Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
'Mensen worden vanzelf lui wanneer zij een basisinkomen krijgen.'
-'Waarom denk je dat?'
'Dat is zo want dat vind ik.'
-'Diverse wetenschappelijke onderzoeken en experimenten geven keihard bewijs van het tegendeel.'
'Ja vast, maar wat weten wetenschappers nou?'
-'Zij baseren zich op degelijk onderzoek. En jij?'
'Persoonlijke ervaring.'
-'Dus in die jaren dat jij werkloos was en elke maand een uitkering ontving
deed jij helemaal niets en was jij aartslui en daarom denk je dat anderen ook zo zijn?'
'Nou eh...'
====================
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
'Het is zo want ik vind dat het zo is', is een argumentatie voor mensen die geen werkelijke argumenten hebben bij hun beweringen. Opvallend veel 'rechts' georiënteerde mensen gebruiken dit argument in gesprekken die zij 'discussies' noemen. Maar in een discussie wisselt men echte argumenten uit om samen tot een oplossing te komen. Zeggen: 'Ik heb gelijk en dat weet ik want dat is zo' is GEEN geldig argument. Echt niet. U wilt een voorbeeld? De beschuldiging van Donald Trump dat 'miljoenen stemmen ongeldig' zijn. Zijn bewijs? 'Dat heb ik niet maar het is zo.' http://www.nu.nl/verkiezingen-vs/4357143/donald-trump-beschuldigt-staten-van-verkiezingsfraude.html?redirect=1
Ik genoot nog even na van Retrocon met het in elkaar flansen van dit filmpje:
Herkent u alle cosplay karakters?
Maandag hielp een collega mij met het oplossen van een aantal openstaande posten. Dankzij zijn 'handicap' (autisme) 'ziet' hij dingen soms anders dan andere mensen. En die eigenschap kan bijzonder nuttig zijn! Thuisgekomen deed ik een dutje want ik was ontzettend moe. En miste mijn zoon die afgelopen weekend de deur van zijn ouderlijk huis definitief achter zich dicht trok. Billy de Kat - normaliter een vrij wilde jongen die het liefst buiten is - krulde zijn hele lijf bij mij op schoot (ik denk dat hij zijn baasje mist) en samen keken wij The Walking Dead. Onderweg van het werk naar huis maakte ik deze foto:
Op mijn vraag: 'Noemt u eens één van die EU-regeltjes waar u zo tegen bent.' (klik) ontving ik een aantal negatieve reacties, zowel via Twitter alsook via Facebook en onderaan mijn blog. Allemaal van mensen die 'tegen al die EU-regeltjes!' zijn. Maar niet één van hen kon mij ook maar één zó'n regeltje noemen. Verbazingwekkend dat mensen tegen iets zijn waarvan zij niet weten wat het is. Ach, het zal 'de moderne tijd' wel zijn. Of het is gewoon mode om maar te roepen zonder ook maar enig onderzoek te doen.
O, en toen was er eindelijk één anti-EU meneer die tegen de EU zei te zijn met name vanwege één regel, bleek - na onderzoek door ondergetekende - de EU zélf die regel al ongedaan te hebben gemaakt in 2008. Sneu, niet? Ik kreeg bijna medelijden met de arme man die zelf 'geen tijd' had om onderzoek te doen maar wél tijd heeft om op Facebook berichten te delen over buitenaardse wezens die samen heulen met de Illuminatie om een Nieuwe Wereldorde te creëren. Ik geef toe: films over het betreffende onderwerp zijn best vermakelijk. Maar vooral fictie. Maar voor veel mensen is wat zij op TV of internet zien 'echt waar want ik heb het zelf gezien!'. Jammer.
Dinsdag werd ik ruw gewekt: eerst door werklieden die het huis van mijn overleden buurvrouw kwamen leeghalen. Dat gaat niet subtiel: alle spulletjes die haar moeder niet had opgehaald werden zonder blikken of blozen kapot getrapt en het raam uit gesmeten. 'Kan dat niet wat respectvoller?' vraag ik mij dan af. Dit bleef er over van een leven lang leven en spullen verzamelen in huis. Doodleuk uit het raam gesodemieterd met af en toe één van de werklieden die naar een collega roept: 'Voorzichtig daarmee, daar kan ik nog geld voor krijgen!'
En nóg een vraag: 'Waarom klinken werknemers van bouw- (zeg maar 'sloop-') bedrijven zo vaak als een verkouden zeeleeuw die weigert een kunstje uit te voeren?
Ik viel weer even in slaap en werd toen gebeld door een mevrouw die mij 'voor maar veertienvijfennegentig meneer!' een plek kon aanbieden in een bedrijvengids waardoor ik zeker gevonden zou worden. De meeste mensen zeggen daarop 'Ja' omdat zij denken voor 'maar' €14,95 verzekerd te zijn van meer werk. Tot de rekening komt. Van €1495,-. Exclusief BTW. Zijn mensen dan zo naïef dat zij hier in trappen? Nou en of! Anders zouden dit soort oplichters (want dat zijn't) niet bestaan.
