Maatregel

Het eerste boek van dit jaar (vorig jaar kwam ik tot 29 stuks) is De Gnool van Alan Aldridge. Een prachtige heroïsche vertelling over een mythisch wezen dat zich afvraagt waarom mensen moedwillig de natuur vernielen.

Hoe leuk de bioscoop, de televisie en andere media ook zijn: het haalt het niet bij het lezen van een boek. Vooral omdat je dan je eigen gedachten kunt gebruiken en niet die van een ander krijgt voorgeschoteld.

De media beïnvloeden ons denken. Vaak meer dan wij beseffen. Kijk maar naar series als 'Hawaii Five-O': opzettelijk gewelddadig, gesponsord door iPhone en laat zien dat iedereen zich aan de regels moet houden behalve de "good guys". In het geval van voornoemde serie gaat het om Amerikaanse ex-politie-agenten, een beveiliger en zelfs een vrouwelijke burger die samen een team vormen dat schurken mag intimideren, martelen en zelfs mag neerschieten. En dan gaat het alleen nog maar om verdachten!

Dit soort series probeert ons ook duidelijk te maken dat het goed is dat telefoons van gewone burgers worden afgeluisterd, hun e-mails mogen worden gelezen en hun auto per satelliet mag worden gevolgd.

Stel dat men mij ergens van verdenkt en besluit de informatie uit mij te halen door spijkers door mijn tenen te slaan, mijn gebit (terwijl het nog vastzit aan mijn kaak!) te gebruiken als boksbal of mij foto's van mijn kinderen te laten zien en daarbij te vertellen dat men weet waar ze op school zitten...Ik vertel dan alles wat ik weet. Ik zal toegeven wat het ook is dat ze claimen dat ik al dan niet gedaan zou hebben. Heck, ik zou zelfs de moord op Kennedy bekennen en vertellen wie volgens mij de video heeft laten vervangen door de DVD.

Nog voordat ze de spijker hebben kunnen pakken vertel ik ze wat er écht waar is van de landing op de maan!

Dat martelen van verdachten en zo doen ze allemaal om ervoor te zorgen dat de burger in vrijheid kan leven.

Wachtuseffe! Dus om die vrijheid te beschermen moet de burger diezelfde vrijheid inleveren!? Je mag niet zeggen wat je wilt, je kunt niet doen wat je wilt, je mag niet omgaan met wie je wilt, je mag niet schrijven wat je wilt, en dat heet dan vrijheid?

Of gaat het om de vrijheid om te doen en laten wat de grote dictator je opdraagt?

In dat geval gaat het dus niet om vrijheid. Althans, niet om de vrijheid in de ware zin van het woord.

Ik weet niet hoe het met U zit, maar persoonlijk pas ik daar voor.

Deze politieseries zijn best vermakelijk om naar te kijken maar staan -net als reclamefilmpjes- ver van de werkelijkheid. Eigenlijk zijn ze weinig meer dan reclame voor ID-tags, fouilleeracties en paspoort-controles.

Wel grappig dat de schurk in het betreffende verhaal de wereld rondreist op zijn eigen paspoort en dan nog steeds niet gepakt kan worden. Daarmee geeft men toe dat paspoort-controle niet meer is dan een onzinnige maatregel.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van John Barry