Een hoog IQ maakt je niet een beter mens

Er zijn mensen die geloven dat 'alles' de schuld is van 'de buitenlanders'. Feiten en statistieken geven hen ongelijk maar figuren als DeWinter, Le Pen, Trump en Wilders voeden maar al te graag die onderbuikgevoelens met keiharde leugens. Toch blijven mensen geloven in die leugens. Neem nu deze mensen. Zij gaan er prat op het toonbeeld te zijn van Brabantse gezelligheid en Hollandse tolerantie en gastvrijheid. Zij zijn ook tegen het dragen van een niqab 'want mensen die hun gezicht bedekken zijn niet te vertrouwen.' Het is bijna grappig.

Ik begrijp hun angst (mensen zijn nu eenmaal van nature bang voor wat zij niet kennen) maar niet hun argumenten. Hun grote held en Leider wil hun stem bij de volgende verkiezingen en roept nu dat alle donkere buitenlanders preventief moeten worden opgesloten 'om te voorkomen dat zij aan onze vrouwen zitten!' Dat zijn uitspraak in strijd is met de Nederlandse grondwet en het Nederlands recht doet niet ter zake. Maar we wisten al dat Wilders pleit voor vrijheid voor iedereen. Maar dan voor iedereen die het volledig en altijd volkomen met hem eens is. Alle anderen stelt hij buiten de wet. En 'Het volk' (een minderheid die roept dat zij 'de meerderheid' zijn. Puur gelogen dus.) gelooft dat Wilders de oplossing van het moslimvraagstuk in handen heeft. Inderdaad: die lijkt rechtstreeks afgekeken van 'Die Endlösing der Judenfrage' uit vroeger tijden.

Ja, die 'nare Joden' waren te lui om te werken, pikten onze baantjes in en pleegden een aanslag op onze welvaart. Daarom werd opgeroepen de grenzen voor hen te sluiten. Door een flink aantal van uw en mijn rechtstreekse voorouders. 'Overstrooming van Nederland door het internationale Jodendom' lijkt verdacht veel op 'Een tsunami van moslims die Nederland overspoelt.' Vind ik.

Het is heel fijn om ergens in te geloven. Het geeft houvast maar ook iets om je achter te verschuilen als je het even niet meer weet of als het even fout gaat. Als kind al vond ik het al erg boeiend dat mensen uit naam van een 'liefhebbende godheid' anderen bewust kwaad aandoen en wilde ik graag weten waarom dat zo is. Zo heb ik katholieke missen bijgewoond, heb een avond doorgebracht met leden van de Hare Krishna, heb zitten kletsen met Mormomen, mij netjes gedragen tijdens een dienst van streng gereformeerden, Jehovah's Getuigen uitgenodigd met mij over het geloof te praten en ooit zelfs een wijntje gedronken met leden van de Satanskerk. Uiteindelijk werd ik Vrijmetselaar (klik). Maar De Kerk van het Vliegend Spaghettimonster (klik) spreekt mij ook erg aan. Vooral omdat die haar 'leden' vrijwel niets voorschrijft maar juist aanmoedigt om zelf na te denken zonder 'Heilig Boek' om op terug te vallen of citaten uit het verband te kunnen rukken.

Goedkope plank

Mijn IQ schommelt rond de 136 punten en ik vergeet wel eens dat de meeste anderen daar onder zitten. Dat maakt hen niet dommer of minder waard. Zeker niet! Het is simpelweg een gegeven. Zoals het gegeven dat mijn lengte 1.40m is en verreweg de meeste andere volwassen in Nederland groter zijn. Sommige dingen kan ik dus minder goed dan anderen. Maar mij kost het minder moeite om eten te pakken van de 'goedkope' plank in de supermarkt. 

Misbruik

Dat mensen minder IQ-punten hebben zegt niets over hoe zij zijn als mens maar betekent alleen maar dat zij iets meer moeite hebben om een zin te vertalen als : 'Ik heb die kennis tot mij genomen via persoonlijke visuele observatie'. Waarmee een politicus dan eigenlijk zegt: 'Ik heb't zelf gezien.' Politici (en ik kan het weten want ik was er zelf eentje) zijn zich er van bewust dat meer dan de helft van de burgers hun taaltje moeilijk kan doorgronden. En sommige politici maken daar bewust misbruik van. 

Polariseren

Bijvoorbeeld door zich over te geven aan extremen. Bijvoorbeeld door zich te uiten in 'Jip en Janneke' taal. Met een lastiger woord heet dat 'polariseren'. Dat betekent doelbewust groepen mensen tegen elkaar opzetten. Bijvoorbeeld door ingewikkelde zaken zeer zwart/wit voor te stellen: 'Een fan van Jan Smit heeft een oud vrouwtje beroofd. Dat is heel erg! Dus wat wilt u: meer of minder Jan Smit fans!?' Of: 'Ik vind spruitjes heel vies. U toch ook? Dus wat wilt u: meer of minder spruitjes?' Zelfs terwijl ik dit schrijf heb ik nu de neiging om heel hard 'Minder, minder!' te gaan roepen.

