Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

zondag, januari 17, 2021

De week voorbij

'Complotwappies' zijn echt een beetje gek. Al is het niet netjes om dat te zeggen. 
'Nee hoor, ik draag geen mondkapje want ik heb ergens gelezen dat er wereldwijd misschien wel drie mensen zijn overleden door zuurstofgebrek omdat ze er een droegen dus die dingen zijn levensgevaarlijk!'

'Een mondkapje kan jou en anderen beschermen tegen Covid-19. Daar zijn wereldwijd bijna twee miljoen mensen aan overleden. Je moet ze ook niet inslikken, wat zo'n beetje de enige manier is om er aan dood te gaan.'

'Ach, twee miljoen op het totaal van de wereldbevolking is helemaal niet veel. En trouwens, de meeste mensen die stierven aan Covid waren oud of hadden nierproblemen of zo dus die zouden tóch wel zijn gestorven. Covid heeft dus geen schuld aan hun dood. Stel dat je tante die aan kanker lijdt in een vliegtuig zit dat neerstort dan klaag je toch ook de vliegtuigmaatschappij niet aan omdat zij gestorven is? De kanker zou haar later toch wel fataal zijn geworden.'

Wat denkt u dat de oorzaak is van de absurde manier van redeneren van 'complotwappies'?

Met hen argumenteren heeft absoluut geen zin. Dan krijg je opmerkingen als 'Ja maar dat is niet eerlijk want nu kom jij met feiten!' Wat zou kunnen helpen is hen zelf laten denken dat zij weer op het goede spoor komen na te zijn ontspoord. Meestal werkt het beter wanneer een onbekende dan wanneer een bekende hen een duwtje in de goede richting geeft. In het Engels a nudge'.

Kalm blijven en hen serieus nemen vind ik niet altijd makkelijk. Makkelijker vind ik om te kijken naar wat ons verbindt. Misschien voorliefde voor een bepaald type muziek of een favoriet gerecht of TV-programma. Dan laat je weten dat je tot dezelfde 'stam' behoort en is men eerder geneigd naar je te luisteren.

In het kader van 'vreemde ogen dwingen' kan het soms handig zijn wanneer iemand die je niet kent een 'nudge' geeft. Je partner kan zeggen 'Je moet afvallen, meid!' en je zult boos worden maar als de tandarts zegt: 'Goh, ben je vier of vijf maanden zwanger?' ben je net iets eerder geneigd wat meer te gaan bewegen en vaker de chocoladerepen in de kast te laten liggen.

Op welke manier ontvangt u het liefst kritiek?

================================================

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/

==================================================
Maandag niet erg uitgerust wakker geworden maar dat geeft niet. Had namelijk best wel zin in de dag. Lekker schrijven! Aantekeningen uitwerken voor korte verhalen en blogstukjes waar ik al eerder internet-verwijzingen voor verzameld had. Vergaderen via beeldbellen en een datum prikken voor de try-out van een nieuw verhalenvertel/interview concept. Een wasje draaien van een buurvrouw en mijn vriendin kwam een heerlijke salade brengen. Vergadering van de Geheime Jongensclub voorbereiden deed ik na het uitwerken van de aantekeningen van de vergadering van eerder die dag.

Nieuwe Broeders inwijden met een mooi ritueel doen wij voorlopig niet. Online is dat lang niet zo mooi als fysiek in de werkplaats. Sommige Loges gebruiken het woord 'Tempel' voor de plek waar wij onze rituelen uitvoeren maar ons cluppie vindt dat mensen dan kunnen denken dat wij een religieuze organisatie zijn.

De avond ging over dialectiek, 'durf te falen!', affirmaties en interpretaties. Boeiend! Het centrale gespreksthema was 'BLM' en bracht diverse deelnemers, waaronder ondergetekende, op een doelbewust dwaalspoor want het bleek te staan voor: 'Beter Levend Mens'.

Dinsdag draaide ik een was voor een buurvrouw, nam ik uitgebreid de tijd om door mijn verzameling kijkschijfjes te gaan, ruimde ik eindelijk een stapel papieren op en had ik tijd voor nog zo wat opruim- en schoonmaakklusjes. 'Huh, deed je niets op de computer dan?' Nee. Want mijn muis was overleden. 

