Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
Goed nieuws is dat steeds meer mensen én overheden ervan overtuigd zijn dat als wij over 50 jaar nog elektrisch licht willen hebben bij het 's nachts plassen er moet worden geïnvesteerd in bronnen die de natuur (water, zonlicht, wind, poep) gebruiken voor het opwekken van elektriciteit. Windmolens zijn een inmiddels gangbare methode. Maar hoe haal je daar stroom uit wanneer het windstil is? Het bedrijf Energy Vault heeft een antwoord gevonden op die vraag:
Geen kat kan er langs als Billy op het tuinpad ligt!
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Met alles wat er aan serieuze dingen gebeuren in de wereld en in mijn persoonlijk leven vind ik het fijn om af en toe te lachen. Liefst zelfs iets vaker dan 'af en toe'. Ik kan om van alles lachen. Dat duizenden kinderen in Nederland (onder meer op basis van de door hun gemaakte rekentoets) een onjuist schooladvies kregen door...een rekenfout (...) van het Ministerie van Onderwijs! Een heel serieuze zaak natuurlijk want duizenden ouders zijn nu in vertwijfeling gebracht en brengen die twijfel over op hun kinderen. Maar toch best grappig. Vind ik. Moest ook erg lachen toen ik onlangs tijdens het wakker worden een woordgrapje bedacht: 'Wat is het tegenovergestelde van 'zeemeermin'? 'Meer minder plus'.
Van een buurvrouw hoorde ik deze week deze grap: 'In de pauze van een popquiz hing ik even aan de bar toen Badr Hari de kickbokser naast mij kwam staan: 'Jij weet toch zo veel van muziek? Nou, je krijgt van mij dertig seconden om twee Nederlandse bands te noemen, anders sla ik je helemaal in elkaar!' -'Doe maar, Bløf.'
Wat vindt u zoal grappig?
Maandag zag ik op het werk helaas de achterstand groter worden, ondanks dat ik vrij veel werk verrichte. Natuurlijk besprak ik dat met mijn werkgever maar ook hij ziet op korte termijn geen oplossing. In elk geval weet ik dat ik ook deze dag weer mijn best heb gedaan. Meer kun je niet doen. Je druk maken heeft weinig zin dus ik heb geleerd het probleem lost te laten en te genieten van de kleine dingen in het leven. Zoals kijken naar een prachtige windmolen, gewoon naast de brouwerij waar ik werk!
Mede daardoor zat ik er relaxt bij in de Loge die avond waar weer een bijzonder ritueel werd opgevoerd. Altijd weer genieten, dat 'wij-gevoel': saamhorigheid, samen zoeken naar de overeenkomsten tussen elkaar en niet je best doen - zoals blijkbaar gebruikelijk in onze maatschappij - de verschillen tussen individuen benadrukken.
Moslims vierden dinsdag Eid-al-Fitr. Die dag wens je elkaar 'Eid Mubarak!' Dit feest ter ere van het einde van de Ramadan wordt - wellicht vanwege de grote hoeveelheid genuttigde zoetigheden - ook wel Suikerfeest genoemd. Wat een beetje raar is, vind ik. Of zou u het wel oké vinden als moslims 'onze' traditionele 'christelijke' (Wie echt leeft volgens christelijke tradities zou - volgens de leer van Jezus - mensen die 'anders' zijn volledig dienen te accepteren. Veel mensen die zich 'christelijk' noemen zijn dat dus niet.) bijvoorbeeld 'Chocoladefeest' (Pasen) of 'Vreetfeest' (Kerst) of 'Rare reden voor een vrije dag feest' (Hemelvaart) of 'Een andere rare reden voor een vrije dag feest' (Pinksteren) zouden noemen?
Ik werkte deze dag een zestal uren voor een vriend aan een interessante uitdaging. Tijdens de werkbespreking genoten wij een hapje en een drankje:
Een buurvrouw was zo lief mijn avondeten te verzorgen: gebakken krieltjes met kipsateh.
Tijdens het thee drinken met een andere buurvrouw hadden wij heel wat te bepraten.
Wij hadden elkaar tenslotte al ruim drie dagen niet gezien!
Woensdag werkte ik aan mijn eigen administratie en aan die van de afdeling van de hoofdstedelijke Vrijmetselaars waar ik Secretaris van ben. 's Middags dronk ik koffie bij een buurvrouw en avondeten deed ik bij een vriend. Onderweg naar hem maakte ik een praatje met de moeder van een vroegere klasgenoot van mijn zoon en daarna met een buurman van mijn moeder zaliger.
Later op de avond hing ik met een buurvrouw en een pot thee op de bank voor de buis.