Punt is: voor veel mensen zijn feiten niets meer dan nare dingen die de aandacht afleiden van de werkelijkheid (klik).

Hongerige tijger

Gelukkig grijpen mijn opleiding, opvoeding en genen dan in. Mijn IQ dus. Anderen hebben een hoger EQ (emotionele intelligentie: is iemand introvert of extrovert?) of een bijzonder hoog SQ ('Spirituele' intelligentie: in hoeverre is iemand in staat zijn of haar bewustzijn en onderbewustzijn met elkaar te laten samenwerken?). Mensen met een bijzonder hoog IQ maar zonder enig empathisch vermogen zijn gewoon [CENSUUR] en worden vaak topmanager of psychopaat (echt waar!) en daar tegenover staan mensen met én een hoog IQ én een hoog EQ én een hoog SQ. Dat zijn mensen die - in mijn ogen althans - de wereld een beetje mooier maken. Dat zijn mensen als professor Robbert Dijkgraaf, de Dalai Lama en Robin Williams. Dat zijn (of waren, helaas) mensen die hun hoge intelligentie met schijnbaar gemak koppelen aan een onvoorwaardelijke liefde voor de medemens.

En weer anderen kunnen heel hard rennen. Dat wil niet zeggen dat mensen die minder hard kunnen rennen minder waard zijn als mens. Vind ik. Het betekent vooral dat mensen die heel hard kunnen rennen meer kans maken op overleven wanneer zij toevallig langs Artis lopen op het moment dat er een hongerige tijger ontsnapt.

Zie hier hoe een gezellig blond meisje met paardenstaart de wereld versteld doet staan door heel ontspannen gewoon het hardste te rennen van allemaal. De 'gouden race' van Dafne Schippers:

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.

De week voorbij

Zondag op de markt mocht ik nog een Pranic Healing ontvangen. Daar kwam uit dat ik een goede balans heb tussen 'spiritueel' en 'praktisch', een groot hart en een aantal blokkades. Mijn gevoel voor empathie voor de medemens is 'off the charts' en mijn gebrek aan liefde en aandacht voor mijzelf en mijn lijf blokkeert mijn persoonlijke groei. Ook 'voelde' de meneer 'een lichamelijke belemmering aan je linkerkant'. Dat zal mijn (inmiddels ruim vier jaar oude) nieuwe heup zijn die nog regelmatig opspeelt. Eerdaags ga ik weer lekker sporten dus zal dat verbeteren. Nu nog leren aardiger te zijn voor mijzelf.

Maandag was een hele fijne werkdag en mijn jobcoach van de gemeente kwam op het werk langs om met eigen ogen te aanschouwen hoe prettig ik door mijn nieuwe collega's ben opgenomen in hun midden.

Ik verbaasde mij over het nieuws dat de heer Geert Wilders zomaar opeens een groot voorstander is van vrouwenrechten (Erg vreemd, gezien het feit dat zoveel van zijn (ex-)medewerkers een geschiedenis hebben van geweld tegen vrouwen en andere geweldsdelicten (klik). Hij is het geworden nadat het nieuws over aanrandingen in Keulen tijdens Nieuwjaarsnacht bekend werd. Daarvoor heeft hij nooit zelfs maar gesproken over vrouwenrechten. Maar opeens hebben die de hoogste prioriteit. Dus.) Verder is hij opeens zwaar tegenstander (klik) van het recht op vrij demonstreren. Maar alleen waar het gaat om mensen die tegen hem en zijn plannen demonstreren. Geen enkele dictator vindt het goed dat mensen in het openbaar beweren (klik) hem niet aardig te vinden en zijn ideeën onwerkbaar. Persoonlijk zou ik graag zien dat de leider (en enig lid. Vrouwen, kleurlingen, u, joden en gehandicapten mogen geen lid worden van de PVV) premier wordt van Nederland. Dan wordt hij gedwongen met daden te komen die zijn woorden onderstrepen. De vraag is of hij dat kan. Ik denk van niet: in zijn uitspraken mis ik concrete, praktische, uitvoerbare oplossingen.

's Avonds spraken mijn logebroeders en ik over illusies: bestaan die eigenlijk wel? En als je er achter komt dat iets dat je altijd voor waar aannam niet zo is, ben je eigenlijk juist een illusie armer en niet rijker.