Dus ik plugde mijn reservemuis in. Die normaliter hoort bij de antieke laptop die ik nog wel eens gebruikte als ik buitenshuis werkte. Maar ook die weigerde dienst. Althans, de connector wist geen verbinding tot stand te brengen tussen muis en computer. 

Toch wel essentieel.

Spijtigjes. Dan is een slimme verspreker toch wel handig want dan kun je online een nieuwe muis bestellen. Zou normaliter naar een elektronicawinkel zijn gewandeld maar er is er momenteel niet eentje open en de wandeling van ongeveer een kilometer is momenteel even wat te veel voor mijn noodlijdende heup.

Desondanks kwam mij het nieuws onder ogen dat Nederland inmiddels op ruim 12.000 corona-doden zit en men in Engeland met de handen in het haar want inmiddels is een op de drie Londenaren besmet met het virus, waaronder een flink aantal met de nieuwe - besmettelijker - variant. Dat is best veel.

Eind van de middag had ik een buurvrouw op de thee. Behalve zij komt nog een andere buurvrouw wel eens over de vloer en andere buurvrouwen kom ik wel eens op straat tegen. Daarnaast komt een keer in de week een vriend eten en bij tijd en wijle mag ik mijn vriendin verwelkomen op een andere plek dan in mijn hart. Gewoon bij mij thuis dus. Zij woont helaas bovenaan een paar steile trappen. Al met al een flinke aderlating voor het sociale dier dat ik ben. Gelukkig zijn er de interwebs. Dankzij chatten, zoomen en sociale media kan ik voor een deel in mijn behoefte aan menselijk contact voldoen.

Woensdag kon ik 's ochtends nog doorgaan met schoonmaken, opruimen en lezen want de nieuwe muis arriveerde later die middag. Dus ik nam ook rustig de tijd voor een queeste: het halen van brood en kattenvoer. Nog niet zo lang geleden was dat een kwestie van vijf minuten lopen, vijf minuten door de gangen van de supermarkt wandelen, tien minuten voor de kassa en een kort praatje met deze of gene en vijf minuten terug naar huis wandelen. Nu is het zo'n 20 minuten hobbelen om er te kunnen komen en niet verder te komen dan een vriendelijke hoofknik omdat ik bang ben dat ik gil van pijn als ik even mijn mond open doe. Maar de missie was succesvol!

Had al eerder aan het hoofd van mijn afdeling (aangezien er een persoon werkzaam is op de afdeling financiën op de brouwerij ben ik dat zelf) laten weten dat ik even niet kon werken omdat het boekhoudprogramma met een muis bediend dient te worden.

Met nog maar een uurtje werktijd besloot ik het de non-existente afdeling verzuimregistratie het niet al te moeilijk te maken en ook dat uur niet aan het werk te gaan voor de brouwerij. In plaats ervan deed ik een en ander voor de Geheime Jongensclub. Stiekem vond ik het trouwens ook best wel leuk om Mike Pence, na het tarten van zijn president door Biden tot nieuwe president te verklaren, van iemand een 'geheime handdruk' te zien ontvangen.

Triest en tegelijk grappig nieuws vond ik dat men in Amerika de executie van twee gevangenen (samen met Jemen en nog een paar rare landen is Amerika het enige 'westerse/beschaafde' land waar men het normaal vindt om iemand te doden om te laten zien dat het doden van mensen niet goed is. Stelletje barbaren.) heeft uitgesteld. Omdat zij zijn besmet met COVID-19. Volgens de wet mag je zieke mensen namelijk niet executeren. Dus. Over een paar weken (als zij het virus overleven) krijgen zij te horen: 'Och, je bent niet meer ziek? Wat jammer nou.' Raar land.

Deze week geen voedselpakket want ik was te laat met aanvragen omdat ik de verstuurde mail niet op tijd zag. Maar er was meer dan voldoende in huis voor een vriend om voor hem en mij te koken die avond. Het werd laat en gezellig.

Donderdag genoot ik - na het uitslapen - van mijn nieuwe muis: na bijna twee dagen de computer niet aan te hebben gehad was het een genot om de muiswijzer te zien doen waar ik de muis opdracht toe gaf. Het geluk zit in de kleine dingen, werd maar weer eens bewezen. Dus ik verwerkte wat aantekeningen die ik - met pen en papier! - had genoteerd, verstuurde wat e-mails, liet Spotify mij fijne muziekjes voorschotelen en had een buurvrouw op de thee. 

