Terrebel

Kinderen kunnen het zo mooi zeggen...
"Het lijkt me vreselijk als je bij je oma logeert en ze gaat dood
en er is geen telefoon."
"Papa is wel heel erg verdrietig vandaag". Dat werd verteld door het meisje wat
aan de hand vastzat die ik vasthield, angstig in de tent tijdens de wolkbreuk van hedenochtend.
Een kusje op m'n hand gold even later als superlijm voor m'n m'n gebroken hart.
Als een kind van vier je (op die manier ook nog) vertelt dat haar vader
is overleden doet dat je echt wel wat.
Van datzelfde meisje kreeg ik vandaag een door haar ingekleurde kleurplaat mee.
Van een ander ontving ik gisteren een bosje kleefkruid.
Weer een ander:"Wat ben jij een lieve vrijwilliger zeg!"
Of deze dan:"Hoe kom't nou dat jij nooit streng bent maar dat kinderen toch naar
jou luisteren?"
Het lijkt er op dat ik mijn roeping heb gevonden jongens en meisjes...;-))
Terwijl het ene kind op schoolreis gaat naar Iran worden ouders van een andere groep schoolkinderen gevraagd
om een bijdrage te leveren voor het uitje naar het Amsterdamse bos.
Verschil moet er zijn, dat weet ik ook wel. Maar waarom slaan ze niet de handen ineen en gaan beide groepen gezamenlijk
een paar dagen naar Praag?
Terug dus naar het aloude vraagstuk: is er een betere verdeling
mogelijk van de beschikbare fondsen en zo ja: door wie of wat wordt dat tegengegaan?
Op de weg terug naar huis buurvrouw Janine toevallig (waar ken ik dat woord toch van?) tegen het lijf gelopen.
Niet alleen kon zijn mij meteen assisteren bij de aanschaf van een nieuwe zonnebril
maar ook konden wij op onze gezamenlijk tocht huiswaarts plannen voor de act beramen.
Ik kan jullie mededelen dat het een avond wordt die de aanwezigen
nog enige tijd zal heugen...
Nog even gebeld ivm werk aankomende zaterdag. De details zijn naar mij onderweg, werd mij verzekerd.
Pencak ging ivm naderend onheil niet door. Bovendien heeft m'n step een lekke band
en had ik sowieso moeten lopen en was daardoor te laat geweest.
In ieder geval heeft door de ontstane tijd buurvrouw A een hapje bij mij kunnen eten en kon ik haar helpen met een paar huiselijke klusjes enzo...
Nog ff lekker met Dani gekletst, gedoucht en nu naar bed. Selamat malam!