland. Zo gaan die dingen.

Zaterdag wilde ik graag in bed blijven liggen want elk stukje huid dat contact had met de buitenlucht gaf aan dat het koud was. Erg koud. De thermometer wees op een temperatuur van 12 graden. Best fris.

Scheren, nagels knippen, was draaien, met mijn zoon afspreken bij zijn moeder en daar een kopje thee drinken en even de markt over. Mocht ook nog mijn zoon een verjaardagscadeautje overhandigen ter ere van zijn 22ste verjaardag.

En 's avonds naar een voorstelling van The Rocky Horror Picture Show!

Bijkletsen met oude vrienden, nieuwe vrienden maken en gewoon een avondje genieten.

Hoewel, 'avondje'? Tegen drie uur 's nachts ging bij mij pas het licht uit.

Zondag een beetje brak aan de thee met een buurvrouw, aquarium schoonmaken, goudvis begraven (Caesar Alexander Draconius III, hier op archiefbeeld:

De achterste vis. De voorste is Quick of Flupke. Vooralsnog in leven.)

, administratie doen, boodschappen halen, plantjes water geven en koken voor vier mensen. Eentje was ziek maar het werd toch een gezellige avond.

Het Engelstalig stuk van deze week: http://terrebelius.blogspot.nl/2017/11/the-best-era-to-live-in.html

Ook op LinkedIn publiceerde ik een Engelstalig stuk: https://www.linkedin.com/pulse/new-economic-system-terrence-weijnschenk-entertrainer/?published=t


De muziek van deze week komt van KLF. Hier is 'What time is love?':



In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/