De week voorbij

Zondagavond werd ik door mijn baas gebeld: hij was ziek. Zijn eerste ziekmelding in vijf jaar!

Maandag had ik dus wat extra druk op kantoor want ik kon hem niet even om hulp vragen. Maar dankzij collega's en mijn ruime ervaring in de wereld van administratieve processen is het bedrijf goed de dag doorgekomen. Al was het even slikken toen een jongeman zich (voor mij onverwacht) aandiende met de mededeling dat hij stage kwam lopen. Zo werd ik voor het eerst in mijn leven stagebegeleider. Best leuk. Ook leuk is dat ik bij andere bedrijven de 'Office Manager' genoemd zou worden. Of 'Assistent Finance Manager' of 'Assistent financial controller', 'assistent boekhouder', gewoon 'administrateur' of 'medewerker backoffice' of 'assistent financiële administratie.' Bij dit bedrijf (klik) heet mijn functie 'Cijfermeester'. Wie enigszins bekend is met mijn voorliefde voor ietwat archaïsch taalgebruik weet dat men mij daar een plezier mee doet!

Bij thuiskomst snel koken en een hapje eten want ik had een vergadering over financiën met een aantal clubgenoten.

's Avonds spraken mijn Broeders onder meer over handicaps: welke 'afwijking' je ook hebt, het is pas een handicap wanneer je er last van hebt. Het was weer een mooie avond! Wie meer wil weten over de Vrijmetselarij is van harte welkom op onze Avond voor Belangstellenden (klik) op maandagavond 15 februari aanstaande in Amsterdam. Graag aanmelden in verband met de beperkte ruimte en het aantal te zetten potten koffie en zo.

Thuis nog een uurtje aan mijn administratie gewerkt en de uitgedraaide was opgehangen. Kon nog bijna zeven hele uren slapen voor de wekker weer afging.

Het nieuws dat de Kinderombudsman Marc Dullaert (klik) van de officiële Nationale Ombudsman Reinier van Zutphen moet opstappen hield mij bezig. De heer van Zutphen weigert namelijk te zeggen waarom kinderen geen gratis juridische hulp meer mogen ontvangen van meneer Dullaert. En dat leidt natuurlijk tot speculaties. De reden is namelijk niet het slechte functioneren van Marc Dullaert. Sterker nog: voor ontzettend veel kinderen heeft hij heel veel voor elkaar gekregen. Mogelijk was het niet de bedoeling dat hij zijn werk goed zou doen? Ik ben graag optimistisch maar vermoed dat ook deze doofpot voor altijd gesloten blijft. Het is de taak van de Kinderombudsman om te zorgen dat overheidsinstellingen op gebied van onderwijs, kinderopvang, jeugdzorg en gezondheidszorg hun werk goed doen. Misschien heeft hij iets ontdekt (klik) dat hij niet had mogen ontdekken?

Dinsdag zag ik 's ochtends ouders met kleine kinderen aan de hand die naar school brengen en bedacht dat het eigenlijk nog niet zo heel lang geleden was dat ik daar ook zo liep als vader. Hoewel mijn jongste nu bijna veertien is, is het gevoelsmatig niet zo heel lang geleden dat mijn kinderen nog kindertjes waren. En ik vroeg mij af: zag ik er ook zo afgetobt, dodelijk vermoeid en chagrijnig uit? Mogelijk. Een vriendin van mij (haar jongste is nu drie maanden jong) verwoordde het fenomeen met een plaatje:

Op kantoor kreeg (en nam ik) de vrije hand om orde op zaken te stellen: 30 ordners met papieren werden er 13 en de kast met kantoorartikelen vulde ik daadwerkelijk met kantoorartikelen. Tot grote vreugde van een collega die soms last heeft van de ooit gestelde diagnose 'Syndroom van Asperger'. Hij heeft graag duidelijkheid: als een vakje het label 'insteekmapjes' krijgt vindt hij het fijn wanneer er dan daadwerkelijk insteekmapjes in dat vakje liggen. Het leven is tenslotte al ingewikkeld genoeg. Al zal het nooit zo ingewikkeld worden als die grap van die mummie. (Sorry, die grap is al heel oud.)

Soms kunnen mensen op een heel ingewikkelde manier reageren op een redelijk eenvoudige mededeling:

Ik deelde het bericht (klik) dat uit gedegen onderzoek blijkt dat verreweg de meeste asielzoekers ook echt vluchtelingen zijn en daar reageerde ene Lidwien als volgt op:

@Terrebelius @Klaas_Woltinge @ADnl Dus #Meermeermeer linkse windbuil?

— NEWS-team LIDWIEN (@BLIKOPENERteam) 3 februari 2016

Als u begrijpt wat de schrijver(m/v) bedoelt met deze opmerking en hoe ik geacht word hierop te reageren, dan verneem ik dat graag in onderstaand commentaar venster. Alvast bedankt!

Woensdagmorgen hielp ik een vriend met een probleem met zijn computer. Niets leek te werken maar uiteindelijk lukte het via Systeemherstel. Daarna liep ik een winkelstraat in voor een aantal eenvoudige boodschappen en had een leuk en uitgebreid gesprek met de moeder van een buurvrouw. Bij een filiaal van de Hollandse Eenheidsprijs MAatschappij kwam ik mijn moeder tegen die door haar 'maatje' werd rondgereden!

