Elke zondag een persoonlijk weekoverzicht, elke dinsdag wat goed nieuws met een paar katten, elke woensdag een overweging en elke vrijdag een verhaaltje.
Mijn verhalenbundels zijn te koop via Bol.com én via Lulu.com!
Als u mijn stukjes de moeite waard vindt, kunt u een blogdonatie verrichten. Elke bijdrage is welkom!
Eigen onderzoek van de Russische overheid leidde tot de conclusie dat vlucht MH17 met zo'n 300 passagiers aan boord, 'vrijwel zeker' is neergehaald met een zogeheten 'BUK-raket' van Russische makelij 'Maar op grondgebied dat op het moment van het afvuren van de raket waarschijnlijk nog niet in handen was van het Russische invasieleger in de Oekraïne.'
Poetin 'onschuldig' en Rutte treedt op
De Russische president wast dus zijn handen in hetzelfde fonteintje als Sepp Blatter, dictator van voetbalorganisatie FIFA en is 'onschuldig'. Vooral volgens zichzelf. U mag raden naar de reactie van de officiële leider van ons land; eiste hij excuses van Poetin en een schadeloosstelling voor de nabestaanden? Deed hij een oproep aan de Ministers van Economische Zaken van de EU om Rusland te treffen door het land economisch te boycotten? Hield hij een enerverende speech tijdens een NAVO-top waarbij hij eindigde met de woorden: 'En daarom, dames en heren, moeten wij de dictator Poetin een halt toeroepen door Moskou, inclusief de werkkamer van Vladimir Poetin met hem daarin, zo snel en zo hard mogelijk plat te bombarderen. Wie is er met mij!?' Niets van dat al. Onze grote inspirerende leider haalde bijzonder daadkrachtig zijn schouders op. En zal vermoedelijk weer een handelsdelegatie die kant op sturen. Dat zal ze leren!
'Ich habe es nicht gewusst'
Tussen de reacties op mijn stukje van 29 april miste ik eigenlijk een opmerking als: 'Blijkbaar ben jij gewoon iemand die veel nadenkt en zijn de meeste anderen een beetje lamgeslagen. Jij blijft proberen er wat aan te doen, al is het maar met schrijven. Begrijpelijk dat veel mensen hun kop in het zand steken voor wat er allemaal mis is in de wereld en je er druk over maken (voor mensen onder de 40: 'druk over maken' is ouderwets Nederlands voor 'over stressen'. Red.) is misschien niet altijd handig maar in elk geval kan jij niet later zeggen: 'Ich habe es nicht gewusst.'
GermanWings
Bij het neerstorten van het vliegtuig van Germanwings in Frankrijk sprak een hoogwaardigheidsbekleder van 'een verschrikkelijke catastrofe'. Een pleonasme natuurlijk want er bestaan geen catastrofes die niet verschrikkelijk zijn. 150 Mensen gingen zomaar opeens naar de Eeuwige Jachtvelden.
Monty Python
Op 11 september 2001 waren het in één klap 3000 mensen die door het instorten van hun kantoorruimte de 'Dead Parrot sketch' van Monty Python mochten naspelen. Vanuit het perspectief van de papegaai. En mensen hebben het daar nu nóg over. Sterker nog: het was 'een klap in het gezicht van de Democratie, een aanslag op de mensheid en 'het ergste dat ooit op Amerikaanse bodem was gebeurd.' Naast het moedwillig vermoorden van miljoenen indianen door keurige christelijke blanke Europeanen dan misschien.
Honger en dakloosheid
Maar hoeveel media spreken van de verschrikking van 35.000 mensen die elke dag weer omkomen van de honger? Of de 1,3 miljoen (alleen al in Amerika ruim 30.000) doden elk jaar wereldwijd door auto-ongelukken? Als iemand er al over spreekt dan vindt hij of zij dat 'best erg'. Wanneer heeft u voor het laatst iets gehoord over de kwart miljoen (Ja, dat is heel erg veel) mensen die omkwamen bij een tsunami in 2004? Helaas was dat 'maar' 'een hele vervelende natuurramp'. Alsof de dood van 250.000 mensen en het dakloos raken van miljoenen niet meer is dan een tandpasta vlekje op een nieuw colbert dat ontdekt wordt vlak voor een 'belangrijke' bespreking. Wanneer een zwemmer doormidden wordt gebeten door een haai is dat onmiddellijk wereldnieuws maar wanneer hoorde u voor het laatst dat iemand werd vermorzeld door een omvallende snoepmachine? Toch komen per jaar vier keer meer mensen om door omvallende snoepmachines dan door haaienbeten. Ik bedoel maar.
