Vind blogstukjes van mij op onderwerp:

Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.

Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!

Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie
verrichten. Elke bijdrage is welkom!

zondag, januari 05, 2020

De week (en het jaar) voorbij

Opvallend nieuws van afgelopen week: het Openbaar Ministerie heeft weer per ongeluk (klik) een foto van een kroongetuige in een dodelijke drugszaak verspreid. Vooral dat woordje 'weer' doet't 'em voor mij en verklaart de vermelding op dit blog.

Meer opvallend nieuws, met name omdat het niet opviel: voor het zoveelste jaar achtereen is het aantal moorden, berovingen, verkrachtingen en bankovervallen in Nederland gedaald. Dat is gewoon een gegeven. Zelfs voor mensen die graag roepen dat 'hun gevoel' (een Facebook-bericht en/of een citaat van een populist bedoelen zij daar mee) zegt dat de criminaliteit is gestegen. Waarom sommigen ontzettend veel moeite hebben met het vertrouwen van verifieerbare feiten maar het geen enkel probleem vinden om iemand die veel baat heeft bij liegen op zijn woord te geloven wordt hier uitgelegd (klik).

'Wie goed doet, goed ontmoet', is misschien een cliché maar - dat is wel vaker het geval met cliché's - ook gewoon waar: je helpt iemand, hij of zij helpt een ander en uiteindelijk word je zelf een keer geholpen door iemand die zegt: 'Natuurlijk help ik jou! Want ooit hielp jij de buurman van een neef van een vriendin van mij.'

Gelooft u in het onbaatzuchtig helpen van anderen of doet u alleen iets wanneer daar een directe beloning tegenover staat?

De maandag rustig begonnen met het delen van een potje koffie. Na wat huishoudelijke klusjes las ik boek nummer 18 (mijn voorgenomen wens van 2 boeken per maand dus niet gehaald. Maar is niet erg.) uit nadat ik tijdens recente treinreizen al een aardig stukje gevorderd was: 'Only you can save mankind' van Terry Pratchett gaat over een jongen van 12 die ontdekt dat de buitenaardse wezens in een computer schietspel meer zijn dan stukjes programmatuur en niet alleen zielloze 'aliens' zijn maar echt leven. Net als de stipjes op de radarschermen van soldaten die bommen werpen op mensen die door anderen 'terroristen' worden genoemd. Eigenlijk gaat het boek over de onzin van de Golfoorlog. Maar ook het inkijkje in het hoofd van een jongen van twaalf wiens ouders in scheiding liggen is de moeite van het lezen van dit boek waard.

Bij het boodschappen doen kwam ik langs een kenmerk in het hoofdstedelijke landschap: de Piramides:

's Avonds lekker gegeten met een vriend en darten gekeken.

Dinsdag dronk ik koffie met een buurvrouw. Een vriendin kwam gezellig lunchen.
Zij had heerlijke zelfgebakken kaneelbollen mee!

en 's middags had ik een buurvrouw op de thee. Vervolgens was het tijd voor douchen, omkleden, lekker luchtje op en naar een feest. Had meerdere aanbiedingen staan om te werken op Oud & Nieuw maar dit feest sprak mij het meeste aan: Circus Carnivale New Year edition (klik)! Het werd gezellig. Erg gezellig. Super gezellig.
De gastheer was zeer uitnodigend
 Selfie in het toilet
 De glazen staan klaar voor de gasten
 Buiten was het ook gezellig
 Mijn tweede of derde gin-tonic
 Binnen was het ook leuk
Het feestje was buiten al begonnen
en omstanders dansten gezellig mee.

Ik mocht op de foto met de meest prachtige mensen
Hier een filmpje van een van de optredens.

Lag de volgende dag om een uurtje of acht in mijn bed. Stomtoevallig na acht drankjes gedronken te hebben! Of iets meer? Dat is mij niet meer helemaal duidelijk. Om een indruk te geven: op de dansvloer werd ik gewekt (was blijkbaar in slaap gevallen) door een jongedame in (iets te strak) tijgerpak en de gebouwbeheerder had een sok van mij gevonden.

Blijkbaar had ik het op gegeven moment zó warm van het acht uren dansen en zo dat ik wat kleding had uitgetrokken. Afijn: ik kwam enigszins vermoeid thuis (lopend? Met de taxi? Bij iemand achter op de fiets? Wie zal het zeggen?) met zes nieuwe telefoonnummers in mijn mobiel. Opvallend genoeg alleen maar van vrouwen. Denk ik.

Woensdag werd ik om twee uur des middags gewekt door een vriend en zijn vriendin. Zij hadden een kopje thee voor mij en een kop goede stevige soep. Dus hier de 'afternoon after' foto:

Bovendien ontving ik een massage want mijn beenspieren deden tijdelijk niet wat zij behoren te doen. Heerlijke late lunch gehad (tijdens ontbijttijd sliep ik nog. Dus.) en 's avonds kwam een vriend aanzetten met een flinke dosis humor en chili. Tijdens het eten en kletsen zagen wij Michael van Gerwen geen wereldkampioen darten worden. Op het toilet vond ik een mooie boodschap:

Donderdag was eigenlijk mijn eerste officiële werkdag bij een huurdersvereniging maar in overleg met het bestuur ('Oeps, wij gaan volgende week pas open dus jouw contract 2 januari in laten gaan was misschien niet zo handig.'). Kon dus nog even rustig doorgaan met terugkeren in het land der levenden. Dat deed ik onder meer door een pot thee te delen met een vriendin die van mij champagneglazen had geleend voor de viering van de overgang van 2019 naar 2020 met haar vriend samen. Was fijn en lekker rustig. Is ook wel eens handig, een beetje rust soms.