Zij hielp mij met het onderhoud van mijn plantjes want zelfs met een volle gieter rondlopen is tegenwoordig een behoorlijke opgave voor mij en bovendien heeft zij groene vingers: 'Deze mag een tijdje in de zon op de vensterbank, deze mag je voortaan maar een keer per week water geven...' en zo verder. Handig en fijn!

Gesprek van de dag op de internationale informatie snelweg was het record van Donald Trump: nog nooit eerder in de geschiedenis van 'the land of the free' was het een president gelukt om tijdens zijn eerste (en enige) ambtstermijn de meerderheid van zijn regering twee keer officieel te laten zeggen dat hij ongeschikt is voor zijn ambt. Bij gebrek aan een accurate Nederlandse vertaling van 'Impeachment'. Letterlijk 'beschuldiging' maar dat vind ik de lading niet helemaal dekken. Nederlandse politici die een 'motie van wantrouwen' ontvangen (ongeveer het Nederlands equivalent) trekken zich dat erg aan en stappen zelf op. Staart tussen de benen en 'sorry' mompelend. Een enkeling doet gewoon alsof het vertrouwen in hem of haar niet is opgezegd maar wanneer een politicus zich een beetje beschaafd gedraagt beëindigt hij of zij zelf de carrière. Trump deed dat dus niet.

Met diverse mensen op diverse manieren gecommuniceerd vandaag. Zelfs via 'berichten' in LinkedIn! Daar ontving ik van een vroegere catechesatie-genoot een foto van het weekendje weg met onze atheïstische dominee.
(Ik ben die jonge gast met het witte hoedje. Hoewel die in mijn herinnering lichtgrijs was. De dominee (inmiddels al lang overleden aan leukemie. Triest.) staat hier op de achtergrond zijn auto in te laden. Door een probleempje met de versnellingsbak kon die niet harder dan 80. Hij vond het leuk om op de linker rijbaan op de snelweg te rijden en zijn middelvinger op te steken naar mensen die het daar niet mee eens waren: 'Hoe durven zij een dominee te vertellen wat die moet doen?'

Liever spreek ik mensen in het echt natuurlijk en niet over het internet maar helaas leven wij in een tijdsgewricht waarbij het vaak niet anders kan. Als je tenminste anderen en jezelf een beetje veilig wilt houden. Je zou denken dat een wereldwijde ramp mensen dichter tot elkaar brengt maar Covid-19 lijkt vooral te zorgen voor meer verdeling. Inmiddels is die verdeling een groter probleem dan het virus: vriendengroepen en families vallen uit elkaar en verdeling drijft helaas ook een wig in liefdesrelaties. Simpelweg omdat verschillende partners anders denken over bepaalde dingen. Dat heeft zich uitgebreid buiten het onderwerp 'coronavirus' en is naar om te merken.

Toiletpot schoongemaakt en nog zo wat dingetjes in huis voor zover dat ging terwijl ik op mijn stok leunde. 

Eindigde de dag met een beetje TV kijken en lag keurig om een uurtje of elf in bed.

Vrijdag op tijd op om te zien of ik nog wat kon doen voor de brouwerij. Dat was niet heel veel omdat ik nog wacht op informatie van collega's. Dus de dingen die ik wel kon doen, daar nam ik rustig de tijd voor. Jammer dat ik intussen een achterstand oploop maar het is even niet anders.

Ik hoorde dat de overheid besloten heeft verpakkingen van tabak uniform te maken. Die worden allemaal donkergroen/bruin met de bedoeling roken minder aantrekkelijk te maken omdat roken slecht is voor de gezondheid. Ben benieuwd wanneer diezelfde tactiek wordt toegepast op alcohol, frisdrank, snoepgoed en wat dies meer zij.

Intussen verdwijnen er mensen en kunstwerken uit het Witte Huis in Washington. 

Naar verluidt gaan de werken naar een museum. In een aantal gevallen naar het museum waar de werken vandaan komen. Zal een budget-kwestie zijn dat er geen geld is om de kunstwerken netjes te verpakken om die vervolgens in verzegelde kratten in gepantserde wagens te vervoeren, zoals gebruikelijk met kunst. Dat, of er wordt gewoon flink geraust. Voor niet-Amsterdammers; gejat, gestolen, oneigenlijk toegeëigend.

