De gemiddelde 18-jarige heeft in de schooljaren vrijwel net zoveel jaren in de schoolbanken gezeten als achter de (spel)computer. Inderdaad: onze jeugd leert net zoveel van online gamen als van alle reguliere schoolvakken samen!
Is dat slecht? Niet per se. In veel van de spellen draait het allemaal om samenwerken, opofferen en elkaar vertrouwen. Niet alles wat kinderen doen is slecht en niet elke volwassene heeft de waarheid in pacht.
'Kijk mama, een kleine meneer!'
-'Ssst, dat mag je niet zeggen! Dat is een liliputter.'
Leer je je kind nu al dat het uiten van je mening slecht is en liegen de norm? Je kind heeft gewoon gelijk, verdorie! Ik ben namelijk een meneer en ik ben klein. Jij kunt beter leren van je kind dan omgekeerd. Zo weten kinderen al sinds mensenheugenis dat spelen goed is voor de ontwikkeling. Rollenspellen zorgen voor het ontwikkelen van het empathisch vermogen van jongelui. Dus waarom volwassen vinden dat volwassen niet horen te spelen? Tja...
Vorige week donderdag waren mijn vriendin en ik te gast bij een lezing van professor Jelle Jolles, een deskundige op het gebied van tienerhersenen. Hoe komt het bijvoorbeeld dat een tiener roept: 'Ik zei toch dat ik mijn kamer zou opruimen!' maar dat vervolgens niet doet? Heel simpel: de verbindingen tussen 'zeggen' en 'doen' in de hersenen bestaan nog niet!
De oplossing: heel veel herhalen en hopen dat de paden snel ontstaan. Tot die tijd: heb geduld. Kwaad worden heeft absoluut geen zin en is alleen maar vermoeiend. Het komt goed. En verder: geef kinderen de ruimte om hun eigen fouten te maken, stimuleer een brede interesse en jongens zijn anders dan meiden zoals alle jongelui individuen zijn en als zodanig behandelt dienen te worden.
Wanneer ouders of overheden ons iets willen vertellen en zij willen dat wij dat onthouden, dan gebruiken zij de kracht van herhaling. Simpel gezegd: hoe vaker ons iets wordt verteld, hoe eerder wij zijn geneigd dat te geloven. Zelf geloof ik in de boodschap in het nu volgende filmpje:
Review | Spijkermat van Superyoga
1 uur geleden
Hoewel het éne kind het andere kind niet is ben ik het in grote lijnen zeker met eens. Verstandige ouders leren óók van hun kinderen, dat is een stelling die ik al aanhing toen mijn kinderen nog "kind" waren. Je kunt soms bést een straf of verbod "herzien" wanneer het kind een goed argument heeft.
BeantwoordenVerwijderenDat wil niet zeggen dat er dan nooit spanningen zijn want de regels moeten verder wél consequent nageleefd worden.
Maar het zorgt wél dat het kind zich optimaal kan ontwikkelen.
Hahaha, zo herkenbaar van het werk. Nee, we nemen geen konijntje, want jullie maken het toch nooit schoon en mama moet het doen. Ehhhhh, waarom zouden ze het schoonmaken, je geeft als ouder toch zelf het signaal dat ze het niet zouden doen. En daarbij. Waarom niet samen doen, dan kun je het kind begeleiden.
BeantwoordenVerwijderenLove As always
Di Mario
Maar natuurlijk heeft alles te maken met herhaling, want herkenning!
BeantwoordenVerwijderenMen wil herkenning en daarom moet alles hetzelfde zijn.
Als alle kerken overal hetzelfde waren, maar ja.
Het goede steeds weer herhalen is inderdaad een must, dat moeten ouders beslist doen. Maar het slechte herhalen zoals de beleidsmakers doen om de goegemeente hun plannen op te dringen, dat is andere koek! En toch wordt alles probleemloos geslikt, de modale man/vrouw denkt er niet verder over na... jammer, heel erg jammer!
BeantwoordenVerwijderenKwaad worden heeft sowieso geen zin. Je creëert er alleen maar afstand mee tussen jezelf en je kind.
BeantwoordenVerwijderenAls volwassen man probeer ik zo lang mogelijk speels te blijven, en dat lukt me aardig :D