Virtueel gesprek met een wapenliefhebber

Onderstaand 'virtueel gesprek' had ik al klaarstaan vóór de aanslagen in Parijs van vrijdag de dertiende oktober 2015. Beetje wrang dat deze discussie weer actueel is. Verschrikkelijk natuurlijk dat een tiental mensen de wapenen (wie leverden die eigenlijk?) opnam en ruim honderd willekeurig gekozen mensen vermoordden. Begrijpelijk sentiment ook: die daders waren moslims dus alle moslims zijn slecht. Wie na het uiten van de emoties even nadenkt weet dat dat een drogreden is. Tenzij je consequent bent en zegt: 'Die paar duizend NSB'ers waren blanke Nederlanders dus alle blanke Nederlanders zijn NSB'ers.'

Facebook profiel

Wat ik - excuseer mijn taalgebruik - compleet achterlijk vind is dat er mensen zijn die het anderen kwalijk nemen dat zij hun Facebook profiel foto niet hebben versierd met de Franse vlag 'uit solidariteit met de burgers van Parijs'. Wat!? Dus jij vindt het niet erg wat daar gebeurd is? Jazeker wel. Ik vind het echter óók erg van al die aanslagen in landen die wat minder dichtbij mijn huis zijn. Ik vind het ook erg dat elke dag tienduizenden mensen sterven van honger en dorst. Ik vind het ook erg dat jaarlijks miljoenen sterven door malaria en alcohol gebruik. Zal ik mijn Facebook profiel foto dan maar vervangen door een foto van een glaasje bier? Volgens de logica van sommigen betekent het plaatsen van een foto van mijzelf dat ik geen solidariteit betoon met de slachtoffers van alcohol misbruik. Nogmaals: dat soort logica is gewoon stupide. Vind ik.

Wij leven in de meest vredelievende periode

Wat ook weer veel werd gehoord is: 'Wat is er toch veel geweld de laatste tijd!' Dat is gelukkig helemaal niet waar. Pak maar eens een geschiedenisboek en zoek een periode in de historie van de moderne mens (Toen er nog maar 4000 stuks waren zal er wereldwijd niet veel geweld zijn gebruikt) dat er in de wereld minder geweld was dan tegenwoordig. Het lijkt alleen veel meer. Met name sinds 1992 toen het internet van de wereld een dorp maakte. 130 Doden is natuurlijk veel. Maar waarom ervaren mensen '4000 doden' dan niet als veel? Dat is namelijk het jaarlijks gemiddeld aantal mensen dat in Nederland sterft aan de griep. Als mensen minder eigenwijs zouden zijn en een jas aantrekken en een sjaal omdoen als ze ook bij slecht weer 'even' de vuilnis buiten zetten, zou dat al veertig doden per jaar schelen. Maar ja, een sjaal omdoen is 'vermoeiend' of zo. Alsof klagen dat niet is.

Beiroet

Overigens: twee dagen voor de aanslagen in Parijs pleegden aanhangers van IS aanslagen in Beiroet. Ook daar ontreddering en tientallen verloren mensenlevens. Werd daarvoor een televisie uitzending onderbroken? Stonden die aanslagen op de voorpagina van uw krant? Sprak Rutte er in het openbaar schande van? Hier de meest gebruikelijke reactie van onze bijzonder daadkrachtige (ahum) minister president op de meest verschrikkelijke nieuwsberichten:

Hier een interessant artikel over de oorzaken van de afname van geweld in de laatste paar duizend jaar. Wij waren als mensheid een extreem agressief volk, hoor! En bij een aantal van ons (nee, niet alleen bij moslims. Waren bijvoorbeeld Hitler, Stalin, Mao, Breivik, Joram van der Sloot en Tristan van der Vlis moslims? Waren NSB'ers allemaal moslims?) zitten die geweldsgenen blijkbaar nog in het systeem. Maar goed, als u zich liever laat leiden door de media en angsten in plaats van door feiten en cijfers dan is dat natuurlijk uw goed recht.

Hier dan het eigenlijke stuk van vandaag. Speciaal voor mensen die vinden dat elke burger een wapen moet dragen om zich te kunnen beschermen tegen mensen die wapens dragen.

====================

'Ja, er sterven mensen door wapens maar dat ligt niet aan die wapens maar aan de gebruikers. Wapens zijn niet gemaakt om mensen mee dood te schieten maar bijvoorbeeld voor de jacht.'

-'En om mooi boven de open haard te hangen?'

'Ja, dat ook.'

-'Hoe vind jij dat een Uzi aan jouw muur hangt en heb je wel eens geprobeerd een hert te raken met zo'n ding?'

