Wat ik vreemd vind

Wanneer ik een winkel heb bezocht en bij thuiskomst ontdek dat de spijkerbroek die ik zojuist nieuw heb gekocht vol zit met gaten en scheuren ga ik terug naar de winkel en eis ik een nieuwe of mijn geld terug. Dat vind ik niet meer dan normaal. Daarom heb ik moeite met die trend die mensen ertoe aanzet meer te betalen voor een spijkerbroek met gaten en scheuren dan voor eentje die er als nieuw uitziet. Nog maar niet zo lang geleden zouden mensen moord en brand schreeuwen als hun nieuwe spijkerbroek een scheurtje vertoonde en nu zijn zij makkelijk bereid daar €200 voor neer te tellen! Soms begrijp ik mensen niet...(Zie ook mijn stukje over bedrog door spijkerbroekfabrikanten)

Deze spijkerbroek voor kinderen kost 'maar' €79,95 en is van het hippe merk Scotch & Soda (Leest u vooral ook de beschrijving!).

Natuurlijk moeten mensen lekker zelf weten waar zij hun geld aan uitgeven en als zij een met opzet kapot gemaakte spijkerbroek willen kopen is dat natuurlijk hun zaak. Maar wanneer ik over straat loop moet ík er naar kijken.

Tegelijkertijd dat mensen veel geld neertellen voor iets dat doelbewust stuk gemaakt is klagen velen dat zij 'geen geld' hebben en gaan kinderen zonder ontbijt ('want daar is geen geld voor') naar school.

De vraag is nu: moeten mensen tegen zichzelf in bescherming worden genomen of moeten zij lekker zelf uit maken wat zij doen? Kortom: moet de overheid ons (en onze kinderen) beschermen of alles voor ons regelen? En zijn er uitzonderingen op die regels? En welke zijn dat dan? En wie bepaalt dat? Moet de overheid alleen sommige mensen regels opleggen en anderen niet? Gelden dezelfde regels voor iedereen of vindt u dat u uitgesloten mag blijven van sommige regels? En waarom? Daar ben ik erg benieuwd naar dus graag uw reacties!

Hier is Dr. Hook met 'Baby makes her Blue Jeans talk':

Niet alleen uw spijkerbroek wordt genaaid.

In één en dezelfde fabriek worden vijf merken spijkerbroeken gemaakt maar behalve de naam op het ingenaaide etiket zijn er weinig verschillen en geen enkele spijkerbroek verlaat voor meer dan €5 het pand. Toch komt de ene broek op de grote hoop terecht op de markt waar die voor een tientje van de hand gaat. De duurste krijgt een eigen 'display' in een 'designshop' en zal €250 opbrengen terwijl er nauwelijks aantoonbare verschillen zijn in materiaalgebruik en afwerking. Zelfs één van de grootste jeans experts van Europa kon het verschil tussen het ene en het andere merk niet meer constateren nadat de etiketten met merknaam waren verwijderd. Wij worden dus bedrogen. En wij willen worden bedrogen. U en ik natuurlijk uitgezonderd. Toch?