Basisinkomen of gratis werkervaring?

Mij valt het regelmatig op dat veel mensen ontzettend dom zijn. Of in elk geval dom handelen. In die zin staat dus niet dat ik vind dat iedereen dom is. Behalve voor mensen die slecht lezen en niet goed weten hoe zij hun hersenen moeten gebruiken. Wat ik echt heel jammer vind is dat veel mensen heel goed weten hoe dat werkt, dat nadenken, maar daar blijkbaar gewoon geen zin in hebben. Echt heel jammer.

RVE Arbeid en Participatie

De Dienst Werk en Inkomen (DWI, voorheen 'De Bijstand') heet tegenwoordig 'RVE Arbeid en Participatie' waarbij 'RVE' staat voor 'Resultaat Verantwoordelijke Eenheid'. Of je nog worst lust. De naamsverandering moet verhullen dat gemeentes ambtenaren ontslaan (Anders gezegd: 'Door natuurlijk verloop het aantal betaalde werknemers terugdringen'. Lees: geen van de 6-maands contracten verlengen.) en dat minder ambtenaren moeten proberen meer werklozen aan betaald werk te helpen. Het middel 'dwangarbeid' wordt hierbij niet geschuwd. Voor de werkende ambtenaren (ooit een contaminatie) geldt dat zij minimaal drie mensen per week aan een (desnoods onbetaalde) baan moeten helpen (Er zijn nu dus mensen die onder dwang van inhouding op de uitkering 32 uren per week papieren tellen in dossiers en de uitkomst ('Dossier B10.86.9: 14 A4'tjes') in een werkblad moeten invoeren 'omdat dat nuttig is'.) omdat anders hun eigen arbeidscontract niet wordt verlengd. Ja, zelfs in de ambtenarij is het crisis!

Crisis in detailhandel

Het gaat niet zo heel goed met de detailhandel in Nederland. Steeds meer ketens moeten filialen sluiten en ook kleine zelfstandigen lijden onder de crisis. Mexx, Halfords, Free Record Shop, V&D,...de lijst wordt steeds langer. Eén soort winkel lijkt het echter te redden: winkels waar kleine dingen goedkoop worden verkocht als Action, Primark en Kruidvat. Overigens is Kruidvat geen oer Hollands bedrijf maar een keten in handen van een Chinese investeringsmaatschappij. Maar dat terzijde.

Telefoonwinkel gedijt

Nóg een type winkel die prima gedijt ondanks de economische recessie is de telefoonwinkel. Mobiele telefoons en accessoires vliegen als warme broodjes de winkel uit. Al kun je beter spreken van: vliegen als mobieltjes de winkel uit want ook met de handel in warme broodjes gaat het niet erg goed.

PC vergoeding

Het is zó erg gesteld met de financiële situatie van veel huishoudens dat men geen 250 euro kan missen voor een eenvoudige nieuwe laptop voor een schoolgaand kind. Gelukkig springt de gemeente bij met de zogeheten 'PC vergoeding'. Vreemd eigenlijk dat ouders die laptop niet kunnen betalen maar wel elk jaar een nieuw mobieltje a 600 euro kopen 'want de oude is al een jaar oud'.

Basisinkomen of gratis werkervaring?

Wat is beter voor de economie: een gratis basisinkomen voor iedereen of het aanbieden van gratis werkervaringsplekken voor langdurig werklozen? In het eerste geval hebben mensen geld om in de (lokale) economie te stoppen maar in het tweede niet. Toch zijn het met name de 'liberalen' van de VVD die het eerste een slecht idee vinden maar het tweede goed.

http://basisinkomen.nl/wp/is-het-basisinkomen-betaalbaar/

In dit artikel (http://www.volkskrant.nl/opinie/basisinkomen-is-veel-te-duur-en-niet-solidair~a4030963/), geschreven door een meneer die vrijhandelsverdrag TTIP een goed idee vindt, staan de nadelen van een basisinkomen voor iedereen. Mijn aandacht gaat vooral uit naar de reacties onderaan het artikel. Maar oordeelt u vooral toch zelf. Inmiddels krijgt welgeteld één Nederlander reeds een basisinkomen van 1000 euro per maand waar geen prestatieverplichting tegenover staat. Lees hier of hij inderdaad aartslui is geworden en precies zoals VVD-stemmers  mensen menen zeker te weten helemaal geen klap meer uitvoert 'omdat hij tóch wel geld krijgt.'

