De week voorbij

Van harte gefeliciteerd met het nieuwe jaar!

Columnist/komiek Pieter Derks beschreef in deze column (klik) het afgelopen jaar. Eigenlijk triest dat wij lachen om zoveel absurditeit. Of dat wij absurditeit niet meer grappig maar normaal vinden. Het is hoe u het bekijkt.

Tijdens de kerstdiners kwamen natuurlijk ook weer boze klanken uit die altijd chagrijnige oom: 'De zorg moet gratis!' 'Vluchtelingen zijn allemaal verkrachters!', 'De grenzen moeten dicht!' Speciaal voor mensen met zo'n oom zijn er wat feiten (klik) op een rijtje gezet. Niet dat je oom zich iets van feiten aantrekt want hij heeft altijd gelijk 'gewoon, omdat het zo is!'.

En ik vraag mij af: zouden er racisten zijn geweest die dachten: 'He gat, kerstdiner bij mijn moeder. Dan moet ik weer aardig doen tegen die ruimdenkende linkse broer van haar die vindt dat alle mensen gelijk zijn en niet alle werklozen lui en zo. Bah!'?

Maandag moest ik nog even bijkomen van de kerstlunch bij mijn moeder

Achter: mijn broer, zijn zoon, zijn dochter, mijn zoon

Voor: mijn moeder, mijn schoonzus en ik

en het kerstdiner bij mijn vriendin.

Maar we hebben het weer overleefd! 's Middags kwam een vriend een uurtje op de thee en de kat vluchtte niet voor hem weg. Wéér een mijlpaal!

Opvallend nieuws was natuurlijk dat President Obama heeft geoordeeld dat de illegale bezetting door Israël van Palestijnse gebieden inderdaad illegaal is: Israël mag geen Israëlische huizen meer bouwen op gestolen Palestijns grondgebied. Diefstal is nu eenmaal diefstal, zelfs wanneer de dief aardig is en eeuwenlang veel geleden heeft. Punt.

Dinsdag was er een 'alternatief rechts' persoon (dat kan een lid zijn van de Ku Klux Klan, een PVV-aanhanger, een skinhead of een ander blank persoon met een superioriteiscomplex) die beweerde 'tegen dat politiek correct gedoe!' te zijn. 'Noem dingen en mensen toch gewoon wat ze zijn!'. 'Okee', zeg ik, 'Vuile kloze nazi!' Werd-ie boos...

Deze dag werd de nieuwe slaapbank afgeleverd. Dan hoeft mijn zoon wanneer hij in zijn ouderlijk huis slaapt niet in de hangmat te liggen.

Ook ging ik naar de bank voor het storten van het kleingeld dat ik het afgelopen half jaar bij elkaar gespaard heb: af en toe gaat er wat muntjes in een potje en al met al spaar je vrijwel ongemerkt een paar tientjes bij elkaar. Kun je leuke dingen van doen! Ik verrichte huishoudelijke karweitjes als het schoonmaken van de kookplaat en dergelijke en toog naar mijn vriendin voor het eten van pannekoeken met vrienden. Gezelligheid!

 Veel plezier met het spelen van een online spelletje,

gemaakt door onze gast:

Woensdag maakte ik deze foto's

en genoot ik iets minder van de dag vanwege een verkoudheid. Ik deed het dus rustig aan. Vooral eigenlijk om energie te sparen voor die avond: met een vriendin ging ik naar de bioscoop voor het zien van de rolprent Rogue One, a Star Wars Saga.

Onderweg erheen maakte ik deze foto van het Amsterdamse Centraal Station:

Vooraf een kort eerbetoon aan de recent overleden Carrie Fisher,

niet alleen als Princess Leia de eerste prinses ooit met een geweer in handen maar ook voorvechtster van het normaliseren van psychische aandoeningen, geestig schrijfster en gewoon een moordwijf. Achteraf een biertje op de goede afloop.

Donderdag was mijn verkoudheid op het hoogtepunt (of dieptepunt, zo u wilt) dus mensen die vroegen: 'Hoe gaat het met je verkoudheid?' kregen als antwoord: 'Heel goed. Helaas.' Ook veel last van mijn ogen dus lekker veel in bed gelegen en een (luister)boek uitgelezen: Ancestors van Scott Sigler is boek nummer 17 (pas) van dit jaar. Normaliter lees ik twee boeken per maand maar afgelopen jaar had ik blijkbaar andere dingen aan mijn hoofd. Ancestors beschrijft een nachtmerrie scenario betreffende klooien met genetische manipulatie.

