Tijden veranderen. Dan kun je politici bij hen thuis gaan bedreigen met een trekker maar dat verandert niets aan het feit dat de agrarische bedrijfsvoering verandert. Dreigden typistes indertijd met het stukslaan van hun typemachines op de hoofden van politici? Dreigden mijnwerkers politici aan te pakken met hun kolenschoppen? Toch was ook toen 'het volk' (vaak is 'het volk' de hardschreeuwende minderheid van 15%. Toevallig heeft 15 procent van de Nederlanders een IQ van onder de 85; technisch gezien 'zwakbegaafd') ervan overtuigd: 'Wij kunnen niet zonder mijnwerkers en zonder kolen gaat Nederland kapot!'
Rijke boeren (het is de beroepsgroep met het hoogste percentage miljonairs; één op de vijf Nederlandse miljonairs is boer) zelf hebben al voor veel werkloosheid gezorgd in hun eigen beroepsgroep door kleinere bedrijven op te kopen en flink te automatiseren. Nu klagen zij daarover. Op zich begrijpelijk maar de realiteit is dat ook het boerenbedrijf flink is veranderd en nu minder werk oplevert voor minder mensen. In plaats van klagen is het pragmatischer om je aan te passen aan een veranderende situatie.
Extra weetje: de gemiddelde boer heeft een jaarinkomen van €78.000. Een kwart daarvan bestaat uit subsidie. Lollig weetje in gesprekken met (fans van) boeren die zeggen tegen 'hand ophouden' te zijn.
=================
Meer lezen? Mijn verhalenbundels
====================
Maandag kwam ik met een beetje moeite maar toch tijdig mijn bed uit. Om een paar uurtjes te werken aan de administratie van een vriend voordat hij kwam om samen met mij nog wat benodigde stukken door te nemen. Vind ik leuk, met cijfertjes werken dus het was geen straf. Ook fijn was om te merken dat de betreffende vriend het erg waardeert. Wie vindt het nu niet leuk om gewaardeerd te worden?
Terwijl wij met facturen zaten te stoeien, belde mijn oom uit de VS. Hij zou graag een kopie hebben van het familiewapen van de familie Weijnschenk. In andere landen gespeld als Weynschenk.
Want leg een Engelstalige maar eens uit hoe je 'IJ' dient uit te spreken:
Samen (de vriend en ik dus. Mijn oom bleef in Amerika) brachten wij een bezoek aan een lokale kringloopwinkel. Iets waar wij allebei plezier en inspiratie uit halen. Beiden kochten wij er - dit keer dan - niets maar wel in de supermarkt er tegenover.
Opeens is het dan namiddag en tijd voor een rondje sociale media. Daar kwam ik een bericht tegen van een 'andersdenkende'. Iets van 'Onze Pim zou de boeren zeker ook gesteund hebben!' Waarop iemand dit filmpje plaatste waarin Pim Fortuyn (eigenlijk 'Fortuin' maar dat vond hij niet sjiek genoeg) vertelt dat hij kleinschaliger produceren, biologisch 'boeren' en overstappen op vleesvervangers als oplossing zag voor zaken als mestoverschot:
In contrast is daar die andere held* van boeren en burgers (tip: de naam van een doelgroep in de naam van een politieke partij, zegt niets over voor welke groep die partij opkomt) partij, Caroline van der Plas. Haar oplossing voor het probleem dat er straks mogelijk te weinig voedsel is voor iedereen, is 'minder mensen'. De aanhang van Caroline van der Plas zal het niet leuk vinden dat zij feitelijk hetzelfde zegt als Bill Gates: "Er zijn teveel mensen".
*Zegt een feminist(e) 'held', 'want dat ik vrouw ben is geen reden om woorden een andere uitgang te geven. Ik wil dezelfde behandeling als mannen!' of 'heldin', 'want ik ben vrouw. Dus worden woorden anders vervoegd want ik ben gelijkwaardig aan een man maar niet 'gelijk!'?
In mijn vrijmetselaarsloge zit een aardig percentage 'ouderen met een verzwakte gezondheid'. Daarom besloot ik de kans om hen te infecteren met een virus te verkleinen door niet naar de Loge te gaan die avond. In plaats daarvan keek ik de laatste paar afleveringen van Travelers; een weinig hoopgevende serie over tijdreizigers uit de toekomst die naar 'onze' tijd reizen om te voorkomen dat wij onszelf vernietigen. Zonder succes; het blijft in de toekomst behelpen met een handjevol overlevenden.