Schoonmaken, wassen, aantekeningen verwerken, nagels knippen, ik had het er maar druk mee! Tot ik 's avonds op de bank plofte, op de plek waar mijn zoon altijd zat (om hem toch gevoelsmatig nog een beetje bij mij in huis te hebben), met de kat op schoot die mij nu kopjes gaf in plaats van mijn zoon (niet dat mijn zoon mij kopjes gaf maar u weet wel wat ik bedoel), kijkend naar Guardians of The Galaxy. Vermakelijk.
Woensdag schoot ik dit plaatje
onderweg naar mijn vriendin en een paar uur later zaten zij en ik in de collegebanken.
Op de TU Delft. Bij Werktuigbouwkunde. Inspirerend! En leuk om even sfeer te proeven bij de universiteit waar mijn zoon zich zo thuis voelt. Vanaf dag één. Zelfs Elon Musk heeft vertrouwen in de jongelui van deze opleiding: de passagierscapsule van 'zijn' Hyperloop is ontworpen door een Dream Team van de TU. Evenals de snelste fiets ter wereld (ruim 130 km/uur!) en de wereldrecordhouder op het gebied van rijden op zonne-energie: de Nuna wagens van het NUON Solar Team. Ik kreeg spontaan zin zélf een studie op te pakken. En waarom ook eigenlijk niet? Daarom een vraag aan mijn lezers: welke studie denkt u dat goed bij mij past?
Eerst nog een gratis biertje in Het Lagerhuysch en daarmee de teleurstelling verwerken dat Jan Adriaan Leeghwater niet alleen door het droogleggen van polders letterlijk grote delen van Nederland maakte maar zijn toepasselijke achternaam zelf had bedacht.
O, en tijdens het 'college' leerden wij dat James Watt niet de stoommachine uitvond maar 'alleen maar' een manier bedacht om te zorgen dat het apparaat veel minder vaak ontplofte.
Daarna op de bus (mijn vriendin was tijdens college al naar huis met de auto omdat zij een - geslaagde! - presentatie diende te geven tijdens haar opleiding Chinees. Stoer, niet?) naar de eerste eigen woning van mijn zoon. Die hij deelt met een aantal vrienden. De geur van nieuw huis (verf, lijm, vers gelegd tapijt) en de vrolijke spanning van diverse jongelui die nog half improviserend samen een nieuw leven opbouwen.
(De eerste eigen voordeur van de man'lijke vrucht mijner lendenen)
Ik werd er bijna emotioneel van. En kreeg een tosti. Voor wachten tot de pastaschotel klaar was had ik helaas geen tijd want thuis zat een hongerige kat op mij te wachten. Maar mijn zoon heeft het goed. En dat is een hele fijne wetenschap.
Toch voelde ik even een steek in het hart toen ik thuiskwam en het licht in 'zijn' kamer niet zag branden. Een zekerheid in mijn leven is weggevallen.
Donderdag een hectische maar fijne werkdag mogen beleven (die eindigde met een biertje. Want het was donderdag.
)
nadat ik mij die ochtend vroeg nieuwe zooltjes had laten aanmeten door de podoposturaal therapeut.
Achter de huisartsenpraktijk waar hij zijn praktijk heeft is dit het uitzicht:
's Avonds vierden mijn vriendin en ik ons vijfjarig samenzijn in een lokale horecagelegenheid. Met bitterballen. Uiteraard.
Vrijdag voelde ik mij bij het wakker worden heerlijk loom en uitgerust en dus kon ik met frisse energie aan de slag bij het verwerken van mijn maandadministratie, het bij elkaar zoeken van papieren ten behoeve van een kans bij de gemeente op kwijtschelding van diverse gemeenteheffingen, het verwerken van aantekeningen, het doen van boodschappen en het verdergaan met herinrichten van mijn huis.
Verder verbaasde ik mij over de schijnbare onwil van de internationale gemeenschap om de burgers van Syrië en dan met name die van Aleppo te helpen. Terwijl de eeuwenoude stad met burgers en al volledig aan gort wordt geschoten staat men uitsluitend met vingertjes naar elkaar te wijzen: 'Jij moet er wat aan doen!' -'Nee, jij moet er wat aan doen!' En intussen gaan er mensen dood. En kunnen moordenaars hun gang gaan. http://www.nu.nl/syrie/4359257/clown-van-aleppo-komt-bij-luchtaanval.html?redirect=1
's Middags had ik een Broeder van mijn Loge op visite. Hij nam wat lekkers mee en mooie verhalen. Tof! Maar na zijn bezoek zeeg ik uitgeput neer op mijn bed. Terwijl ik mij nog zo had voorgenomen om te gaan trainen in de rugschool (onder begeleiding van een fysiotherapeut(e) in een groepje lichamelijke oefeningen doen, specifiek gericht op het versterken van de rug- en buikspieren.