Metaforen
Welke metafoor wordt gebruikt geeft aan hoe erg men een probleem vindt en hoe men een probleem wenst aan te pakken. Gebruikt men het woord 'Beest' om een crimineel aan te duiden dan wil men de gevolgen van criminaliteit aanpakken. Gebruikt men echter de term 'Virus' bij de omschrijving van crimineel gedrag, dan is men op zoek naar een adequate oplossing.
Welke term gebruikt uw favoriete krant of nieuwsdienst?
In de serie 'Onbekende Helden' vandaag Simon Stevin (1548-1620). Van oorsprong Vlaming maar later werkend in Nederland was hij watertuigbouwkundige, toegepast natuurkundige, gerenommeerd in de landbouwkunde en ook niet onbekend met de krijgskunde. Dankzij hem werden wiskundige principes toegepast in onder meer vestingbouw. Als taalkundige bedacht hij termen als 'langwerpig', 'wiskunde' en 'wijsbegeerte'. Goeie gast dus.
En dan nu gewoon even een liedje dat ik mooi vind:
Zondagavond kregen wij visite van een bevriende collega. Mogelijk levert het gesprek weer eens betaald werk op! Sowieso was het reuzegezellig en genoot hij van de door mijn gade zelfgebakken rabarbertaart.
Maandag was vooral emotioneel een rare dag. Het begon met de uitvaart van een tante van mijn vriendin waarna ik haar (mijn vriendin dus en niet die tante) uitzwaaide op Schiphol omdat zij op zakenreis ging naar China. 's Avonds was ik met vriendin Ankie aanwezig bij de officiële Dodenherdenking op de Dam in Amsterdam.
Mooie woorden
Niet de speech van Minister-president Rutte (die zijn mond vol had van aardig zijn voor elkaar en intussen oorlogsvluchtelingen als oud vuil behandelt. Ik kan hypocriete mensen maar moeilijk serieus nemen) en ook niet de kranslegging door onze koning en koningin maakte de meeste indruk op mij. Een heel stuk indrukwekkender vond ik het om één van 20.000 mensen te zijn die instemmend, harmonieus en met langzaam aanzwellend volume ons nationale volkslied, het Wilhelmus stond te zingen.
Echte vrijheid
De meeste indruk maakte echter op mij de man in de regiewagen die de uitzending op televisie van het evenement in goede banen zat te leiden. Hij had de schuifdeur van zijn wagen opengezet zodat ook de wat kleinere medemens (via zijn monitoren) nog wat kon zien van de plechtigheid. Ik - of om het even wie van de 20.000 aanwezigen - kon een hand naar binnen steken en zijn koffiezet apparaat stelen of de goede man een mes in de rug steken. Maar hij vertrouwde er - volkomen terecht - op dat niemand dat zou doen.
En nee, het busje had geen camerabeveiliging, er stond geen hek omheen waar 50000 volt op was gezet en er stonden geen zwaarbewapende politie-agenten nors te kijken, noch ongewapende reguliere beveiligers. Dat stukje van de avond stond voor mij symbool voor wat vrijheid écht is. Vrijheid onder bedreiging van het afnemen van vrijheid is dat voor mij zeker niet:
(Wat vindt u trouwens van mijn nieuwe hobby, het maken van zogeheten 'lolcats', plaatjes van katten met een boodschap?)
Na die belevenis trakteerden wij onszelf op een biertje
en bij thuiskomst ging ik uitgebreid in bad (Sorry, de cameralens was beslagen dus die foto is mislukt).
Dinsdag verschoonde ik de kattenbak, hielp een vriend met het uitschrijven van interviews, volgde een stukje van een cursus en sloot ik af met het kijken van de film District 9. Daarin worden 'aliens'(hier buitenaardse wezens maar het woord betekent zoveel als 'komt hier niet vandaan') zwaar gediscrimineerd alsof het zwarten zijn in het Zuid-Afrika van voor het afschaffen van de Apartheid. Op de galerij sprak ik eerder op de dag nog even met buurvrouw Els. Een fietser die bijna werd geraakt door een scooter hoorde ik uitroepen: 'Hé, kun je niet uitkijken!? Je ziet toch dat ik niet oplet omdat ik aan het bellen ben!?' Hoogst vermakelijk.
Woensdag was ik op de koffie bij Rob van Reijn die ouderen onder mijn lezers wellicht kennen als 's lands allereerste pantomime speler. Hij en zijn vrouw hebben mij urenlang onderhouden met geweldige anekdotes en wijsheden! De bedoeling was dat ik zou lunchen met mijn zoon maar die was (tja, het was nog vakantie) nog niet thuis van een feestje...Ik pleegde overleg met mijn agent, sprak met een onbekende dame op straat over het weer en geluk en zette dingen op het balkon overeind nadat zij eerder door zware windstoten waren omgewaaid. Ook waagde ik mij aan een potje strijken.
