Waar is het vertrouwen gebleven?

Vroeger vertrouwden wij elkaar. Ik heb het over de jaren'70 tot '80. Toen mensen vaak hun keukendeur niet op slot hadden en buren gewoon bij elkaar naar binnen liepen. Toen kinderen langs gingen bij 'oudjes' in de buurt, boodschappen voor hen deden en oude spelletjes met hen speelden. Zonder dat hun moeder doodongerust thuis zat met de vraag waar haar kinderen toch konden zijn. Die ongerustheid was niet nodig. Want men vertrouwde elkaar.

Tegenwoordig overheerst wantrouwen. De enkeling die nog steeds zijn keukendeur niet op slot draait wordt voor gek verklaard en - met de hulp van mobieltjes - zijn ouders constant op de hoogte van wat hun kinderen doen. En omgekeerd. Dat laatste vergeten ouders nog wel eens.

Maar raar is het eigenlijk wel want waarom zijn wij tegenwoordig zo bang? Er zijn immers veel minder inbraken en berovingen dan eertijds en zelfs minder aanslagen. IS en de Taliban zijn immers veel minder actief in Europa dan indertijd de RAF, de IRA en de ETA.

'Welke raket doet meer pijn?

Die wordt afgeschoten door een blanke christen

of die afgeschoten wordt door een getinte moslim?

Zelf denk ik dat het komt omdat wij indertijd nauwelijks weet hadden van wat er een straat verderop gebeurde. Laat staan in een straat in een gemeente in een ander land. Maar nu worden wij constant bestookt met horrorverhalen. Die waren er vroeger natuurlijk ook. En in grotere getale. Maar die bereikten ons zelden.

Tenzij je toevallig een tante had die een vriendin in Frankrijk had wonen die daar in de krant had gelezen dat er mensensmokkelaars actief waren in Mozambique waarna de tante in kwestie dat verhaal komt vertellen op de verjaardag van je moeder. Anders zou je dat nooit te weten zijn gekomen. Maar als kind maakte het sowieso niet uit want die verhalen waren niet meer dan verhalen. Sprookjes bijna. Mythen. Want zo iets slechts kon niet echt bestaan, toch?

Inmiddels weten wij beter en zijn wij niet naïef meer. Maar soms was ik dat liever nog wel geweest.


==========================================
Meer lezen? Mijn verhalenbundels

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/

Goed nieuws en kattenlog

Goed nieuws is dat wij binnen niet al te lange tijd niet meer hoeven te werken. Wij zullen allemaal zeeën van tijd hebben om de dingen te kunnen doen die wij écht willen doen. Als het aan bedrijven als Boston Dynamics ligt tenminste.

Dit is wat wij willen, toch? Machines die straatstenen leggen, huizen bouwen, pakketten sorteren en versturen...het zal ook niet lang meer duren voordat computersystemen zelfstandig de boekhouding van bedrijven kunnen doen en slimme algoritmes bepalen nu al betere bedrijfsstrategieën dan managers ooit zouden kunnen. Algoritmes bepalen nu ook al in seconden wat de beste methode is om een ziek mens beter te maken. Sneller dan het beste team van de beste artsen. Computerprogramma's bepalen wat de meest passende straf is voor een bepaald misdrijf dat gepleegd is onder bepaalde omstandigheden, puur door in enkele seconden na te gaan welke straf in duizenden vergelijkbare gevallen is uitgedeeld. Zelfs uw koffiezetapparaat is binnenkort slimmer dan uzelf!

Mooi niet, al die extra vrije tijd die wij binnenkort hebben? 

Billy de Kat speelt graag met mijn schoenveters:

De 'lolcat' van deze week:

'Mensen halen hun 'onderbuikgevoel'

vaak van Facebook'

Meer lezen? Mijn verhalenbundels

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/