Vuilniszak verwisseld en teennagels geknipt en dat was het wel zo'n beetje voor deze dag. Naast veel schrijven natuurlijk en zorgen voor de kat en de goudvissen en zo. Uit pure baldadigheid schoot ik dit plaatje van mijn plafondverlichting:

Opvallend nieuws deze dag: wapenstilstand in Syrië (klik) en criminelen die blij zijn met de slogan: 'De politie is je beste vriend!' (klik) en hier nog een voorbeeld (klik)

Vrijdag even Billy de Kat onder handen genomen. Hij had een klein wondje, opgelopen door een meningsverschil met een buurtkat dus voor de zekerheid maar even ontsmet. Vond-ie niet zo prettig. In de supermarkt haalde ik mijn Star Trek portemonnee te voorschijn waarop de caissièrre glimlachend vroeg: 'A, u bent Star Wars fan?'

In plaats van haar over de boodschappenband heen te trekken en in elkaar te slaan knikte ik haar glimlachend en bemoedigend toe. Erg trots op mijzelf!
Ook omdat het mij eindelijk gelukt is mij op Twitter te laten blokkeren door Geert Wilders. Dé voorvechter van 'Vrijheid van meningsuiting' weigert twitterberichten van mij te lezen, noch mag ik zijn schrijfsels bewonderen. (Dat kan op Twitter toch nog heel eenvoudig: niet inloggen op Twitter maar gewoon intikken twitter.com/GeertWildersPVV en iedereen kan lezen wat onze beoogde nieuwe premier zoal beweegt.

Misschien verklaart hij op een dag wel waarom hij vindt dat Vrijheid van Meningsuiting uitsluitend geldt voor mensen die het volledig met hem eens zijn!

Nodeloos te zeggen dat ik ook deze dag veel schreef maar nu doe ik dat tóch.

's Avonds werden mijn vriendin en ik door een vriend op een etentje getrakteerd. Joepie!

 Onderweg er heen (met mijn schaduw!)

 Een glaasje water

Het hoofdgerecht

Ik werd verrast door het nieuws dat in Syrië de wapenstilstand wordt gehandhaafd (klik) 'ondanks gevechten'. Eh...is niet hét kenmerk van een wapenstilstand dat er niet gevochten wordt? Dat is als beweren dat er absoluut geen mensen meer doodgaan van de honger. Met uitzondering van ongeveer 25.000 per dag. Eh...hoera?

Zaterdag was het de laatste dag van het jaar en dus de laatste kans om over te stappen van zorgverzekeraar. Het hele jaar door kunnen consumenten overstappen van telecomprovider, baan, bank, partner, huis...maar slechts éénmaal per jaar kunnen consumenten overstappen van de ene naar de andere zorgaanbieder 'want tussentijds overstappen is zo lastig voor die gigantische bedrijven.' Ach, gossie.

Een paar jaar lang mocht senator Roger van Boxtel als fractievoorzitter van D66 beslissen over meer of minder rechten voor grote zorgverzekeraars als Menzis. Stomtoevallig was hij behalve Eerste Kamerlid ook bestuursvoorzitter bij Menzis. Maar zonder dat er sprake was van belangenverstrengeling kwam hij echt stomtoevallig met regels op de proppen die stomtoevallig voor zorgverzekeraar Menzis goed uitpakten. Toevallig, niet? In 2011 werd hij senator en 'al' in 2015 besloot hij onder zware druk zijn baan bij Menzis op te geven 'om de schijn van belangenverstrengeling tegen te gaan.' Inmiddels is hij de hoogste baas bij de Nationale Spoorwegen. En ongetwijfeld nog steeds bijzonder integer.

Hoe dan ook: na veel wikken en wegen (echt eenvoudig is het niet om al de honderden verschillende ziektekostenverzekeringspakketten met elkaar te vergelijken en bedenk maar eens vooraf hoeveel fysiotherapie behandelingen je nodig denkt te kunnen gaan hebben en of je eventueel een ontstoken kaak wilt oplopen of meerdere botbreuken wilt oplopen bij een onvrijwillig contact met een vrachtwagen. Een cynisch persoon zou kunnen denken dat het opzettelijk ingewikkeld is gemaakt.) besloot ik bij mijn huidige aanbieder te blijven: ietsjes duurder dan sommige anderen maar het afgelopen jaar geen klachten gehad. Dus.

