Het Mannetje (Een verhaaltje)

De klap verscheurde de nachtelijke stilte als een tijger z'n prooi. Hij zat opeens rechtop in bed, zijn ogen wijd open. Hij weigerde te geloven wat hij zag en besloot zich rustig achterover te laten zakken om verder te slapen. Morgen zou hij zich niets herinneren van deze vreemde droom.

Toen de wekker ging wist hij dat hij gelijk had gekregen. De kamer zag er nog precies zo uit als toen hij gisteravond ging slapen. Dezelfde groen/bruine gordijnen, het slordige hoopje kleren op de vloer naast zijn bed, het rare mannetje dat stond te dansen op zijn nachtkastje...'Zie je wel, alles is normaal!' stelde hij zichzelf glimlachend gerust.

Hij woelde even met zijn handen door zijn haar, zei het mannetje goededag en ging naar beneden om koffie te zetten.

Het brood op de keukentafel was oud maar smaakte geroosterd nog prima. Gewoontegetrouw liet hij de pot pindakaas open staan. Hij wist dat het mannetje daarvan zou smullen als hij eenmaal naar zijn werk was.

Het was een dag als alle andere en Gerard van Zeveningen was een gewone ambtenaar in dienst van een gewone gemeente. In een gewone auto reed hij door een gewone straat in de richting van een gewone buitenwijk, aan de andere kant van de gewone stad waar hij zijn gewone huis bewoonde.

Op het werk viel hij niet op en al jarenlang was hij een tevreden werknemer.

Toen het mannetje in zijn leven verscheen vond hij dat geen moment vreemd. Waarom zou je je leven niet delen met een raar klein mannetje dat uit het niets verscheen in je wasdroger?

Anderen woonden samen met een vrouw of man, anderen met hun kinderen en weer anderen met hun kat of hond. En Gerard woonde samen met een grappig klein mannetje dat hem alles gaf wat hij nodig had: aangenaam gezelschap dat niet moeilijk deed als hij een keertje laat thuiskwam van de vrijdagmiddagborrel. En het mannetje gaf hem meer: als de TV stuk ging stond er de volgende morgen een nieuwe. Als zijn ex belde nam het mannetje de hoorn uit zijn handen en vervolgde het gesprek met de stem van zijn huisgenoot.

Ja, Gerard had het goed voor elkaar en ook het mannetje leek tevreden.