Zij lag met haar hoofd op mijn arm. En sliep.
Net als mijn arm. Toch had ik het hart niet
om mijn arm weg te trekken,
bang om de magie van het moment te verbreken.
Dus ik genoot van haar genieten
en van het gevoel van haar warme naakte lichaam
tegen het mijne.
En hoopte dat de morgen nooit zou komen.
===============================
Meer lezen? bravenewbooks.nl/terrenceweijnschenk
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Posts
Review | Spijkermat van Superyoga
1 uur geleden
Wow, wat heb je dot moment én gevoel knap beschreven lieve Terrebel! Heel herkenbaar ook... TOP!
BeantwoordenVerwijderenMooi omschreven...
BeantwoordenVerwijderenFijn weekend
En toch komt de morgen, altijd, maar het wordt ook altijd weer avond.
BeantwoordenVerwijderenheerlijk, zo wil ik altijd slapen...
BeantwoordenVerwijderenje hebt dat mooi geschreven, want dit gevoel moet je inderdaad koesteren...
Een @->- voor jou
Hmmmm ja.... heel herkenbaar weer, ik wens dat ik snel ook zo'n arm mag vinden met die wens in zijn hoofd over ons ;-)
BeantwoordenVerwijderenx
Gelukkig werd het wél de volgende ochtend want zonder doorbloeding overleeft zo'n arm de nacht niet;-)........ maar natuurlijk is het top romantiek!
BeantwoordenVerwijderen