Ach, nog even en Trump zit in Trump Tower Moskou. Als zijn meester hem nog wil hebben, tenminste.

Geen vergelijk natuurlijk maar ook in Nederland kennen wij een geblondeerde politicus die vindt dat regels voor iedereen gelden, behalve voor hem. Zo was Geert Wilders 'vergeten' een donatie van €175.000 van de Amerikaanse zakenman Robert Shillman op te geven in het register waar volgens de wet elke donatie van meer dan €50 in moet worden gemeld.

In het pré Coronatijdperk was ik op vrijdag vaak bezig mij voor te bereiden op een of twee entertainment-opdrachten dat weekend. Nu voel ik mij een beetje als deze collega:
O ja, en het Nederlands kabinet trad af deze dag. Wegens falende beleidsvoering. Consequent, dat dan weer wel. Dat falen dan.

Was 'even' (200 meter lopen kost mij dik 20 minuten) naar de supermarkt voor een pakje paracetamol en kwam er een vriendin van vroeger tegen. Zonder mondkapje 'want ik geloof er niet in, het is oncomfortabel en het helpt tóch niet.' Goed plan, laten wij meteen maar alle regels afschaffen want zo lang mensen zich er niet aan houden werken ze niet. Ondanks dat je mensen niet mag vermoorden gebeurt het toch. Dus de regel 'je mag geen mensen vermoorden' kan net zo goed afgeschaft worden. Argumenteren heeft geen zin dus ik wenste haar vriendelijk een fijn weekend. Van afstand. Opvallend genoeg gebruikte zij exact hetzelfde argument dat tegenstanders indertijd gebruikten bij de invoering van autogordels.

Een aanzienlijk deel van de avond bracht ik liggend op de bank door. Met 'The OA' op Netflix.

Zaterdag was ik laat wakker. Tsja, had ik na het 'Netflixen' maar niet moeten overschakelen naar CNN voor het laatste nieuws rond Trump en zijn fans. Waarvan een aantal inmiddels oproept om bij de inauguratie van Joe Biden via hun telefoon het geluid van pistoolschoten te laten horen 'zodat de politie denkt dat er op ze geschoten wordt en terugschiet zodat wij een excuus hebben om geweld te gebruiken'. Doodeng vind ik dat. Er wordt nog onderzoek verricht naar de omstandigheden die geleid hebben tot de gewelddadige aanval op het Capitool. 

Net als een aardbeving bijvoorbeeld. Zoals die op Sulawesi onlangs. Tientallen doden en duizenden gewond en nog meer mensen dakloos. Niet leuk. Op meer plekken in Indonesië liet Moeder Natuur van zich horen. De arme mensen uit het land van mijn voorvaderen kregen ook te maken met overstromingen rond Jakarta na de moessonregens.

Het sneeuwde en het was koud maar een buurvrouw was zo lief melk en eieren voor mij te halen. Zij bleef voor een kopje thee en samen genoten wij (zij in de binnentuin, ik kijkend vanaf mijn keukendrempel) van de plotseling vallende sneeuw:
Grappig nieuws (oké, leedvermaak is niet netjes maar dit is best wel grappig) vind ik dat de Brexit iets anders uitpakt voor de Britten dan zij hadden verwacht: zij kunnen niet zomaar meer vlees uitvoeren naar het Europese vasteland. Toen men nog lid was van de EU nog wel maar nu mag het niet meer. Dus krijg je dit soort situaties:
Deze dag deed ik wat onderzoek voor mijn Loge en wisselde berichten uit met een tiental mensen. Ik keek op TV de film 'Stargate' en schakelde nog even over naar CNN voor de nieuwste ontwikkelingen rond de overgang naar een andere regering. Nu nog president maar binnenkort gewoon meneer Trump schijnt te zitten mokken en hoopt op een groot eerbetoon aan hem bij zijn vertrek, terwijl nog nooit in de geschiedenis van het land zo weinigen ((29%)) vinden dat hij het goed doet als president. Intussen heeft Joe Biden verklaart dat hij Amerika weer terug zal brengen naar de beschaafde wereld.