Voor:
Na:
(Omdat ik toch een kerel ben deed ik dat terwijl ik keek naar de actiefilm The Punisher) Helaas lag mijn vouwhulp (De Flip Fold. Klik de link!) thuis dus heb ik mijzelf deze truc
aangeleerd om wat tijd te besparen met het vouwen van de gestreken was.
Donderdag sprak ik met een bijzonder aardige dame van het reïntegratiebureau van de gemeente. Zij gaf mij toestemming mij aan te melden bij een project die 'hybride ZZP'ers' op de goede weg zet (mensen die naast werken voor een baas in deeltijd hun eigen bedrijf opzetten) en zal proberen mij als gehandicapt neer te zetten in de arbeidsmarkt om zo werkgevers te verlokken mij in dienst te nemen én daarvoor loonsubsidie te ontvangen. Nu ben ik niet echt gehandicapt. Al ben ik klein van stuk, ietwat onhandig, zie ik geen diepte wanneer ik de contactlens in mijn linkeroog niet draag, ben ik gevoelig voor hoge tonen, licht autistisch, praat ik teveel en ben ik ietwat nacht- en kleurenblind. Verder ging ik naar de loods van Rataplandesign om wat webbestellingen in orde te maken, borstelde ik de katten voordat hun verzorging werd overgedragen aan een buurvrouw die een weekje op ze zal passen, schreef ik een verhaaltje voor op mijn eigen weblog en een opiniestuk voor deze opiniesite. Natuurlijk verstuurde ik een paar sollicitaties en daarnaast een paar persoonlijke mailtjes aan vrienden en een paar vanwege mijn werk als penningmeester van de bewonerscommissie.
Vrijdag bezorgde ik een webbestelling persoonlijk bij een klant. Die stomtoevallig letterlijk bij mijn vriendin om de hoek bleek te wonen! Ook belde ik mijn schoonvader, verstuurde natuurlijk een paar mailtjes waarvan sommige zakelijk en andere persoonlijk. En ook hielp ik een vriend een paar uurtjes met zijn onderzoek in verband met zijn afstudeerscriptie.
Klassenjustitie
Natuurlijk mocht ik ook deze vrijdag weer naar de Voedselbank. Ik krijg nu zoveel groente binnen dat ik overweeg uit de Bijstand te gaan en een frauderende VVD-politicus te worden! Of wacht, is dat geen pleonasme? Hoe dan ook: vreemd dat een voor enkele tientjes frauderende Bijstandsmoeder torenhoge boetes moet betalen en in enkele gevallen zelfs de cel in moet maar dat voor tienduizenden euro's frauderende politici de hand boven het hoofd wordt gehouden. In onze geweldige vrije democratische eerlijke Staat der Nederlanden kennen wij toch zeker geen klassenjustitie? Een paar producten die mijn zoon en ik zeker niet op zouden maken gaven wij aan mijn moeder en buurvrouw Hetty. Met haar echtgenoot zat ik heerlijk ouderwets even in de tuin te foeteren op de hedendaagse politiek en de domheid van veel mensen. Als je mensen bijvoorbeeld vertelt dat er jaarlijks meer mensen sterven door pinda's dan door terrorisme en zij dan roepen: 'Ja maar feiten, dat zijn maar cijfertjes! En die hebben NIETS met de werkelijkheid te maken!' Ja sorry, dan moet ik lachen. En hard ook. Dat komt dan over als uitlachen en dat snap ik. Zo is het ook bedoeld.
Zaterdagmorgen kwam mijn oudste dochter gezellig voor een dagje bij ons. Zij had zelfs een cadeautje geregeld voor mijn vriendin die zij dus blijkbaar ziet als een tweede moeder! Lief, niet? En een fijn stukje erkenning voor mijn aanstaande echtgenote. Met dochterlief ging ik de stad in voor een Moederdag cadeau voor mijn moeder en mijn vriendin. Op diverse plekken op straat en in winkels raakte ik in gesprek met vriendelijke mensen die net als ik (en naar het schijnt ook Jezus indertijd) vinden dat het tijd is voor wat meer liefde en vrede in de wereld. Ook waren wij te gast in een muziekwinkel waar mijn dochter diverse gitaren paste
om daarna een paar deuren verderop in een dependance van dezelfde winkel lekker te spelen op een elektronische piano. Later op de middag aten wij gezellig een broodje bij mijn moeder.