Dus zij proberen het opnieuw door een paar decennia verder terug in de tijd te reizen om het nogmaals te proberen. Die luxe hebben wij niet. Het is aan onze leiders en aan onszelf (want wij kiezen onze leiders. En kunnen hen eventueel afzetten door een massale opstand, zoals nu bijvoorbeeld gaande is in Iran. Nee, met 30 mensen op het Museumplein roepen dat het 'allemaal anders!' moet en een zekere minister 'een heks!' noemen vanaf een anoniem account op sociale media, geldt niet als 'massale opstand') om te voorkomen dat de Doomsday Clock (klik) - net als dit jaar - ook volgende jaren vooruit wordt gezet.
Dinsdag was ik weer eens eerder wakker dan mijn ogen. Dus ik bleef nog maar even liggen. In elk geval tot het branderige gevoel uit mijn ogen een beetje was weggetrokken. En na een paar flinke niesbuien. Voor ik mijn bedstee uitklom, beantwoordde ik een aantal gemiste berichten en beantwoordde - heerlijk met gesloten ogen - een telefoontje van een medewerker van het UWV:
'Wij hebben acht maanden geleden verzuimd u te vertellen dat u niet alleen het aantal gewerkte uren, maar ook het verdiende bedrag moet opgeven aan de afdeling WW. Dit omdat uw WW-uitkering onder bijstandsniveau zit en u daarom een toeslag ontvangt. Als u die toeslag niet zou ontvangen, zou u alleen de opgegeven gewerkte uren hoeven op te geven. Als zelfstandige dan, want wanneer u - in deeltijd - voor een baas zou werken, zou u sowieso het verdiende bedrag moeten laten aftrekken van uw WW-uitkering.' Helder. Zó helder, dat de uitkerende instantie zelf pas na acht maanden ontdekte wat de regels rond een WW-uitkering zijn.
Je vraagt je bijna af waarom cliënten niet altijd de moeite nemen eventuele inkomsten op te geven. 1] De uitkeringsinstanties ontdekken zelden dat er neveninkomsten zijn. 2] Als je neveninkomsten opgeeft, weet men niet wat te doen met de informatie waar men zelf om vroeg.
Kijk maar eens naar bekendere gevallen dan die van mij. Al klinkt dat - eenmaal uitgesproken - niet helemaal zoals bedoeld. Zoals de gevallen (van fraude dus) van Thierry Baudet (klik) en van Richard de Mos (klik).
Erg veel werkte ik niet en 's avonds ging ik even een blokje om. Goed ingepakt genoot ik van de avondlucht.
Dat - zelfs in het centrum van de grote stad A - lekkerder ruikt dan het oude aquariumwater dat ik die dag verwisselde voor vers water.
Water is van levensbelang en ook boeren zouden dat moeten weten. Maar ja, giftige (afval- en mest)stoffen gewoon in de grond laten weglopen (klik) is helaas goedkoper dan maatregelen treffen om ervoor te zorgen dat ook over tien jaar de grond en het water daarin nog bruikbaar zijn.
Een politieke partij als BBB zou dat mensen aan het verstand kunnen brengen. Maar doet dat niet.
Waarom de BoerBurgerBeweging zo heet is mij eigenlijk een raadsel. Nergens in hun plannen, noch in de uitspraken van voorvrouw Caroline van der Plas worden burgers genoemd. De plannen en uitspraken van BBB zijn uitsluitend gunstig voor de paar grootste agrarische industriëlen. Maar de burgers (lees: 'het volk) die BBB stemmen lijken dat niet te zien. Van hen mogen boeren de wet overtreden om hun onvrede te uiten.
Afijn: Pieter Derks zegt het fraaier dan ik en vraagt zich ook af waarom de Nederlandse overheid zo'n watje is.
'Jij denkt maar dat de Nederlandse politie linkse mensen vaak arresteert en rechtse mensen zelden!' Nou, nee. Het is gewoon een feit (klik).
Van Guerilla Kitchen kreeg ik het bericht dat een andere organisatie onder hun vleugels heeft geschoten en zij deze dag dus geen bijna-overdatum-voedsel hadden te verdelen voor mijn buurvrouw, mij en zo'n zestig anderen. Op zich goed natuurlijk dat steeds meer clubs zich inspannen tegen voedselverspilling en met de buurvrouw samen ging ik dus maar 'gewoon' naar de supermarkt.
Bij thuiskomst ontdekte ik andermaal dat een BN'er die ik bewonder een publicatie van mij waardeerde:
Van het overkoepelend orgaan van verschillende bewonerscommissies ontving ik een vragenlijst. Van 32 vragen. Met uitleg over de vragen in een bijlage van 8 A4'tjes.
