De week voorbij

Voor hen die dit lezen via Facebook: Voor een beter leesbare tekst en het kunnen zien van alle plaatjes en filmpjes klikt u op deze link http://terrebel.blogspot.com/2017/07/de-week-voorbij_9.html
=======================================================================
Ongecontroleerd trillen, onverwachte huilbuien, overmatig zweten, het niet meer zien zitten en weten dat je door de ellende heen moet met de kans dat het ooit beter zal gaan. Zal ik gewoon aan het afkicken zijn van de geliefden die zo snel na elkaar opeens geen deel meer uitmaken van mijn dagelijks leven? Als de eerste de beste ex-verslaafde?

Gelukkig zijn er vrienden die de verschillende 'taken' op zich hebben genomen: met de ene voer ik diepe gesprekken, met de ander eet ik regelmatig, met de ander kan ik spelen terwijl het met weer een ander makkelijker huilen is. Zo wordt aan (bijna) al mijn behoeften voldaan en tegelijkertijd help ik anderen met het vervullen van hùn behoeftes. Een prima regeling, dunkt me.

De eerste paar uren van de maandag verliepen best goed maar na de lunch voelde ik mij zomaar opeens weer ontzettend slecht op emotioneel gebied. Gek is dat, hoe emoties zomaar een mens kunnen overvallen. Onfortuinlijkerwijs heb ik die zelf van kinds af aan onderdrukt dus er nu opeens mee leren omgaan valt mij niet makkelijk. Dan is het maar goed dat er vrienden zijn, zelfhulpboeken, Ted-praatjes en dergelijke. Zoals deze bijvoorbeeld:


's Avonds in bed las ik boek nummer acht van dit jaar uit: 'The Long Utopia' van Terry Pratchett en Stephen Baxter. Interessant concept: stel dat er letterlijk voldoende ruimte is om alle ideeën van iedereen over het voortbestaan van de mensheid uit te voeren? Dat er letterlijk een oneindig aantal Aardes zou bestaan waar de mensheid zich over uit kan spreiden?

Dinsdag was ik 's ochtends in de bioscoop.

Lamp in de foyer

Samen met een vriend bekeek ik de rolprent 'Wonder Woman'. Veel actie spektakel natuurlijk maar ook een verrassend goed verhaal en een goede boodschap: wat voor de ene persoon echt is hoeft dat voor een ander nog niet te zijn. Iedereen heeft - vanuit achtergrond en opvoeding - een ander perspectief op gebeurtenissen.

's Middag was ik bij een vergadering op het werk. Erg nuttig weer!

's Avonds at ik alleen maar ik voelde mij niet eenzaam.

Woensdag was het eigenlijk te warm om te werken maar toch maar gedaan. Al is het maar voor het voortbestaan van het bedrijf. 's Avonds at ik bij een vriend en ik kreeg een buurvrouw op de thee. Grappig vond ik het nieuws dat Nederlandse vissers het niet leuk vinden dat zij niet meer in Britse wateren mogen vissen nu Engeland uit de EU stapt en dus niet meer deelneemt aan Europese afspraken over visvangst en zo. 'Maar dat gaat ten koste van onze inkomsten!' Het grappige hieraan is dat de vissers zelf veelal willen dat Nederland uit de EU stapt 'want wij zijn tegen al die Europese regels!' en dus blijkbaar geen idee hebben van wat het EU-parlement eigenlijk allemaal doet. Vind ik grappig, mensen die roepen iets te willen op de korte termijn maar absoluut niet nadenken over gevolgen op de langere termijn. Nog niet zo lang geleden noemde ik dat gewoon dom. Dus ik ben wat milder geworden...;-)

Zelfs naar PVV-stemmers toe die vinden dat moslims moeten integreren in Nederland. Maar wanneer die moslims dat zeer succesvol doen (In Nederland studeren, werken, een vermogen opbouwen, een bijdrage leveren aan de samenleving) opeens tégen integratie van moslims zijn. En daarom Ahmed Marcouch niet als burgemeester van Arnhem willen hebben. Kom op, PVV-mensen, wat wíllen jullie nou: dat moslims wel of niet integreren in de Nederlandse samenleving? Allebei tegelijk is wat lastig uitvoerbaar. Moet Marcouch een nuttige bijdrage leveren aan de Nederlandse samenleving of verder leven als luie bijstandstrekker?

Donderdag weer vroeg op om naar het werk te gaan.