Berichtjes uitgewisseld met een aantal van mijn nieuwe contacten, wat voorwerk gedaan voor de huurdersvereniging, even in de boekhouding van de brouwerij gekeken, mijn eigen administratie bijgewerkt, langsgegaan bij de eigenaar van een koffiezaak die mijn hulp kon gebruiken, een beterschapskaartje afgeleverd bij mijn zieke kapper en een paar boodschappen gehaald.

Kostuums gewassen, mensen gebeld, dutje gedaan, maaltijd gedeeld met een vriend, een verslag van een bijeenkomst geschreven en voor het slapengaan relaxt zitten kletsen met een visiterende buurvrouw. Onderwijl nieuwjaarswensen uitwisselend via de interwebs met diverse bekenden. Er kwam (onder meer) drank op tafel en het werd iets later dan gepland:

Vrijdag wakker gemaakt door de geur van vers gezette koffie en ik mocht niet weg voor ik mijn kommetje soep leeg had. Op kantoor hartelijk welkom geheten door werkgever en collega's en rustig aan de slag: nieuw boekjaar, nieuwe ronde, nieuwe kansen. Eerst maar even goed archiveren.

Het scheelt namelijk een hoop werk wanneer papieren (al dan niet digitaal) goed opgeborgen zijn. Leuk dat collega's 'even' een document uit een ordner halen en dan 'vergeten' terug te stoppen waarna het document door het gebouw gaat zwerven maar erg praktisch is die tactiek niet. Vind ik.

De boekhoudmevrouw die ook deze vrijdag kwam helpen met het in orde maken van de boekhouding van de brouwerij is het gelukkig hartgrondig met mij eens en steunde mij in mijn naar collega's geuite hartewens om zich voortaan altijd aan de afgesproken procedures te houden en niet af en toe soms even wanneer men er toevallig aan denkt. Een biertje op het einde van de werkdag voelde als dik verdiend. Mocht er een paar meenemen voor thuis:

's Avonds na het eten even de kookplaat schoongemaakt en zo en met een vriend een drankje gedaan voor het slapengaan.

Zaterdag rustig aan ontbeten

en een op vakantie gaande buurvrouw uitgezwaaid. Vervolgens aan de administratie: die van mijzelf maar ook die van mijn eigen bedrijf. Het doen van de BTW-aangifte hoort daar ook bij.

Altijd leuk, zo'n jaarafsluiting. Ook doorgeven van meterstanden hoort daarbij. Binnenkort wellicht via 'slimme' meter. Die je geheel kosteloos en vrijwillig mag laten installeren of verplicht en voor €70. 

Afspraken gemaakt met deze en gene, was gedaan, lakens gewisseld en wat dies meer zij.

Zondag kwam mijn oude gitaarversterker van zolder. Alleen nog maar een kabel regelen en ik kan ook elektrisch weer lekker pingelen. Op een oude Fender bas en op een Koreaanse zwarte gitaar die ik wel eens gebruikte voor een Mini Kiss act.


Even na lunchtijd was ik met mijn zoon op bezoek bij zijn moeder. Gezellig aan de koffie en fijn te merken dat zij begint te genieten van vroege herinneringen. Aan haar stamkroeg bijvoorbeeld. Die stomtoevallig, zo ontdekten wij deze middag, ook het café was waar ik in vrije lesuren van de HEAO wel eens een pintje kwam doen. Ook erg fijn om mijn zoon te zien. Kon ik hem ook eindelijk het cadeautje voor zijn verjaardag geven dat ik een eerdere keer vergeten was hem geven. In de buurt van de instelling waar zijn moeder verblijft is de wereldberoemde Dappermarkt. Maar die is gesloten op zondag.
Later op de middag mijn woning een beetje verbouwd, een verslag geschreven, een paar verhaaltjes geredigeerd en vervolgens gekookt voor een vriend en mijzelf: Rijst (met seroendeng) met (eigen recept) gebakken kip en broccoli.

Best lekker. Intussen werd de strijkbout lekker warm en tijdens het kijken van The Amazing Spiderman 2 werkte ik wat strijkgoed weg.

Al met al best een prima week, dunkt me.

Het was best een leuk jaar, zelfs. Hier een collage van de foto's op Instagram (klik) met de meeste hartjes:
('Likes' zeggen weinig, hoor! Het hangt er net van af hoe laat je de foto plaatst, hoeveel van je volgers op dat moment online zijn, welke 'hashtags' je gebruikt en zo verder. Maar toch leuk.)

Deze week is de muziek van The Scene. Hier is Rigoreus:



'Voor wie wacht komt alles steeds te laat'

Deze week staan wij stil bij het overlijden van Margot Koudstaal en Quassem Soleimani


Meer lezen? Mijn verhalenbundels

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/

vrijdag, januari 03, 2020

Blijven (een verhaaltje)

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/

====================================================

De dans bracht hem terug
naar een verleden
dat hij nooit had gekend.

In de ogen van de danseres
zag hij wat hij nooit gezien had.
In haar bewegingen vermoedde hij
een ongebreidelde passie
voor een plaats
waar hij nooit was geweest.

In haar lach zag hij
dat de herinnering voor hem
niet verborgen zou blijven.

=========================
Meer lezen? Mijn verhalenbundels