Ook dinsdag werkte ik prettig en mijn baas liet blijken tevreden te zijn met mijn - in het begin natuurlijk nog beperkte - inbreng. We gaan het zien: vooralsnog werk ik een maand gratis 'met behoud van uitkering in ruil voor gratis werkervaring'. Ik ging bij een klant langs met de collega die afnemers van het product (bier) opzoekt en dat was leuk.

Minder leuk vind ik dat mensen niet willen leven in een wereld waarin gewapende jongemannen op elke straathoek staan en elke burger met argwaan en achterdocht bejegenen. Om dat te voorkomen zal binnenkort op elke straathoek (klik) een gewapende jongeman staan met de opdracht elke burger met argwaan en achterdocht te bejegenen. Het is vooral angst dat regeert. Of althans, zo lijkt het. Wltrrr schreef erover (klik).

Woensdag bracht ik een bezoek aan de fysiotherapeute vanwege de pijn aan mijn hand en in mijn rug. De hand gaat goed vooruit: het is geen RSI maar was 'gewoon' een flinke kneuzing. Nog even niet te veel belasten dan zal het helemaal goed komen. Mijn rug is lekker 'gekraakt' en als ik trouw mijn oefeningen doen komt ook dat helemaal goed!

's Middags was ik wezen stappen met een Broeder: wij brachten een bezoek aan de antiekmarkt en een kringloopwinkel en slaagden wonderwel in onze aankopen! Hier ziet u mijn nieuwe bureaulamp:

's Avonds ging ik naar mijn vriendin die helaas wat ziekjes was en ondertussen deed ik een machinewas én een handwas, stofzuigde ik de woonkamervloer, maakte de kookplaat en het toilet schoon en dronk ik een kopje thee. Met diverse mensen maakte ik afspraken voor diverse doelen en projecten en ik verbaasde mij over het feit dat er blijkbaar nog steeds mensen zijn die denken dat ik mij te pletter verveel. ;-) (Dat is dus niet zo!)

Donderdag had ik een vrij rustig dagje. Naast de volgende afspraken:
een vergadering op het werk (terwijl het geen reguliere werkdag was), daarna met een collega bij een klant langs, vervolgens naar een kantoorboekhandel voor kantoorartikelen op mijn nieuwe werkplek. En toen naar nóg eentje. Toen even een hapje eten, even een paar vrienden zien, naar de kleermaker om een shirt en een vestje te laten vermaken, dan door naar de huisarts voor contrôle van mijn hand (blijven bewegen, geen zware druk. Overbelaste pees) en vervolgens een uurtje zangles. Naast de reguliere oefeningen oefenden wij hard om deze versie van mijn versie van China Girl van David Bowie te verbeteren.

(Met succes, volgens de zangjuf! 'Je hebt hetzelfde timbre als Bowie.' Ik trots.)

Thuis at ik met mijn zoon pannekoeken (zonder tussen-n want volgens mij gaat het nog steeds om het bakken van één koek in één pan tegelijk) terwijl wij keken naar een aflevering van NCIS. Tijdens het strijken, later die avond, zag ik de film 'Reign of Fire.' Vermakelijk. Minder leuk was dat er blijkbaar kortsluiting ontstond in mijn strijkijzer want die deed opeens 'POEF!' waarna in het hele huis de stroom uitviel. Misschien had ik geen film moeten kijken over vuurspuwende draken.

Of de ontdekking van het ZIKA-virus (klik) ook vermakelijk is moet nog blijken. Voor zover bekend zijn er nog geen mensen gestorven aan de gevolgen van besmetting maar 'het zou kunnen dat' het virus wordt overgedragen van zwangeren aan hun ongeboren kind. Hoewel het virus al sinds de jaren'50 bestaat is er nu opeens een verhoogde activiteit waargenomen. Media buitelen over elkaar om de eerste dode te mogen rapporteren en vinden het heerlijk om burgers weer even lekker bang te maken. Zo lijkt het. Niemand die even meldt dat de doodgewone griep elk jaar verantwoordelijk is voor zo'n 4000 doden, alleen al in Nederland. Biologen in Brazilië hebben inmiddels bedacht dat het misschien een goed idee is om een andere mug zodanig genetisch te manipuleren dat die de mug die het ZIKA-virus overbrengt aanvalt. Films als 'Outbreak' (klik) en 'I am Legend' (klik) hebben daar blijkbaar nooit de bioscoop gehaald.

Vrijdag ging ik verder met het schoonmaken van de keuken: het aanrecht en een keukenkastje kwamen aan de beurt. Verder verstuurde ik een dozijn e-mails, pleegde een paar telefoontjes enging langs bij de Voedselbank en mijn moeder Omdat mijn strijkbout het weer deed (er was blijkbaar water in de behuizing terecht gekomen maar inmiddels verdampt) kon ik lekker nog even een overhemd strijken. Ook hield ik mij bezig met mijn werk als penningmeester voor Stichting HIOB (klik) en de lokale Bewonerscommissie (klik). Natuurlijk bedacht, schreef en publiceerde ik ook deze vrijdag een verhaaltje (klik).