Aangelegd meer De Sloterplas

Ik ben toch maar een bevoorrecht mens! Zeker wanneer je bedenkt dat er veel meer werkzoekenden (ongeveer een miljoen) dan vacatures (ongeveer 30.000) zijn in Nederland. En dan ís er een minister die langdurig werklozen als proef wil steunen bij het opzetten van een eigen bedrijf (Zij mogen hun bijstandsuitkering houden en in plaats van te solliciteren committeren zij zich tot het opzetten van een eigen bedrijf en als stimulans mogen zij van hun verdiensten €200 per maand houden. Zodat hun werk ook daadwerkelijk loont.), is er een Jan Smit die zegt: 'Nou, dat lijkt mij ook wel wat, lekker €1000 per maand krijgen voor niets doen behalve thuis een beetje op mijn gitaar zitten pingelen en dat 'werken' noemen.' Persoonlijk denk ik dat Jan Smit liegt wanneer hij dat zegt. Of zou hij écht de Bijstand in willen? Ja, vooroordelen zijn de wereld nog niet uit. Tenzij Jan Smit écht met grote tegenzin voor duizenden euro's per avond liedjes staat te zingen en veel liever voor €8 per uur hamburgers zou staan bakken of voor 'gratis geld' 32 uren per week 'als werkervaring' papiertjes zou prikken in het park. Aan tafel bij Jinek wisten zij, Jan Smit en Arie Boomsma het zeker: alle werklozen zijn lui. Punt. http://www.welingelichtekringen.nl/media/704480/jan-smit-heeft-13-miljoen-hij-legt-jetta-klijnsma-wel-even-uit-hoe-je-mensen-uit-de-bijstand-krijgt.html

Het was donderdag dus de werkdag werd beëindigd met een biertje:

's Avonds was er een vergadering van de Bewonerscommissie.

Vrijdag kreeg ik een opdracht van mijn psycholoog: daag je kerngedachtes uit. Bijvoorbeeld wanneer je denkt: 'Wat heb ik fout gedaan?' stel je daarbij de vraag: 'Hèb ik wel iets fout gedaan of denk ik dat alleen maar?' Goeie oefening! Niet dat ik mij meteen mentaal beter voelde maar toch.

Gracht in de buurt van zijn praktijk

O ja, onlangs werkte ik als entertainer op Leiden Culinair. Wat deed ik daar dan? Nou, onder meer dit:

Vrijdag hield ik mij verder bezig met het leefbaarder maken van mijn huis en mijzelf. Dat betekende nagels knippen en zo. Maar ook boeken die ik, noch mijn kinderen, zeer waarschijnlijk nooit meer zal lezen in een doos stoppen om uiteindelijk weg te doen. En het avondeten nuttigen bij een buurman. Curry!

Zaterdag vertelde ik mijzelf weer dat alles goed gaat maar gevoelsmatig zat ik toch anders in elkaar. Raar fenomeen, je slecht voelen terwijl feitelijk alles goed gaat. Behalve dan dat je in relatief korte tijd drie (gevoelsmatig) zware verliezen hebt geleden: kind het huis uit, relatie verbroken en moeder overleden. Stuk voor stuk prima mee om te gaan maar die drie zaken tegelijkertijd verwerken vergt toch meer van mijn energie dan ik vooraf had kunnen bedenken. Maar ja, wie bedenkt er ook zoiets? Toen kwam ik op Facebook dit plaatje tegen:

Je mag zijn wie je bent en echte vrienden accepteren dat

's Avonds kwam een vriendin gezellig een biertje drinken dat zij had meegebracht. Verhalen delen vind ik fijn: je leert een ander beter kennen én voelt je zelf minder alleen.

Zondag kwam 's ochtend een collega mij 'bevrijden' van een stapel boeken die bij mij stof stond te vangen maar waar hij nog plezier aan zal beleven. 's Middags genoot ik van een pot thee en een goed gesprek met een buurvrouw en 's avonds had ik een vriend te eten. Eh, niet dat ik hèm at maar zo hoefden wij beiden niet alleen te eten. Ik weet dat ik het kan, in mijn eentje eten, maar ik doe het liever niet. En als het niet hoeft...

Tussendoor nam ik tijd voor kleine klusjes in huis. Zoals het installeren van dit geweldige pinguïn waterkraan verlengstuk die ik van een vriendin kreeg:

Het Engelstalige stuk van deze week: http://terrebelius.blogspot.nl/2017/07/the-human-equation.html

En vooruit, nog eentje: http://terrebelius.blogspot.nl/2017/07/is-climate-change-hoax.html

De muziek van deze week is van Madrugada. Hier is 'What's on your mind?'


Deze week staan wij stil bij het overlijden van Pete Frates, Bradley Lowery, Tom Blom en Tijn Kolsteren

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/