Light and Darkness

Light should always conquer darkness, right? No, of course not. Just imagine it would always be sunny. There would be no rest. We could never enjoy a sunset or sunrise. Plants need sunshine ánd rain to grow. Humans need light ánd darkness to work and rest.

Try seeing a Star Wars movie with only the Light Side of The Force. No Emperor Palpatine. No Kylo Ren, Darth Maul or *gasp* Darth Vader.

No Yin without Yang. 

Even God ("to be" or "he who is" or "that what is") needs an opponent (the original meaning of "Satan"). 

The Chessboard of Life with only white pieces? What kind of game would that make? It would make us really, really unhappy. It's why our alien overlords created a new, less 'perfect' Matrix.

Perhaps we are merely pieces on the Chessboard of Life and being manipulated by God and His Opponent. The only choice we have is to stand still either move forward. And free will? Where we go depends on our place on the board and the movements of the pieces in front and opposite of us. 

The best we could even hope to get out of life is a sense of accomplishment; not a large amount of money or a collection of fine cars and wines we leave behind our rotting corpses. Just ask any dying millionaire. 

No, it's in knowing you made a stranger smile, the echo of the words "I love you, dad" and the general idea that thanks to you the world is a slightly better place. 

People who are only here for their own happiness and thereby stand in the way of the happiness others, are the most unhappy people in the world.

We seem to need heroes ánd villains to feel things are right, as they should be. 

And here's something to ponder:

A hero might sacrifice the world to save you. A villain might sacrifice you but save the whole world. (Thank you, Amanda)

Who is the actual 'bad guy': the one that saves one, or the one that doesn't hurt millions?

===========

Want to read (more of) my short stories? My author page: Terrence Weijnschenk at Amazon

A donation (click) is much appreciated:

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/TerrebelAuthortainer 

Over links gesproken: ja, dat ben ik maar voor verdieping staat er ook een aantal in mijn stukjes. Heb daar wat moeite voor genomen dus stel het op prijs als u de moeite neemt er op te klikken om de betreffende artikelen, onderzoeken en filmpjes te bekijken.

Meer lezen? Mijn verhalenbundels

En empathie is wat wij nodig hebben, mijn vriend

Sommige dingen vind ik moeilijk dan anderen. Zo vind ik zelfzuchtig zijn erg moeilijk. Lange tijd voelde ik mij schuldig wanneer ik iets deed dat niet ten goede kwam aan anderen of 'de wereld' maar uitsluitend aan mijzelf. Liefdespartners, vrienden en buren hebben mij in de loop der tijd geleerd dat het helemaal niet erg is om af en toe even 'niets' te doen, iets lekkers te kopen voor jezelf of op wat voor manier dan ook anderen even te 'vergeten'.

==================

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/TerrebelAuthortainer

Meer lezen? Mijn verhalenbundels

===================

Pas sinds kort ben ik begonnen met 'nee' zeggen en ben geen vrijwilliger meer voor een half dozijn stichtingen en verenigingen maar nog maar voor eentje. De vrijgekomen tijd gebruik ik voor mijzelf: oefeningen om fysiek en mentaal fitter te worden, talen leren, meer lezen, gitaar pingelen, wat vaker schaken en in plaats van 2 of drie afleveringen per week van een favoriete serie, zie ik er nu wel vier of vijf. Toch scoor ik nog vrij hoog in de test 'hoeveel inlevingsvermogen heeft u (klik)?'. Mijn score was 50 punten. Hoeveel scoort u? 

Heb wat moeite met omgaan met mensen die uitsluitend aan zichzelf denken. Van die mensen die in een trein zitten tijdens 'een aanrijding met een persoon' en dan verzuchten dat zij te laat op een afspraak komen, al is dat het begin van een bioscoopfilm. 

Zonder ook maar een greintje empathie denken zij geen seconde aan een zojuist geëindigd leven, wellicht een gezin dat plotseling net zo uit elkaar gerukt is als het lichaam van een van de leden, de tientallen mensen die een geliefde moeten missen, een bedrijf dat opeens op zoek moet naar een vervangende werknemer of aan het trauma dat de treinmachinist zojuist heeft opgelopen of aan de groep mensen wiens taak het is de verspreidde en gesplutte lichaamsdelen bij elkaar te puzzelen. 

Egoïsten komen niet verder dan: 'Hè verdorie, waarom moet míj dit nu overkomen!? Tsss!'

'Ieder voor zich!' 

is het motto van egoïsten.

Het is dezelfde soort mens die bij het overlijden van een beroemdheid een foto van hem of haar op sociale media zet met een traantje erbij en de zaak op zichzelf betrekken: 

'Ik weet nog dat ik haar 28 jaar geleden in een bar zag en zij mij aankeek; wij hadden onmiddellijk een connectie en ik dacht meteen 'Wat een bijzonder iemand!' en nu moet ik huilen want het voelt alsof er een vriendin is gestorven.' 

Zonder een spoortje empathie voor de overledene en nabestaanden die échte geliefden waren.

Wilt u een wereld waarin iedereen uitsluitend geeft om zichzelf en de eigen kleine kring? 

En als u zelf hulp nodig heeft?