VVD-logica

Zijn er onder mijn lezers mensen die mij de logica van de fans van Mark Rutte kunnen uitleggen? Ik begrijpt er namelijk geen snars van: hoe kan het ontbreken van geld mensen ertoe aanzetten om geld uit te geven? VVD-stemmers gaan er van uit dat mensen die een basisinkomen ontvangen lui zullen worden. Logisch want zij gaan uit van hun eigen moraal: alleen mensen die vaak liegen en frauderen gaan ervan uit dat anderen dat ook doen. 'Zoals de waard is, zo vertrouwt hij dat zijn gasten zijn', luidt het spreekwoord tenslotte. Je zou denken dat met name liberalen het idee van een basisinkomen zouden omarmen. De premisse is namelijk dat de overheid iedereen van hetzelfde basisinkomen voorziet, zonder aanzien des persoons en zonder zich te bemoeien met de privélevens van de burgers. Iedereen krijgt dus hetzelfde inkomen als basis zonder dat er een tegenprestatie verlangt wordt! Geen overheidsbemoeienis dus meer. Als dát geen liberalisme is...!



Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Betsy Palmer en Janine Elfring

De week voorbij

Maandag stonden wij het grootste deel van de dag op de 'Saltmarket' in Scheveningen. De wind maakte het wat frisjes aan het strand maar het was een goede dag.

Al viel de omzet iets tegen. 's Avonds trakteerden wij onszelf op een hapje en een drankje bij een café-restaurant op het terrein waar ook de loods staat met de spullen van Rataplan Design.

's Avonds verstuurde ik nog de nodige e-mails.

Dinsdag sliep ik onverwachts wat uit omdat ik blijkbaar toch moe was van de belevenissen van de drie dagen ervoor en hielp ik 's ochtends een gabber met een computer probleem. Verder hield ik mij ledig met zaken als scheren en nagels knippen, afspraken maken met en voor deze en gene en het vergaderen met de Bewonerscommissie. Daar kon ik één van mijn favoriete hobby's beoefenen: mensen blij maken en aan het denken zetten. Natuurlijk heb ook ik niet alle antwoorden maar in elk geval neem ik nooit klakkeloos dingen aan zonder erover serieus te hebben nagedacht. Elk verhaal kent namelijk ook een keerzijde. Daarom de lolcats van de week:

('Ik heb niet alle antwoorden maar ik heb wel een heleboel vragen.')

Woensdag besteedde ik enkele uren aan het proberen te verwerven van betaalde arbeid via mijn netwerk, dronk ik koffie bij een vriend, speelde wat gitaar, deed mijn zangoefeningen, wreef de slaap uit mijn ogen en ruimde wat op in huis. Ook werkte ik aan een kasboek, schreef ik mij in voor een live workshop (over verzekeringen voor zelfstandigen) en volgde ik er eentje (over sociale media inzetten voor marketing) online. Ook hielp ik de goudvissen aan vers water, reageerde op een interessante vacature, pleegde overleg met de begeleidster van de moeder van mijn zoon en maakte ik de keuken schoon. Een buurvrouw kwam op visite en bovendien ging ik met mijn zoon naar de film: Mad Max: Fury Road. Uiteraard een hoop testosteron en adrenaline maar vooral een verrassend goede film (in het genre) die de originele serie films met Mel Gibson eer aan doet.

Donderdag was ik met mijn moeder bij het stadsdeelkantoor om haar aan een nieuw paspoort te helpen. De vingerafdrukscanner accepteerde haar vingerafdrukken niet en de ambtenaar kon ons niet vertellen wat er met de opgeslagen vingerafdrukken van onschuldige burgers gebeurt, noch waar die worden opgeslagen. Een zeer duidelijke overtreding van internationale regels aangaande privacy. Maar goed. Zij zou weer worden opgehaald met hetzelfde busje als waarmee zij gebracht werd met rolstoel en al maar de dame van de betreffende instelling had een verkeerd adres ingevoerd in het systeem waardoor het busje op een andere plek dan was afgesproken op mijn moeder stond te wachten. Geen excuses maar wel langer wachten op een koude stoep in de buitenlucht. Jammer. Uiteindelijk was ik net op tijd bij mijn volgende afspraak: samen met mijn vriendin was ik op visite bij de eigenaar van het pand Geloof, Hoop en Liefde (pdf), (hier kijk je omhoog in het interne trappenhuis:

een man die het normaal vindt om een deel van zijn vermogen aan te wenden om minder bedeelden te helpen. Niet om zich op de borst te kloppen en niet voor belastingvoordeeltjes en zelfs niet 'omdat een goed christen dat hoort te doen'. Nee, gewoon omdat hij dat normaal vindt. Daarna dronken wij een biertje met vrienden. Goed, twee biertjes. Per persoon.