Zaterdagavond
Mijn zoon was niet mee want na een feestje op vrijdagavond wilde hij graag uitslapen. Hij kwam die nacht kwart over twee thuis. Schandalig natuurlijk! Op zijn leeftijd kwam ik kwart over twee 's middags pas thuis na een feestje...Weer thuis liet ik haar kennis maken met de Engelse humor van The Hitchhikers Guide to the Galaxy. Tussendoor belde mijn schoonvader en kwam buurvrouw Winonah even aan de deur. Nadat ik haar vorige keer het A en het Am akkoord leerde was het dit keer tijd om mijn dochter de E en Em aan te leren. Een bijzonder leuke vader/dochter activiteit, samen gitaarspelen! Natuurlijk vertelde ik haar van die keer dat ik van mijn favoriete gitarist, Mick Box van Uriah Heep, het plectrum overhandigd kreeg waarmee hij even daarvoor hun grote hit Easy Livin' had gespeeld op een concert...Hier een ander liedje van hen waar ik mijn dochter mee lastig viel..
Daarna draaide ik dit nummer voor haar:
Natuurlijk mocht ook zij een favoriet laten horen. Dat werd deze:
Daarna vertrok zij naar huis, naar haar zus. Om morgenochtend hun moeder te verrassen met een cadeau en een ontbijt. Zo hoort dat toch?
Mijn zoon werkte die avond dus ik kon er van genieten in alle rust een vriend te helpen met het uitwerken van een interview. Als pauze hing ik de was te drogen die ik eerder op de dag in de wasmachine had gestopt. Toen zoonlief thuiskwam van het werk keken wij gezellig samen The Expendables. Zo'n fijne film waarbij je niet hoeft na te denken (Een beetje als het lezen van De Telegraaf, de Krant van Ingeslapen Nederland dus). Het plot van dat soort rolprenten bestaat uit: veel onnodig geweld en de slechterik krijgt op zijn sodemieter. Einde. Zondag was het Moederdag en na wat festiviteiten bij mijn moeder ('s ochtends eerst natuurlijk nog even dingen doen als nagels knippen en scheren. Ik moet toch netjes verschijnen bij de mams? En het uitgebreid nat scheren met kwastje en echt mes en zo geeft mij wat rust) mocht ik langs bij een jarige vriendin. Onderweg in de metro las ik de MUG, een blad voor uitkeringsgerechtigden, met daarin de informatie dat er al gemeentes zijn die op 'no cure, no pay' basis mensen met een uitkering laten bespioneren om hen te kunnen betrappen op fraude. Mensen hebben al detectives over de vloer gehad die onder valse voorwendselen hun huis binnen komen en vragen van wie al die sokken in de wasmand zijn! Het opsporen van uitkeringsfraude kostte de gemeente Rotterdam vorig jaar €44 miljoen. 'Opbrengst' aan teruggevorderde uitkeringen maar vooral aan boetes: €16 miljoen. Goh, wat een succes, zeg! NOT. Maar wat natuurlijk écht schrijnend is is dat wij onofficieel in een politiestaat wonen. En waarom worden er geen detectives ingehuurd om fraude door managers in de bouw en in de zorg aan te pakken? Dat gaat dan toch ook een stuk harder dan hier en daar een paar tientjes afpakken van mensen die het écht niet kunnen missen. En waarom komt een VVD Kamerlid weg met €1,2 miljoen aan hypotheek fraude? Nou vooruit, hij moest als 'straf' €4000 van die onterecht ontvangen €1,2 miljoen terugbetalen. Tjonge! Nou, met zo'n zware straf ontmoedigt de overheid politici wel om ooit nog geld te stelen natuurlijk! NOT.
Zondagavond bracht mijn schoonvader mij met de auto naar de loods van Rataplan Design zodat ik wat webbestellingen kon verzorgen. Ook las ik een boek uit en daarmee is The World Without Us van Alan Weisman boek nummer 7 van dit jaar. Het vertelt de boodschap: 'We hebben maar één planeet Aarde. Wees er dus zuinig op!'
Afgelopen week heb ik mij zelfs even beziggehouden met wat ik dan noem 'een gebroken enkel klus' (iets wat je steeds maar uitstelt omdat andere dingen prioriteit hebben maar wat steeds meer oploopt zodat het steeds meer tijd kost wanneer je het uiteindelijk toch besluit aan te pakken. Iets wat je dan wellicht eindelijk doet wanneer je tijdelijk aan huis bent gebonden. Bijvoorbeeld met een gebroken enkel. 'Foto's inplakken' is een klassieker in dat genre.) Bij mij ging het om YouTube filmpjes die voorbijkomen en die ik een vinkje geef bij 'later bekijken'. Het waren er 220. Nu nog maar 214! O, en ik sta in de finale van deze fotowedstrijd. De opdracht was: 'From the photographer's perspective'. Cool, non? O, en ik doe mee met deze foto:
Komende week een écht rustige week. Zo is het plan tenminste...;-)
Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Errol Brown en Hans Jansen
Posts