Ook deze dag waren er weer mensen die vonden dat zij mij best 'even' mochten storen. Speciaal voor hen die denken dat één minuutje storen maar één minuut tijd kost: een onderbreking van 1 minuut haalt iemand voor 10 minuten uit zijn of haar concentratie (klik). Bijzonder irritant dus, dat 'eventjes' storen. En in deze tijd van het kunnen sturen van een e-mail, sms-bericht, WhatsApp, Twitterbericht of Facebookkrabbel met de mededeling 'Schikt het even?' ook volslagen overbodig. De ontvanger van het bericht kan dan reageren wanneer het hem of haar uitkomt. Op straat kwam ik nog mijn tandartsassistentes tegen.

Vrijdagavond werden mijn vriendin en ik door een vriend getrakteerd op een hapje en een drankje

en een avond theater, improvisatietheater (klik). Erg gaaf!
Eén der artiesten was deze dame: Missie Peters van The Paper Street Theatre uit Canada.
(Engels)

Zaterdag deed ik wat veel mensen doen op zaterdagmorgen: uitslapen! Ik heb mij vast voorgenomen dat vaker te doen. Wat is het lekker zeg om op een natuurlijke manier wakker te worden! Mocht ik de uitvinder van de wekker ooit tegenkomen...;-). Ik was bij de kleermaker om twee vermaakte kledingstukken op te halen, bestelde via een website die mijn zoon mij doorgaf Star Wars ondergoed, raakte op straat in gesprek met vier buren, deed onderzoek naar mogelijk toekomstige betaalde opdrachten, speelde wat met de katten, at bij mijn vriendin en ging met haar en een collega naar de nieuwe Tarantino: The Hateful Eight.

Toevallig zat een buurvrouw van mij in dezelfde bioscoop dezelfde film te kijken!

Ik las dat de anti-IS coalitie (Amerika, Frankrijk, Rusland...) in Syrië inmiddels meer burgerdoden (klik) op haar geweten heeft dan de groepering die zij zegt te bestrijden en bedacht dat met zulke 'vrienden' de burgers van Syrië geen vijanden als IS meer nodig hebben. Handig! Ik discussieerde met iemand die waarschuwt voor 'steeds meer burka's op straat!' maar ook beweert 'absoluut niet!' bang te zijn voor ongewapende vrouwen in een allesbedekkende jurk. 'Maar waarom waarschuw je er dan voor, als het niet gevaarlijk is?' Daar had hij helaas geen antwoord op. Als hij dat had, dan hield hij dat voor zich. Ik probeerde het nog even met de vergelijking: 'Ik zie steeds meer jongens met honkbalpetjes! Stel je voor dat straks elke jongen een honkbalpetje draagt, inclusief mijn eigen zoon!' om de absurditeit van zijn stemmingmakerij aan te tonen maar vermoedelijk had hij geen repliek. Jammer want ik hou wel van een goed beargumenteerde discussie. 'Ja maar dat is zo!' vind ik geen argument. Evenmin als: 'Ja maar, jij bent een [CENSUUR]'. Dat zijn alleen maar uitingen van frustratie en hebben niets te maken met de inhoud van een discussie.

Zondag hield ik mij bezig met wat licht huishoudelijk werk, verstuurde een paar e-mails, deed een paar (online) schaakzetten en was met mijn vriendin en mijn zoon op bezoek bij zijn moeder in de instelling voor psychiatrisch patiënten waar zij verblijft en ook deze keer was zij erg blij ons (en met name natuurlijk onze zoon) te zien. Fijn hoor, als je iemand blij kunt maken! Al is het maar voor even. En ook goed om er even op gewezen te worden dat het leven niet iedereen toelacht.

Het kan goed gaan, het kan even wat minder goed gaan maar zonder mijn kinderen en mijn vriendin stelt het leven voor mij toch echt bar weinig voor.

Nog maar een half jaartje of zo en dan gaat mijn zoon waarschijnlijk het huis uit. Onnodig te zeggen dat ik hem enorm zal missen. De eerste twee jaren van zijn leven heb ik geknokt tegen de Raad van de Kinderbescherming om hem te mogen houden 'want een vader alleen kan natuurlijk geen kind opvoeden en dus zullen wij hem uit huis plaatsen'. Idioten. Mijn vriendin zie ik regelmatig maar mijn dochters helaas veel te weinig. Speciaal voor mijn meiden dit liedje:

Hier is Reamonn met Supergirl:



En, gewoon omdat het waar is dat zonder liefde niets er toe doet:

Metallica - Nothing else matters:




In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.