(Hoewel het glas anders doet vermoeden betrof het een Hoegaarden Wit)

RVE Arbeid en Participatie

Onderweg werd ik gebeld door mijn klantmanager van de gemeente. Ik kon haar vertellen dat het bedrijf waar zij voor werkt sinds 1 januari niet meer DWI (Dienst Werk en Inkomen) meer heet maar RVE Arbeid en Participatie waarbij RVE staat voor Resultaat Verantwoordelijke Eenheid. Dat wist zij nog niet. Logisch ook, want zij werkt er alleen maar. Zij vertelde haar best te zullen doen mij te laten registreren als arbeidsgehandicapt vanwege mijn geringe gestalte. Werkgevers in Nederland ontvangen namelijk loonsubsidie voor het aannemen van gehandicapten en betalen zo voor iemand met 20 jaar werkervaring hetzelfde salaris als aan een schoolverlater. Ik voel mij daarbij een beetje als het Indiase jongetje dat door de ouders de ogen worden uitgestoken omdat blinde bedelaartjes nu eenmaal meer geld krijgen van rijke toeristen...Ook moet ik bij de nieuwe naam erg denken aan de ooit zo populaire Arbeitseinsatz: mensen mochten dankbaar zijn dat zij gratis mochten werken voor hun Führer.

Vrijdag wachtte ik op de komst van een pakje maar het duurde zo lang dat ik iets later bij de Voedselbank was dan gepland. Er stond dus een rij waardoor ik laat bij mijn moeder was en een afspraak miste: een workshop die mogelijk mijn kansen op de arbeidsmarkt vergroot. Inmiddels was het zó hard gaan regenen dat het weer goed bij mijn humeur paste en ik besloot niet vrolijk te gaan lopen doen op de verjaardagsborrel van een entertainment-collega. Mijn negatieve energie zette ik maar om in het werken aan het kasboek van de Amsterdamse Vrijmetselaars.

Zaterdag stond ik met mijn vriendin op de Biologische Braderie in Kijkduin. Het was prachtig weer

en wij maakten er een vriendje: 'Hij heet Zen maar dat is-ie niet', aldus zijn baasje.

Mijn tante uit Den Haag nam haar dochter mee om te helpen afbouwen en trakteerde ons op een biertje op de goede afloop:

(Knuffelen is altijd goed!)

(Door het koolzuur wordt het stampertje langzaam omhoog geduwd. Nicht kijkt gefascineerd toe.)

Daarna hadden wij een etentje met een vriend. Herkent u zijn gezicht dan is dat vermoedelijk omdat u wel eens op die prachtige oude draaimolen in Scheveningen bent geweest.

Onderweg naar huis stonden wij even stil bij dit beeld:

O, en zei ik al dat ik vorige week op de Japanmarkt in Leiden een klasgenote van 30 jaar geleden tegenkwam?

Zondag verwerkte ik wat achterstallige e-mails, lunchte ik bij een vriend voor wie het eten gold als ontbijt omdat hij de nacht ervoor een feestje had en zag ik op het einde van de middag collega's optreden in een leuke zaal, niet ver bij mijn huis vandaan.

In de pauze dronk ik een biertje: 

Het ging om een burlesque evenement. Dat dat niet alleen sexy kan zijn maar ook grappig bewijst - in mijn ogen - dit filmpje:


De eerste dame laat zien dat je met wat huisvlijt (een strandbal, een paar PVC buizen en placemats) leuke dingen kunt doen. Dame twee beleefde haar debuut met een 'neo burlesque' act en dame drie laat zien dat je geen extreem slank jong model hoeft te zijn en toch trots kunt (en mag!) zijn op je lichaam.

Er zaten ook kinderen in de zaal en één van de deelneemsters trad op als duo met haar moeder en is pas veertien lentes jong!

(Overigens maken moeder en dochter samen de kostuums helemaal zelf!)

's Avonds deed ik het rustig aan met lezen, dit stuk schrijven en wat licht huishoudelijke klusjes (vuilnisbak schoonmaken, afwassen, stofzuigen), want ook dat gaat gewoon door.

Is elke werkloze lui?

Grappig dingetje: ook vandaag werd ik gebeld door mensen die denken dat ik mij (misschien omdat ik geen betaald werk verricht) - net als zijzelf hoogstwaarschijnlijk - te pletter verveel en mijn dagen vooral doorbreng met uitslapen en bij de telefoon zitten wachten totdat iemand mij een opdracht geeft waar zij zelf te lui voor zijn 'geen tijd' voor hebben, ondanks dat zij zelf niet werken . Hoogst vermakelijk! En ik dronk aardig wat biertjes deze week, las ik.