Een paar uur later een herinnering: 'Wij hebben nog geen ingevulde vragenlijst van u ontvangen. Hier wat tips voor als u niet weet wat een 'link' is of moeite heeft die te openen.' Voor mij werd daardoor bevestigd wat ik al een tijdje vermoed: veel mensen zijn én digibeet én vervelen zich.
Heb de vragenlijst toch maar ingevuld. Je bent nu eenmaal interim voorzitter, penningmeester en secretaris (mijn collega de voorzitter stopte ermee, vooral vanwege zijn gezondheid) van een bewonerscommissie of niet. Twintig minuten van mijn leven die ik nooit meer terugkrijg. Denk er ook hard over om te stoppen met het vertegenwoordigen van huurders in de wijk. Omdat die er vrijwel niet meer zijn nadat Ymere gewoon glashard loog toen de corporatie beloofde dat 40% van de woningen sociale huurwoningen zouden blijven en elke vrijkomende woning doodleuk verkoopt.
Ook omdat Ymere zich niets aantrekt van wat huurders willen. Zo werd ons al in 1997 toegezegd dat wij 'volgend jaar' dubbele beglazing zouden krijgen. We wachten nog steeds en worden gewoon aan het lijntje gehouden: 'Dit jaar was het budget helaas op maar misschien volgend jaar.' Vreemd dat er 'geen geld' is want er is wél geld om vrijgekomen huurwoningen flink op te knappen voordat die in de verkoop worden gezet. Inclusief dubbele beglazing. Een woning op de begane grond in Amsterdam met bouwjaar 1892, van 38m2 en een 'tuin' van 2m x 2,5m doet tegenwoordig ruim vier ton. Dus bijna alleen investeerders met miljoenen op hun bankrekening kopen nog woningen.
Na een paar uurtjes werken (administratie van een vriend en zo) sloot ik de dag af met een aflevering Last of Us. Voor de afwisseling niet over een virus dat de wereldbevolking uitroeit. Maar over een schimmel dat hetzelfde doet. Eng realistisch.
Donderdag werd ik wakker met energie. Die ik gebruikte om eindelijk wat meubilair te verslepen, te zwabberen en de badkamer schoon te maken en zo. Ook werkte ik een paar uren aan de administratie van diverse groepen en personen. Naar buiten gaan durfde ik - net hersteld van een hardnekking griepje - nog even niet aan.
De pauzethee dronk ik bij een buurvrouw die ik mocht helpen met het instellen van de nieuwe computer die mijn zoon voor haar had laten bezorgen: een voor haar heel prettig werkend model. Mijn zoon beschikt over de mooie eigenschap dat hij bijzonder kalm mensen kan vragen wat hun probleem is, de data analyseert en een oplossing voorstelt die voor de vragensteller het prettigst is.
Voor haar stelde ik het apparaat dusdanig in dat het voor haar nóg iets makkelijker werd om mee te werken (favoriete websites in de browserbalk plaatsen, iconen van computerprogramma's die voor haar niet interessant zijn 'onzichtbaar' maken, en dergelijke). Toen haar man kwam, bleef ik nog een half uurtje om wat met hem te kletsen en ging tegen etenstijd weer naar huis. Mét voldoende eten voor twee dagen, waaronder deze heerlijke zelfgemaakte kippensoep met taugé:
Argumenten die ik dus eenvoudig van tafel kon vegen. Criminaliteit levert namelijk ook veel geld en banen op dus dat is een onzinnig excuus. En vraag maar eens aan de nabestaanden van de Watersnoodramp van 1953 of zij blij waren met het geld en de banen die de wederopbouw van Zeeland opleverde. De Watersnoodramp (klik) was het directe gevolg van druk op de regering door 'het volk'. Dat was door populisten verteld dat het zonde is om geld uit te geven aan het verbeteren van dijken 'want klimaathysterie is nergens goed voor. Nederland zal nooit last krijgen van een verhoogde zeespiegel en zo!' (1950). Klinkt bekend, niet? Na 1953 vond 'het volk' dat de overheid niet naar 'het volk' had moeten luisteren maar naar wetenschappers die waarschuwden voor te zwakke dijken. Heel gek.
Debateren vind ik een stuk leuker dan televisie kijken. Maar dat doe ik ook wel eens, hoor. Series en documentaires dan vooral. Ben niet zo van de 'real life' series over dating, koken, verbouwen, verhuizen of tuinieren. Ook al kun je er misschien wel wat van opsteken. Iets opsteken en mij laten amuseren doe ik wel eens door te kijken naar 2 voor 12 of De Slimste Mens. Wat kijkt u graag op televisie?
