De Raaf stond te wachten op het mooiste uitzicht wat hem ooit was geboden. Waarom zijn collega's hem de bijnaam 'De Raaf' hadden gegeven wist hij niet meer maar hij wist wél dat binnen twee uren zijn zuurstof op zou zijn.
Schreeuwen had geen zin want niemand zou hem horen en bovendien zou hij dan eerder door zijn zuurstof heen zijn. Hij had dus niets anders te doen dan wachten. En het was het waard want daar zag hij de aarde.
Bij het zien van dat prachtige blauw/witte juweel welde er vanzelf een traan op uit zijn ooghoek en hij voelde zich een gelukkig mens. Een gelukkig mens die opeens weer hoopte op een wonder.
=======================
Meer lezen? Op zoek naar een alleraardigst kerstcadeautje? Mijn verhalen (ook die hier niet zijn gepubliceerd) zijn gebundeld te koop: http://www.lulu.com/spotlight/Terrebel
Posts
Review | Spijkermat van Superyoga
1 uur geleden
Ik leerde hoe belangrijk wachten is. Wat doelloos wachten lijkt,
BeantwoordenVerwijderenblijkt uiteindelijk een prachtig zicht te geven in het leven.
Als je iets met het wachten doet....
Tja, wachten kan heel mooi zijn.
BeantwoordenVerwijderenLove As Always
Di Mario
Het zóu de enige overlevende kunnen zijn die onderweg naar Mars de ondergang van de aarde bekeek ...maar ja , die ging niet door ;-)
BeantwoordenVerwijderenSoms is afwachten de beste optie, niet altijd, maar soms wel.
BeantwoordenVerwijderenMijn verhalen blijven gratis. Op mijn boeken na dan. Vet betalen. Anders kan ik niets geven aan sr12.
BeantwoordenVerwijderenHoop is belangrijk.
BeantwoordenVerwijderenMooi geschreven.
Fijne feestdagen!
Groet, Fokko