-'Ja maar de meeste wapens worden gewoon gebruikt op de schietbaan door verstandige mensen die er goed mee omgaan.'

'Was het duur?'

-'Wat?'

'Die nieuwe schietbaan toen dat clublid met die bazooka zijn nieuwe speeltje kwam demonstreren.' 

Hier is Divine met 'Shoot your shot'

De week voorbij

Maandag was ik heel wat van plan. Het bleef echter bij één enkele vergadering meemaken, een paar telefoontjes en e-mails en wat licht huishoudelijk werk. Zoals koken, afwassen en strijken en zo. De reden? Een virusje. Geen virus dat tot zombie-gedrag leidt zoals in The Walking Dead. Hoewel...mensen die mij zagen bewegen hadden wellicht anders vermoed. ;-) Op straat ergerde ik mij wat aan een volle stoep. De foto die ik er van maakte kreeg een plekje op de Facebook pagina Volle Stoepen. Die avond was ik dus niet naar de lokale vrijmetselaarloge maar wél kan en mag ik u doorverwijzen naar een website waar een deel van onze filosofische bespiegelingen zijn verzameld. 'Bouwstukken' noemen wij die. Een recente van mijn hand vindt u hier.

Dinsdag had ik gelukkig weer heel wat meer energie. Die stopte ik in het doorwerken van een stapel papieren waar ik uiteindelijk ongeveer de helft van weggooide. Deels nadat ik er actie op ondernomen had. Dat dan weer wel. Een uitnodiging voor een ouderavond, een folder van de woningcorporatie, een brief van de gemeente, een uitdraai van mijn curriculum vitae, aantekeningen die ik maakte tijdens een lezing...En ik las boek nummer 20 van dit jaar uit: Terugkeer naar Atlantis van Hubert Lampo. Heerlijk!

's Middags was ik te gast op een heuse Participatiemarkt (diverse instellingen presenteren zich in het kader van de Participatiewet, met name gericht op mensen 'met een afstand tot de arbeidsmarkt'),

ging ik even naar de bank, haalde ik een paar bestelde foto's bij de Hema en haalde ik een pakje op dat volgens het briefje in de bus 'niet past in de brievenbus'.

No shit, Sherlock!

Na het uitpakken ziet het er ongeveer zo uit:

(Een geweldig verjaarscadeau van al die vrienden en familieleden aan wie ik geld vroeg voor mijn verjaardag - in september - dat ik gebruikte voor de aanschaf van mijn nieuwe vervoermiddel.)

Daarna dronk ik een kopje koffie (met een koekje!) met een vriendin.

's Avonds stopte ik mijn nieuwe aanwinst in de oplader en hield ik mij vooral bezig met schrijven. Lekker rustig dagje dus weer!

Woensdag had ik buurvrouw Angélique even op visite en was ik zelf even op visite bij buurvrouw Hetty. Mijn bananen waren over tijd (beter je bananen dan je oma, toch?) dus maakte ik als toetje na het avondeten (spinazie met kip) pisang goreng.

Ook kocht ik nieuwe sloffen en was ik opgelucht nadat het na diverse vormen van protest gelukt was mijn schuld aan de gemeente van zo'n €7500 vrijwel te halveren. Er staat nu nog 'maar' €3600 open. Ach, vijf jaar lang afbetalen is een heel stuk fijner dan 10 jaar lang afbetalen. Toch? Fijn: er hoeft maar één meedenkende en meewerkende ambtenaar te zijn en het leven ziet er meteen wat vrolijker uit! Verder hield ik mij bezig met het kasboek van de hoofdstedelijke vrijmetselarij en ging ik vroeg naar bed. O, en ik bestelde een proefdruk van mijn eigen nieuwe verhalenbundel!

Donderdag maakte ik kennis met de vierde (of vijfde?) jobcoach die mij vanuit de gemeente is toegewezen. Het was erg gezellig! Hij bleek bijvoorbeeld een entertainment-collega van mij te kennen uit de tijd dat hij zelf nog wel eens op de planken stond. Ik sprak ruim twee uren met hem. Toen maakte ik deze foto in de buurt

en daarna ging ik thuis aan de slag want het is weliswaar geen rotzooi thuis maar mijn huis is 'in transitie'. Dat wil zeggen: het is een zooitje tot ik het heb opgeruimd. (Voor wie dat nog niet wist: ik ben ooit politicus geweest) Ik ben bezig met het omzetten van meubels en doe zelfs wat weg. Gewoon om wat meer ruimte te hebben en ook letterlijk af te rekenen met dingen uit mijn verleden. Maar natuurlijk zal ik nooit afstand nemen van mijn kinderen. Zelfs niet wanneer ik ze niet zie. Hier een oud stukje uit de tijd dat ze nog regelmatig alle drie bij mij waren. Nu ben ik alleen met mijn zoon. Ook leuk. Maar toch anders.

