Terrebel

Ferdinand maakte me vanochtend wakker met de mededeling:"Papa, het heeft gesneeuwd!"
Niet veel later stond ik met de kinderen buiten te genieten van de kou op blozende wangetjes.
Nadat we weer'ns een beetje hadden opgeruimd gingen we de deur maar uit. Het verrassingsfeestje was bij en voor Thura.
Ondanks het feit dat we een beetje laat waren (jonge kinderen kunnen toch maar moeilijk de neiging onderdrukken
om een luierwisseling nodig te hebben op het moment van vertrek) bleken we de eersten.
Na van een heerlijke broodmaaltijd genoten te hebben stonden we om half zes weer op de glibberige loopplank die hun
boot van de wal scheidt. Ik vond het al zo knap dat Eva zelf het trappetje van het vooronder naar het dek was opgeklommen
en het dek was overgerend tot aan de plank...dat was iets te veel van het goede. Toch heelhuids thuisgekomen. Ik weliswaar met een ietwat pijnlijke nek van het kind-op-schouders-meenemen. Straks Eva naar haar moeder brengen en me dan voorbereiden op de avond.
Eén afmelding voor vanavond ontvangen: Bas kan helaas niet komen magic-spelen...