Op de rand van het oude jaar las ik boek nummer 18 van dit jaar uit: Rise of the Robots van Martin Ford. Het zijn wat macro-economische verkenningen over de toekomst van werken. Wanneer robots en kunstmatige intelligentie een groot deel van alle huidige werkzaamheden zullen en wij heel blij gaan zijn met al die vrije tijd waar wij als mensheid al decennia lang naar verlangen. Erg interessant!

Omdat het bedrijf waar ik werk dicht was maar er nog het een en ander gedaan dient te worden toch maar even gewerkt. Handig als vrijwel de hele boekhouding online te benaderen is!

's Avonds bij mijn vriendin speelden wij spelletjes, aten bij zelfgemaakte appelbeignets, natuurlijk oliebollen en dronken wij een heerlijke champagne die - omdat-ie uit een ander gebied in Frankrijk komt - geen champagne mag heten

 Star Trek Catan!

en genoten wij van het vuurwerk (gek vind ik dat, mensen die vuurwerk willen verbieden én er graag van genieten. Maar meestal zijn dat vrouwen die er zo over denken. Dus dat is oké.) en het gezelschap.



In 2016 waren dit de foto's die door mijn volgers op Instagram het vaakst een 'hartje' kregen:

Zondag uitgeslapen, samen met mijn vriendin lekker laat ontbeten, een stukje schansspringen gekeken (op televisie hoor, niet in het echie) en thuis een blije Billy de Kat aangetroffen. Ook deze Oudjaarsnacht is hij goed doorgekomen en ondanks angstige verhalen en het uiten van angstgevoelens vooraf is het aantal klachten betreffende vuurwerkoverlast (klik) nagenoeg gehalveerd ten opzichte van een jaar eerder!

Ik sprak nog een mevrouw die tégen knalvuurwerk is én siervuurwerk zonder knallen saai vindt. Maar vrouwen mogen tegenstrijdige meningen hebben. Vind ik. Ik vind ook dat het niet aan de overheid is om in te grijpen in tradities. En de geschiedenis geeft mij gelijk: het is nu eenmaal traditie dat in de loop der tijden tradities vanzelf veranderen en vaak zelfs in het geheel verdwijnen. Of worden vervangen door nieuwe tradities. Zo was het ooit heidens om als keurige katholiek een kerstboom te hebben. De naaldboom was immers een symbool van vruchtbaarheid voor woeste barbaren. Inmiddels tel je als katholiek niet meer mee als je voornoemd heidens symbool niet vereerd.

Maar eh...de beste wensen natuurlijk ook nog voor u en de uwen.

Buurvrouw Ratih kwam net naar buiten toen ik thuiskwam dus ik kon haar even de beste wensen wensen. Zoals ik dat eerder deed met de trambestuurster en een paar zeer chagrijnig mensen onderweg op straat en zo. Vind ik leuk, chagrijnig mensen vrolijk tegemoet treden: óf zij blijven chagrijnig óf ik bespeur een glimlachje. Een gelijkspel-win situatie dus. Je kúnt niet verliezen!

Verder zondag gezellig de was gestreken en gevouwen, een half uurtje getraind en mijn persoonlijke jaaradministratie afgerond. En verder natuurlijk een paar Franse woordjes geleerd via het appje Duolingo en oefeningen gedaan om mijn zicht te verbeteren.

Mijn Engelstalige stukjes van deze week:
https://www.linkedin.com/pulse/normal-yourself-terrence-weijnschenk-entertrainer?trk=mp-author-card

http://terrebelius.blogspot.nl/2016/12/if-you-think-everyting-in-bible-is.html

Ook deze week heb ik natuurlijk weer een liedje voor u.
Kate Nash met The Nicest Thing



En omdat het de eerste dag van het nieuwe jaar is:
New Years Day van U2


Deze week staan wij stil bij het overlijden van George Michael, Carrie Fisher en Debbie Reynolds en natuurlijk bij de tientallen mensen die stierven aan de hand van een gewapende gek in een nachtclub in Istanbul.

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/