's Avonds was ik met een vriend en mijn vriendin te gast bij De Wereld Draait Door ('DWDD' voor fans. En voor het gemak). Veel gehoord en gezien, genoteerd en genoten! Natuurlijk werd in de uitzending ook gesproken over 'Stiekemgate', dat politieke akkefietje waardoor mogelijk een fractievoorzitter een jaar de bak in moet wegens het bewust schenden van het ambtsgeheim.

(Foto gemaakt tijdens de pre-show. Niet tijdens de uitzending natuurlijk!)

Live muziek kwam van Haevn


en Janine Jansen


Vrijdag volgde ik een EMDR sessie en werd daar zó trillerig en rillerig van dat ik mijn wekelijkse bezoek aan de Voedselbank moest afzeggen. Ik kon gewoon even niets meer die middag. Na een nuttig dutje solliciteerde ik op vijf verschillende functies bij evenzovele bedrijven en oefende wat met mijn e-Wheel. Samen met mijn zoon bereidde ik het avondeten. Gezellig!

De avond stond ook bij ons natuurlijk in het teken van 'Parijs' en de verschrikkelijke gebeurtenissen aldaar. In een ander stukje zal ik daar mijn gedachten over laten gaan. Tijdens het kijken en luisteren naar nieuwsberichten verwerkte ik het laatste stuk van het kasboek van mijn maandagavond cluppie.

Zaterdag was ik nog een beetje brak omdat ik pas laat in slaap viel. Gelukkig heb ik van vrienden die in Parijs waren vernomen dat zij (relatief) veilig zijn. Overigens: erg niet, die aanslagen waarbij honderden mensen omkwamen in Libanon en Kenia. O, u heeft daar niets over gehoord? Da's raar! Dat gaat toch óók om onschuldige mensen die door terreurdaden om het leven zijn gekomen? Hoe dan ook: de postbode kwam met een pakje voor mij: de proefdruk van mijn nieuwe verhalenbundel! Nu eens niet romantisch maar absurd. Er zitten zelfs science fiction verhalen bij en verhalen die sommigen doen denken aan Hubert Lampo. Nu rustig doornemen op foutjes en ongelukjes, het aangepaste manuscript doorsturen en dan hier melden dat het boek te koop is! Hoera! U mag al beginnen met sparen: de papieren versie komt uit op €17,95 en het e-book kost slechts €7,95. Een gesigneerd exemplaar via mij bestellen kost (voor maar liefst 80 verhalen dus, he!) €20. Vooral vanwege de extra verzendkosten.

's Avonds incasseerde ik een cadeau van vrienden: zij namen mij mee naar Priscilla, Queen of the Desert; de musical (in Koninklijk Theater Carré) naar aanleiding van de gelijknamige film. Hilarisch! En een uitgelezen kans om Jason Donovan in zijn onderbroek te zien...;-) Hier een klein stukje uit de film:



Daarna dronken wij nog even een drankje.

O, en een oud collega stond er om het publiek te verwelkomen!

Zondag was ik even bij mijn moeder langs en daarna zou ik naar de markt gaan om mijn vriendin bij te staan maar er waren door een storm al een paar kramen omgewaaid dus leek het niet verantwoord er te gaan staan. In plaats daarvan werkte ik een groot deel van mijn takenlijstje af (een deel ervan was deze dag 'geheim' dus daarom geen schermafdruk van mijn lijstje deze week) En ik verstuurde een half dozijn e-mails en zo. Natuurlijk. Misschien was het wel omdat ik de avond ervoor én champagne én jenever had gedronken (Dat gaat niet samen. Zo blijven wij leren.) maar een stevige hoofdpijn noopte mij er vroeg in te gaan die avond.

Het lied van deze week is The New Stone Age van Orchestral Manoeuvres in the Dark:



O, en als u mij wilt helpen: hieronder fluit ik een liedje dat ik al dagen in mijn hoofd heb en ik kan maar niet op de titel en de artiest komen.


Deze week staan wij stil bij het overlijden van Helmut Schmidt

In Facebook zijn niet alle plaatjes te zien (of te horen) en links in mijn artikelen niet aan te klikken. Klik daarom op de oorspronkelijke link. Veel leesplezier! O ja, fans kunnen mijn Fan pagina leuk vinden.