Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
En dan is er Laurel Roth Hope, een kunstenares die mensen wil laten zien hoe inmiddels uitgestorven dieren er (zeer waarschijnlijk) uit hebben gezien. Door modellen van duiven te voorzien van gehaakte kledingstukken. Creatief èn educatief!
Als hij vindt dat ik te lang bij de buurvrouw ben
komt Billy de Kat mij halen:
De lolcat van deze week:
'Tegen een buitenlandse invasie
behalve wanneer jouw land andere landen binnenviel?'
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Mijn hele leven lang vertelden anderen mij wat ik leuk of lekker vond:
'Eet dit maar, dat vind jij lekker!'
'Trek dat shirt maar aan want dat staat jou goed.'
'Ga maar mee die film kijken want die vind jij leuk.'
En ik deed het.
Sinds een paar maanden ben ik volledig op mijzelf aangewezen en ben dus opeens verplicht om na te denken over wat ik leuk of lekker vind. Dat valt nog best tegen als je dat niet gewend bent! Tips zijn welkom.
Mijn wensen zijn simpel: ik wil een gezin, werk dat voldoening geeft en aardige mensen om mij heen. Eigenlijk ontbreekt dus alleen maar dat gezin.
Maar dat heb ik wèl gehad.
Maar welke kip is gelukkiger? De kip die levenslang in een donker hok zit opgesloten en er maar het beste van maakt? Of de kip die af en toe naar buiten mag, even het licht mag zien en vervolgens weer dat nare donkere hok in wordt gepropt zonder te weten of en wanneer die weer naar buiten mag?
Intussen ga ik door met mijn leven. Maar vooral omdat het alternatief mij niet aanstaat.
Maandag waren een goede vriend en ik nog in Hamburg.
Bij wijze van ontbijt nuttigden wij een warm appelgebak ('Apfeltaschen') bij McDonalds. In Nederland al enige tijd niet meer verkrijgbaar maar in Hamburg dus nog wel. En in Birmingham, maar dat terzijde.
Het was onze laatste vakantiedag. Wij begonnen met een dag in Hamburg (er was een straatje met allemaal aardige dames die mij vroegen of ik met hen mee wilde komen. Voor een kopje thee of zo, denk ik. Sommigen waren erg volhardend. Misschien zochten zij een vierde persoon voor een potje Bridgen?) en reden toen verder naar Kopenhagen.
Heerlijke stad! Natuurlijk bezochten wij Tivoli
en de Kleine Zeemeermin en bovendien gingen wij voor een dag naar de Zweedse stad Malmö.
Ook erg mooi! Verder trokken wij een dag uit voor het altijd weer leuke Legoland
en bezoekjes aan diverse horecagelegenheden. Het was fijn. De hotelkamer gebruikten wij puur voor het overnachten. Had jullie graag een foto laten zien van de douche/toiletruimte maar als ik daar stond was er geen ruimte meer voor mijn cameratelefoon. Wel handig was dat je er kon douchen terwijl je op het toilet zat.
De twee dagen Hamburg gaf mij ook een speciaal gevoel want het is de stad waar ik verwekt ben. Een digitale speurtocht leverde op dat op het adres waar mijn biologische vader woonde (als die nog leeft zal hij over de 100 zijn) tegenwoordig iemand woont met zijn achternaam. Daar ga ik werk van maken. Hoewel ik dat doodeng vindt. Veel meer dan zijn naam weet ik niet van mijn vader en wie weet wat ik allemaal over hem te weten kom?
Per ongeluk wiste ik enkele tientallen foto's van mijn toestel maar er zijn er nog genoeg over om u een indruk te geven van onze vakantie: https://www.flickr.com/photos/terrebel/albums/72157685677589704
(Dit is nog maar een handjevol aan foto's. Het album wordt nog uitgebreid.)
Dinsdag kwamen wij terug in Nederland. Hartelijk verwelkomd door kat en buurvrouwen. Was gedraaid en zo. En vroeg naar bed na een lange reis.
Woensdag een jongedame blij gemaakt: zij gaat naar het gymnasium en glunderde toen zij het woordenboek Latijn van mijn zoon in handen kreeg. Wat huishoudelijke taken verricht en verder niets bijzonders. Ik mis mijn 'oude' leven met minimaal drie afspraken per dag. Maar drie afspraken per week schijnt 'normaal' te zijn dus...Hoera, ik ben normaal!
Of over het nieuws dat PostNL de tarieven voor verzending van post met 7,1% mag verhogen 'omdat te weinig mensen nog brieven versturen maar wij toch winst willen blijven maken.' http://www.nu.nl/economie/4892504/postnl-mag-tarieven-met-71-procent-verhogen.html Alsof je de huizenprijzen verhoogt 'want vanwege de hoge prijzen zijn er zo weinig mensen die huizen kopen.'
Voor de broodnodige afwisseling dronk ik koffie met een buurvrouw. Verstuurde wat berichten en gooide een aantal wees-sokken weg. Na een jaartje of twee is de kans dat ik hun wederhelften vind nagenoeg nihil.
Vrijdag was ik nog steeds niet erg blij. Maar het leven gaat door en ik voorlopig dus ook maar. Deze dag sprak ik op verschillende tijdstippen met drie verschillende buurvrouwen en ik schreef veel. 'Schrijven is goed', zei mijn psycholoog. Nou, mooi.
Zaterdag was het nog best mooi weer en met een paar vrienden ging ik zwemmen in De Nieuwe Meer:
Ruim zes uren complete ontspanning. Voor mij een bijna geheel nieuwe ervaring. Behalve dan af en toe tijdens een weekje weg ontspande ik mij eigenlijk zelden. Altijd was ik maar druk, druk, druk. En waarom eigenlijk?
Een verademing om te spreken met mensen voor die drie afspraken per week 'veel' noemen. Nog niet zo lang geleden noemde ik drie afspraken per dag 'weinig'.
Zondag voelde ik mij verre van jofel bij het wakker worden. Noch bij het opstaan. Nadeel van rust krijgen: ruimte in het hoofd waarin zelfs de kleinste herinneringen naar boven komen drijven. Ook (misschien wel met name) leuke herinneringen kunnen erg pijnlijk zijn: 'O ja, dat was óók leuk. En komt nooit meer terug.') Een bijeenkomst van die middag zegde ik af. In plaats daarvan zette ik mij - geholpen door een tweetal buren - aan het werk om eindelijk eens de tuinvijver onder handen te nemen. Een klus van enkele uren. Maar eentje die veel voldoening gaf. Ook voor de vis die de vijver al jaren als thuis heeft. 's Avonds at ik pasta bij een buurvrouw. Met bloemkoolsoep vooraf en een stuk meloen als toetje.
's Avonds een uurtje aan de telefoon gehangen met een vriend. Zeer troostrijk.
Het liedje van deze week is 'Psychic Caramel' van Nada Surf:
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Tony de Brum, Jerry Lewis en Brian Aldiss
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Posts