Sowieso staat al een tijd op mijn lijstje: nieuwe (verduisterende) gordijnen. Fijn dus dat ik weer ben uitgenodigd op gesprek te komen naar aanleiding van een sollicitatie die ik verstuurde. Met een iets hoger inkomen dan ik momenteel heb kan ik namelijk luxe artikelen als nieuwe gordijnen aanschaffe.
Wanneer mensen praten of zingen, staan zij niet altijd zo gunstig op de foto als wanneer zij poseren. Wat ook wel een beetje de charme is, toch?
De volgende halte was mijn verkleedkist.
'Landbouw is helemaal niet slecht voor de natuur!' is een typisch voorbeeld van 'gaslighting'. Iedereen die in staat is tot zelfstandig nadenken en rapporten lezen, weet met zekerheid dat de landbouw (klik) zoals die nu wordt bedreven wel degelijk zeer schadelijk is voor de biodiversiteit en de natuur.
Mijn gesprekspartner was helaas niet in staat om daadwerkelijk met goede argumenten te komen voor zijn beweringen. Dat kwam simpelweg omdat die niet bestaan. In plaats van gewoon toe te geven 'Sorry, ik had het mis', bediende deze Steven zich van flauwe debattrucjes. Dus wat mij betreft was hij af:
Met Franse les merkte ik dat ik mij inmiddels iets minder strak vasthoud aan de diverse taalregels. Talen zitten niet altijd logisch in elkaar dus ik was blij te merken dat het mij steeds makkelijker gevoelsmatig redelijk goed afgaat. Zoals met het vertalen van dit zinnetje:
"Zij at teveel ontbijtgranen bij de beer thuis."
Met het bepalen van de juiste uitgang van een vervoegd woord heb ik wat meer moeite. Zoals in dit geval:
Wel of geen 's' achter 'promène'?
Vrijdag dacht ik 'Zo, hé, fel zonnetje vandaag!' bij het abrupt wakker worden. Maar het was pas zeven uur en het was niet de zon die recht mijn slaapkamer in scheen maar een bouwlamp. Heel fijn. Not.
Een uurtje of twee besteedde ik aan het communiceren met deze en gene. Gewoon door - lekker ouderwets - te bellen en zo. Daarna besteedde ik een uur aan het doen van oefeningen: zangoefeningen, lichaamsoefeningen en Franse oefeningen. Aan gitaaroefeningen kwam ik niet toe want de telefoon ging. Ook had ik nog een stuk of tien e-mails te beantwoorden. Tot het tijd was om te eten.
Even opfrissen en van mijn huiskloffie omkleden in wat meer representatieve kleding. Want ik mocht mij wederom begeven naar mijn favoriete koffiehuis voor een Open Podium avond. Ongelooflijk, wat een talent er toch allemaal bestaat! Singersongwriters, dichters, verhalenvertellers,
een heuse conservatorium-fluitiste...
Raakte er wat door geïntimideerd maar gelukkig waren er ook complimenten voor mijn eigen optreden. Waarbij ik ondermeer dit gedicht (klik) voordroeg. Uit mijn hoofd. Waarbij ik blij was dat ik de woorden nog kende. In de juiste volgorde zelfs!
Bij thuiskomst wachtte mij een verrassing in de brievenbus: een nieuwe verjaarskalender!
Niet dat de bijna 30 jaar oude van knuffelig ruimtewezen Alf niet leuk is maar (sorry, Alf), hij haalt het niet bij mijn lieftallige collega Fay Loren (klik). Een pin-up model en burlesque danseres die tijdens de lockdown (wat een hel voor optredend artiesten!) niet alleen een webshop (klik) 'voor de glamourgirl' opzette maar ook een verjaardagskalender maakte. Waarbij zij bij elke maand als een vrouwelijk icoon staat afgebeeld boven de dagen van de maand.
Omdat het vrijdag was, publiceerde ik een vers verhaaltje.
Best wel tevreden maakte ik mij klaar voor de nacht en lag keurig voor één uur in bed.
Zaterdag verwachtte ik een paar pakjes die 'tussen 10 en 3' bezorgd zouden worden. Was een uurtje wakker toen de wekker om half tien afging. Die had ik voor de zekerheid gezet 'want je weet maar nooit'. Ik ken mensen die een beetje rondhangen en/of Netflix kijken tot de bezorger aanbelt maar zelf gebruik ik wachttijd liever voor dingen die ik nuttig acht.
Zo mestte ik mijn kistje met entertainmentattributen uit en besloot afstand te nemen van een paar maskers en wat jongleerballen en zo. Deed ook een brilletje met een kapot pootje weg want de praktijk leert dat ik die toch nooit zal (laten) repareren. Het gevolg was dat nu met gemak het deksel op het kistje kan. Dat scheelt.