Donderdag zag ik ondanks hard werken de achterstand op het werk verder groeien. Als troost gunde ik mijzelf een heerlijke lunch bij de lokale snackgelegenheid.
Een collega bracht mij thuis met de auto en ook dat maakte een hoop goed. Net als een bezoekje aan de naast het werk gelegen kaasboerderij:
Een kop thee, gevolgd door een wandeling met een buurvrouw resulteerde in een spontaan etentje met haar en een stel vrienden. Gezellig!
Dat het voetbalteam van Nederland dat van Engeland versloeg in een naar verluidt reuze spannende halve finale in het kader van de Nations League ging enigszins langs ons heen, al stonden er meerdere televisieschermen in het betreffende etablissement. Rustig babbelend liepen de buurvrouw en ik terug naar huis en genoten van het uitzicht:
Vrijdag had ik eigenlijk geen zin om op te staan omdat ik in bed nog lag na te genieten van de leuke avond ervoor en het prettige gevoel nog even wilde vasthouden. Gelukkig werd het een niet onprettige werkdag waarop ik mij vooral bezighield met de crediteuren (de te betalen rekeningen) waardoor het werk op het gebied van debiteuren (verstuurde rekeningen) weer even moest wachten. Als je aan het ene werkt is het vrij lastig op dat moment ook aan het andere te werken. Het biertje op de vrijdagmiddagborrel voelde als verdiend.
Thuis wat e-mails beantwoord en een en ander geregeld inzake toekomstige entertainment-opdrachten en voor je het weet is het tijd voor thee met een buurvrouw!
Zaterdag dronk ik koffie met haar en dat beviel zó goed dat wij ons direct erna waagden aan een tweede potje (voor de duidelijkheid: een pot is bij ons twee flinke mokken vol of vier kopjes). Na een paar huishoudelijke klusjes sponsorde ik de uitbaters van openbaar vervoer in Nederland: met bus, trein en tram toog ik naar mijn werkplek van die avond. Dat was een strandtent in Scheveningen.
De gelegenheid bleek een huwelijksreceptie. Stomtoevallig betreffende het huwelijk van een oud-collega. En er was sushi:
Tijdens het werk was er weinig tijd al maakten wij even tijd voor het maken van deze foto van mijn collega van de avond:
Toen de klus er op zat maakte ik van de gelegenheid gebruik een paar foto's te maken van de omgeving:
Deze zeevogel poseerde voor mij
want hij hing zo goed als stationair in de lucht
door te pogen tegen de wind in te vliegen.
Terwijl de wind het zand voor de lens joeg
maakte ik deze foto van de pier met reuzenrad
waardoor die net zo goed op Tatooine
(een fictieve woestijnplaneet uit Star Wars)
zou kunnen staan
Terwijl de zon langzaam onderging
waren er toch nog kitesurfers
die de harde windstoten trotseerden.
Een vriend werkt er in de buurt dus een afspraak was snel gemaakt. Bijkletsen terwijl hij mij een lift gaf met zijn automobiel. Sorry, OV-uitbaters!
Thuis zo goed en kwaad als het ging onder de douche zand verwijderd dat door de harde windstoten aan het strand zich had genesteld in en op diverse plekken van mijn lichaam.
Op de dag extra prettig af te sluiten ingegaan op het voorstel van een buurvrouw om een stuk te gaan wandelen. Ook in Amsterdam zijn er niet heel veel mensen op straat rond half twee 's nachts. Zo bleek.
Kwam zondag maar moeizaam op gang maar toch wel íets gedaan in huis. Zo ging ik even door mijn voorraad make-up. Lippenstiften en flesjes nagellak die ik al langere tijd niet heb gebruikt weggedaan en zelfs een oude favoriete maar versleten nagelvijl weggegooid! Voor u is dat misschien iets wat u even tussendoor doet maar voor mij is het een overwinning: spullen weggooien waar ik niet meer dan een vaag emotionele band mee heb maar die hun werkelijk nut lang geleden hebben bewezen.
Met een buurvrouw aan een kopje Chai thee gaf voldoende energie voor het oppakken van nog een paar taken die aangepakt wilden worden. Het bedenken van nieuwe 'lolcats' bijvoorbeeld. Maar ook foto's sorteren op de mobiel, een verslag van een vergadering uitwerken, de goudvissen verzorgen, planten water geven en nog zo het een en ander.
Een buurvrouw en ik aten knus samen en als toetje had ik - naar recept van mijn moeder zaliger - pisang goreng gebakken:
De muziek van deze week is een decennia oude favoriet van mij en staat stiekem nog steeds op het lijstje: 'Als het mij gegund is aanwezig te zijn bij mijn eigen uitvaart zou ik graag onder meer dit liedje horen'. Hier is 'When a blind man cries' van Deep Purple.
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Posts