Zondag fijn met mijn vriendin samen gewandeld. Het was prachtig weer! De sneeuw was weliswaar niet blijven liggen maar wij genoten. Samen genieten is fijner dan in je eentje. 

Vertelde haar van mijn dilemma: de spieren en pezen rond mijn slechte heup moeten warm en in beweging blijven om mijn heup te kunnen blijven ondersteunen maar hoe meer ik de heup zelf gebruik (met lopen bijvoorbeeld), hoe verder de slijtage zal toeslaan. Dus moet ik mijn been wel of niet blijven bewegen? 

Op het Museumplein in Amsterdam demonstreerden mensen tegen de maatregelen van het kabinet om het coronavirus in te dammen. Met name tegen de lockdown. In het kader van die maatregelen was de samenkomst verboden. De demonstranten wilden niet weg en dus greep de ME in 'want mensen die de wet overtreden moeten keihard worden aangepakt!' Een van de aanwezigen was een man die volgens eigen zeggen een dokter was van tegen de 80 die 'duizenden patiënten een medische verklaring gaf zodat zij geen mondkapje hoeven te dragen.' Zijn argumentatie inspireerde mij tot het opstellen van dit twitterbericht:
Het klopt inderdaad: regels werken niet wanneer mensen zich er niet aan houden. 
'Ach, een beetje met vlaggen zwaaien, wat vuurwerk, bezemstelen en stoeptegels naar de ME. journalisten en politiepaarden gooien, roepen dat je ergens tegen bent...valt wel mee, toch?' Niet wanneer je hun berichten leest waarin zij elkaar opstoken. Dan wordt het best wel eng:

Het kan aan mij liggen maar 'Let's hunt some cops!' vind ik niet echt een oproep die past bij de boodschap van 'Demonstreren met liefde en geduld' van Willem Engel en zijn volgelingen. Sterker nog: oproepen tot het gebruik van geweld is strafbaar in Nederland. Toch vreemd dat ook 'Skyler White' (best apart, jezelf vernoemen naar de vrouw van de schoolmeester die drugsdealer werd in 'Breaking Bad') vindt dat iedereen die de wet overtreedt keihard moet worden aangepakt. Maar soit. 

Ik wil best verbinding zoeken maar als mijn gesprekspartner liever - letterlijk! - een stok zoekt om mij mee te slaan, twijfel ik of een vreedzame oplossing mogelijk is.

Niet alleen vanwege het virus maar voor een deel dankzij dit soort mensen vieren wij dit jaar geen carnaval:

Er was langebaanschaatsen op TV en de Nederlandse rijders en rijdsters deden het fantastisch. 
(Hier een foto van Jutta Leerdam. Van mijn televisie, net toen het beeld tussen twee frames in zat.)

De rest van mijn dag was voor het communiceren met vrienden van beiderlei kunne en een beetje bankhangen. En eten en zo natuurlijk. En drinken. Want dat is ook wel eens handig. 

De Engelstalige stukjes van deze week: 

Zoutelande van BLØF en Geike Arnaert is de muziek van deze week:


Deze week staan wij stil bij het overlijden van Phil Spector

Meer lezen? Mijn verhalenbundels

De wereld van entertainment - waarin ik pré corona bijverdiende bovenop mijn maandelijks salaris van €900 - ligt plat. Ik mis dus inkomsten. Behalve door een boekje van mij te kopen (zie daartoe elders op dit blog) kunt u mij ook een beetje sponsoren door te klikken op onderstaand betaalverzoek, op en net onder de foto:
https://www.ing.nl/particulier/betaalverzoek/index.html?trxid=kOhKSrT9tLExM30M1BP7MF6oHAhLM4BR
Via Paypal kan ook: https://paypal.me/weijnschenk

vrijdag, januari 15, 2021

Een toevallige passant (een verhaaltje. Een kringverhaaltje zelfs.)

Een toevallige passant
zou kunnen denken
dat zij hem in de ogen keek.

Maar hij zou zich vergissen.
Haar ogen waren naar binnen gekeerd,


naar een duister hoekje
van haar bewustzijn.
waarvan alleen zij het bestaan vermoedde
en waar alleen zij bang voor was
maar onweerstaanbaar naar toe werd getrokken.

Alsof je met iemand in gesprek bent
en je zintuigen je wijzen op
een toevallige passant.

=================================

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/

Meer lezen? Mijn verhalenbundels