Had al eerder wat kostuums en kostuumonderdelen weggedaan en wat er over was gebleven mocht terug de kist in; een oude 'zeemanskist'. Met ooit daarin de spullen die samen met mijn moeder en broer door het Suez-kanaal werden vervoerd waarbij hun oude leven in Indonesië achter hen werd gelaten en een nieuw leven in Europa werd begonnen.
Mijn kerstelf- en mijn kerstmanpak mochten onderin. De kans dat ik die gebruik vóór december is namelijk nihil. Al was ik ooit als kerstman ingehuurd op een feest in augustus. Mooi verhaal maar dat terzijde. Het was in elk geval erg warm in mijn pak.
Vervolgens veegde ik de vloer want tijdens het verplaatsen van de spullen verloor ik wat glitters van jasjes en veren van boa's en zo. Veegde meteen ook maar weer eens onder mijn bureau. Dat had ik duidelijk te lang niet gedaan:
Uit het nieuws van deze dag werd duidelijk dat er binnenkort verkiezingen zijn; het huidige kabinet wil namelijk graag herkozen worden en vindt dus opeens dat een Europese grensmuur 'bespreekbaar' (klik) is. Abusievelijk denkt men namelijk dat de mensen die zich 'het volk' noemen, representatief zijn voor het hele Nederlandse volk. Wat nauurlijk niet zo is. Maar dat gaat men ontdekken op 15 maart. Hoop dat de huidige regeringspartijen dan eindelijk eens ontdekken dat 'het volk' slechts een klein deel van de kiezers is. Empatische, sociale, zelfdenkende mensen weten namelijk dat partijen als FvD de boel bij elkaar liegen en 'het volk' manipuleren met nepnieuws en dito beeldmateriaal. Zo is deze foto van 'vluchtelingen die Europa bedreigen!' van 2011.
En geschoten in Lybië. Dat ligt niet (in de buurt van) Europa. Thierry Baudet en zijn soortgenoten weten dat natuurlijk heel goed. Maar zij rekenen er op dat hun schapen de onzin voor waar aannemen. Helaas gaat het ook om mensen die niet alleen met geweld dreigen maar ook in staat zijn dat dreigement uit te voeren. Domme mensen zijn ook vaak agressief. "Ik ben helemaal niet agressief! En als je dat nog 'ns zegt, schop ik je helemaal in elkaar!", zouden zij antwoorden. Indien zij zouden kunnen lezen.
Na haar bezoek ging ik verder met klusjes in huis. Zoals het schoonmaken van mijn badtobbe en douchegordijn:
Met een buurvrouw samen ging ik boodschappen doen. Gezellig! Want dat is leuker dan in je eentje.
Voordat ik die avond mijn bed in kroop, publiceerde ik nog even een onlangs bedacht en geschreven Engelstalig gedicht (klik).
Zondag was ik keurig iets voor negenen mijn bed uit. Was lekker bezig in huis tot een buurvrouw zich aandiende voor de koffie.
Door de geur die vanuit een snackbar kwam, had ik opeens lekkere trek. In een kaassoufflé. Babbeltje met de eigenaar van de zaak hoort daarbij. 'Het is erg koud als ik 's avonds laat naar huis ga, meneer. Soms is het wel min 2. Ik vind Nederland maar een koud land!' Erg leuk om de in Egypte geboren meneer te vertellen dat in mijn vroege jaren een temperatuur van min 12 in de winter niet uitzonderlijk was. Overdag.
Het was dus ook niet heel erg koud bij een demonstratie, georganiseerd door Extinction Rebellion (klik). Een demonstratie die nog een staartje kan krijgen want het was niet altijd duidelijk waarom journalisten of burgers waren opgepakt door de politie. Want nee, een individuele agent mag niet zeggen: 'Ik denk dat je misschien ergens schuldig aan bent, dus ik stop je in de cel.' Want Nederland is - vooralsnog - een rechtsstaat. Dat mensen zonder reden in de bak worden gegooid gebeurt alleen in achtergebleven landen als Rusland, China, Iran en de Verenigde Staten. 'Wat, zitten mensen in Amerika vast zonder proces of een veroordeling?' Zeker. Kijk bijvoorbeeld naar de cijfers, geleverd door deze website (klik):
Van het nieuwste album van een band die in 1969 werd opgericht, is hier Uriah Heep met het nummer
Hurricane:
Het pleonasme van de week is: een parasitaire schimmel
Posts
