Zo helemaal alleen in het koude heelal
met de dichtstbijzijnde andere ster miljoenen kilometers verder?
Je kunt niet naderbij komen en weet dat wanneer je toch samenkomt
alles ophoudt te bestaan. Geen hoop meer, geen warmte.
Slechts ijzige koude.
Zo ongeveer voelde zijn liefde voor haar. Zij die elders woonde.
En leefde. Als de enige ster in een oceaan van duisternis.
Want zo zag hij haar.
Als zijn eigen persoonlijke lichtpuntje.
================
Meer lezen?
Posts
Ik weet nog niet of ik blij of verdrietig moet zijn door je verhaaltje.
BeantwoordenVerwijderenLove As Always
Di Mario
Eén lichtpuntje is niet veel, maar je hebt ook maar één richtingaanwijzer nodig om je pad te vervolgen. 'Wellicht' is 1 genoeg.
BeantwoordenVerwijderenEn toch is er niets mis mee om iemand's lichtpuntje te zijn maar ze zóu haar lichtje even kunnen doven..... om te laten zien dat ze er niet vanzelfsprekend is.
BeantwoordenVerwijderenKnap verhaal... de liefde voor iemand die ver weg is goed beschreven lieve Terrebel!
BeantwoordenVerwijderenEn weet je wat? Jij bent een lichtpuntje voor mij... op je blog toch *wink, big smile*
Eigenlijk is het een triestige situatie voor hem.
BeantwoordenVerwijderen