's Avonds keek ik een college van professor Robbert Dijkgraaf. Ditmaal vertelde hij over licht. Leuk om te weten dat ik niet de enige ben die zich wel eens verwonderd over zaken: 'Waarom hebben wij een naam voor de kleur die ontstaat wanneer wij rood met wit mengen maar hebben wij géén naam voor de kleur die ontstaat wanneer wij blauw met wit mengen?'
Zaterdag besloot ik mensen die heel erg bang zijn niet meer met feiten te overtuigen (want dat werkt niet bij mensen die roepen: 'Ja maar ik vind dat het zo is, dus het is zo!') maar mensen die hun angsten voor feiten houden zelf te vragen hun angsten te onderbouwen met argumenten. In plaats van: 'Hier vind je bewijs dat echt niet alle moslims - en zelfs niet de helft of zelfs maar één procent - extremistische terroristen zijn die alle anderen dood willen hebben' vraag ik nu: 'Ik hoor je. En begrijp dat je ontzettend bang bent. Waarop baseer jij die angst? Is dat 'iets' dat je 'ergens' gelezen hebt dat geschreven is door 'een expert'? Misschien kan ik je helpen! Je hoeft alleen maar te zeggen wat 'iets' is, waar dat 'ergens' was en hoe 'die expert' heet. Dan gaan wij samen jouw angst aanpakken.'
Deze zaterdag hielp ik mijn vriendin een paar uurtjes op de markt
en onderweg naar huis maakte ik deze foto
en kwam ik een vriendin tegen: 'Hé, wat doe jij tegenwoordig?' -'Ik doe het rustig aan.' -'Huh? Jij? Rustig aan!? Maar jij en rustig aan doen, dat gáát toch niet?' En toen een buurvrouw. En toen nóg een buurvrouw. En toen een jongeman die samen met mij op de foto wilde omdat hij mij herkende van een YouTube spelprogramma en ik dus voor hem een Bekende Nederlander ben. Had ik dat vooraf geweten dan had ik mij geschoren en mijn haren gekamd. Nu staat er ergens op het internet een foto van mij met verwilderde haardos. Ach, de prijs van roem...;-)
Ik stond mijn vriendin ook bij bij het afbreken van de markt en ging daarna eten bij mijn moeder. Waar mijn zoon ook was. Lekker gegeten en het was gezellig! Net zo gezellig als in de Tweede Kamer volgend jaar met al die rechtspopulisten die eerst een 'beweging' begonnen, verklarend dat 'iemand' 'iets' moet doen tegen 'de gevestigde orde', hun aanhangers beloven zelf nooit de politiek in te gaan 'want dat zijn allemaal zakkenvullers!' en nu stuk voor stuk tóch de politiek in gaan. En dus deel gaan uitmaken van die gevestigde orde waarvan zij zeggen daar zo'n hekel aan te hebben. Erg grappig! http://www.nu.nl/politiek/4359915/geenpeil-wordt-politieke-partij.html (Nota bene: GeenPeil komt voort uit GeenStijl, een volledige dochter van mediagigant De Telegraaf. Als manier om 'nieuws' te brengen waar zelfs de 'journalisten' van De Telegraaf zich voor zouden schamen omdat er weinig tot geen onderzoek aan vooraf is gegaan.)
Thuis zette ik mijn foto's van november online (klik).
Zondag deed ik de was, ontdekte bij het opruimen 12 (ongebruikte!) tubes tandpasta, stofte een paar meubels af, schreef een paar verhaaltjes, overlegde over toekomstige opdrachten, verbaasde mij over de kunstmatige stijging van de huizenprijzen in Amsterdam met maar liefst 22% in een paar jaar tijd en hielp mijn vriendin (klik) op de markt. Onder meer bij het verkopen van deze schatjes:
koelkastmagneten die je in elkaar kunt zetten als hert of tekkel en dan kunt gebruiken als fotolijstje of om bijvoorbeeld een menukaartje tussen te klemmen. Lollig, niet?
Het liedje van deze week is Una Mattina van Ludovico Einaudi
Een onverwacht cadeautje omdat dit stuk toch weer langer is geworden dan verwacht met mijn respect voor uw uithoudingsvermogen:
Deze week staan wij stil bij het overlijden van Jim Delligatti (uitvinder van de Big Mac) en Anas al-Basha (de 'Clown van Aleppo')
In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. http://terrebel.blogspot.nl/ Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden. https://www.facebook.com/terrebel/
Posts