Ik verbaasde mij over een bak met als koffie vermomde kerstkransjes bij een drogisterij

en over Feyenoord 'fans'  (klik) die denken dat een voetbalspits vaker doel zal treffen wanneer je dreigt zijn huis met zijn gezin daarin op te blazen. Naar verluidt is één op de 40.000 asielzoekers een vrouwonvriendelijke crimineel. Tegenover 1 op de 4.000 Feyenoord fans. Is het dan niet veel eenvoudiger om die 4000 Feyenoord fans de grens over te zetten dan die 40.000 asielzoekers? In elk geval is dat een stuk goedkoper en scheelt het meteen een hoop in criminaliteit! Volgens de clubleiding van Feyenoord gaat het overigens 'maar om een paar honderd fans' die zich overgeven aan geweld en doodsbedreigingen.' Nou, dat valt toch best mee? :-(

Verder hield ik mij bezig met de (voorbereiding op de) jaarlijkse belastingaangifte. Altijd leuk.

Racisme is niet leuk maar toch heb ik een paar racisten in mijn vriendenkring. Zelf noemen zij zichzelf natuurlijk geen racist maar vinden zij 'alles' de schuld van 'de buitenlanders'/'de islam'/'negers'/'homo's'/'de linkse kerk'/'de Haagse kliek'/'de grachtengordel yuppen'/...(vul hier in wat ik volgens u ben vergeten). En ja, ik denk dat het mogelijk is met mensen bevriend te zijn zonder het met al hun denkbeelden volledig eens te zijn. 'Beschaving' noem ik dat.

Mijn zoon zat 's avonds lekker online te gamen achter zijn computer terwijl hij met de meespelende vriend zat te chatten en voor mij was het een groot genot hem hardop te horen lachen. Dat verandert wanneer hij eerdaags in Delft studeert en in zijn huidige slaapkamer een leeg bed staat. Maar het plekje dat ik ooit voor hem in mijn hart maakte zal nooit leeg raken. Voor het slapengaan maar even een stukje staan strijken. Voor mij een meditatieve bezigheid.

Donderdag maakte ik afspraken bij de allergoloog, de dermatoloog en de opticien. Ook schreef ik mij in voor een workshop 'Instagram for Business' en schoof ik in huis wat rond met meubelstukken. Billy de Kat bracht van buiten een cadeautje mee voor zijn baasje, mijn zoon: een heerlijk vers - en dood! - muisje. Lief, hoor! Verder oefende ik wat Franse woordjes en speelde ik wat op mijn ukelele. En ik las een boek uit:  'Larie en Liefde, columns en korte verhalen' van mede-blogster Mirjam Kakelbont (klik) is boek nummer twee van dit jaar en geeft een vermakelijk inkijkje in al dan niet bekende (familie)situaties. O, en ik publiceerde een stukje op mijn Engelstalige blog (klik).

Natuurlijk haalde ik vrijdag mijn wekelijkse pakket eten bij de Voedselbank. Omdat ik weliswaar in deeltijd werk maar daar - vooralsnog - niet voor betaald krijg. 'Participeren' heet dat. Een idee van PvdA en toegejuicht door coalitiepartner in deze regering, de VVD. Hoe de economie gebaat is bij duizenden mensen die betaald werk deden maar ontslagen worden en vervangen door gratis werknemers is vooralsnog een raadsel. Ik bedoel: met welk geld moeten werknemers dan spullen kopen om de economie draaiende te houden?

'Waarom heb jij niet eventjes 5 minuutjes tijd voor mij?' -'Omdat ik dan een tram mis en te laat kom op een afspraak.' 'Ja maar vijf minuutjes is toch niet veel?' Klopt, en op de kosmische schaal stelt een mensenleven niets voor. We kunnen dus best een paar mensen missen...

De afspraak in kwestie had ik met mijn agent (ook wel 'impressario' of 'artist manager'). Leuk, nieuwe acts bedenken voor in de toekomst en daar een deel van mijn geld mee verdienen!

Omdat ik het altijd leuk vind wanneer 'de gevestigde orde' klop krijgt van 'de underdog': amateurclub VVSB komt in de halve finale van de KNVB-beker door FC Den Bosch te verslaan. De fans vinden het prachtig!


Vrijdagavond zag ik met mijn vriendin de film 'Publieke Werken'. Gratis, omdat een vriendin extra kaarten had gewonnen. De film speelt zich af in het Amsterdam van iets meer dan 100 jaar geleden en gaat grotendeels over mensen die hun heil elders zoeken vanwege een slechte economische situatie: gelukszoekers dus. Erg leuk om voor mij als Amsterdammer herkenbare stukjes te zien en een boeiende geschiedenis met fraai acteerwerk! Daarna gingen wij uit eten vanwege ons vier jaren, twee maanden en 3 dagen samenzijn.

Natuurlijk probeerde ik de lokale uitbater meteen te overtuigen van de kwaliteit van het bier van de brouwerij waar ik nu werk (klik) en stelde ik hem voor aan mijn vriendin en haar bamboe snijplanken (klik). Handel is tenslotte handen, nietwaar? Gek genoeg heb ik er veel moeite mee om voor mijzelf dealtjes te sluiten maar voor anderen gaat mij dat bijna natuurlijk af.

Onderweg kwam ik twee onverwachte bekenden tegen: een jongeman die helpt bij de catering op mijn maandagavond clubje en een oud-collega die toevallig vorige week was ontslagen bij het bedrijf waar ik 32 uren werkte (volgens de cheffin was het 'een maand') als telemarketeer.

Zaterdag en zondag vierde ik carnaval in het Belgische Aalst. Zodra ik daarvan ben bijgekomen laat ik u wel wat foto's zien. Of misschien ook niet.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.