Een anonieme laffe PVV-fan vond mij op Twitter erg stil na de aanslag op Charlie Hebdo in Parijs van woensdag. Hij had 'geen tijd' om mijn weblogstukje te lezen waar hij op Twitter op reageerde. Had hij dat wél gedaan dan had hij geweten dat ik even wat minder actief was omdat een vriend net was overleden.
De sukkel hoeft zich geen zorgen te maken want ik zal wel degelijk schrijven wat ik ervan vindt dat mensen een geloof aanwijzen als oorzaak van het doordraaien van twee gestoorde broers en hem net zo lang lastig vallen met de link naar het stuk tot hij er eindelijk inhoudelijk op reageert. Zo. (Voor wie het wil weten: de anonieme lafaard noemt zich op Twitter
@ZeroIslam en hij werkt in een TBS kliniek. Al is hij meer uren per dag op Twitter te vinden dan dat hij daadwerkelijk aan het werk is.)
Het is er zo eentje met als levensmotto 'Iedereen heeft recht op mijn mening' en is groot voorstander van vrijheid van meningsuiting. Behalve natuurlijk voor mensen die het niet met hem eens zijn. Hij heeft ook altijd gelijk. Ook toen hij beweerde dat Anders Breivik geen christen is. U weet wel, dat is die doorgedraaide Noor die kinderen doodschoot omdat hij vond dat hij als 'rechtgeaard christen' 'iets' moest doen tegen 'de islamisering' van de wereld. Volgens @ZeroIslam is Breivik geen Christen maar volgens Breivik zelf wel. Maar Breivik zal het wel mis hebben want anonieme laffe PVV-stemmers hebben tenslotte altijd gelijk.
Uiteraard wil hij nooit een virtuele opponent in het echt ontmoeten want dan kan hij zijn scheldpartijen niet meer anoniem uiten en moet hij - god verhoede! - misschien wel met argumenten komen voor zijn achterlijke denkbeelden. Wat je ook tegen hem zegt, zodra zijn argumenten op zijn (en dat is al heel snel) gaat hij schelden. Zelf ben ik netjes opgevoed want anders zou ik iets roepen als: 'Wat een vagina-opmerking van je!' Ziet u wel: ik kán niet eens schelden...;-)
Mensen uitschelden is een hobby die nooit de mijne zal worden en mensen beledigen blijkt zelfs een beroep te zijn. 'Satiristen' heten die mensen die elke grap die zij zelf maken hoogst vermakelijk vinden maar zich diep gekrenkt voelen wanneer iemand een grap maakt die ten koste van hen zelf gaat. In de woorden van de anonieme aanhang (Of kent u soms iemand die volmondig toegeeft weloverwogen op de PVV te stemmen?) van de Grote Geblondeerde Leider: zij doen dan huilie, huilie.
Afgelopen weekend was een goed weekend voor Kleenex:
Donderdag maakte ik kennis met een nieuwe fysiotherapeut (zijn assistente kende ik nog van een show, een paar jaar terug (Ik zeg maar niet wat voor show dat was want mogelijk lezen minderjarigen mee)) die mij best wel een beetje pijn deed en 's avonds zagen wij
Gone Girl in de bioscoop. Spannend en ook best wel emotioneel.
Vrijdag overdag bracht ik mijn hoge hoed naar een hoedenmaker, kocht ik knopen voor een vest, deed ik mijn administratie en bezochten wij de nieuwjaarsborrel van onze boekhouder.
Vrijdagavond zagen wij
Interstellar in de bioscoop. Een bijzonder heftig ruimtvaartepos over de ondergang van de Aarde en de (verstoorde) verhouding tussen ouders en hun kinderen. Ook daar bleven de zakdoekjes niet droog.
Zaterdagochtend zagen wij (dankzij gewonnen kaartjes)
Onder het Hart in de bioscoop, een drama van en met Kim van Kooten over een relatie tussen een man en een vrouw en afscheid nemen van kinderen. Ook daar dus tranen. Daarna namen wij afscheid van een vriend in een uitvaartcentrum. Natuurlijk werden er ook daar heel wat tranen weggepinkt maar ook werden er grappen gemaakt: 'Hij was al nooit zo'n prater maar vandaag is hij wel érg stil!' en 'Vroeger rookte hij zelf maar later kreeg hij er een hekel aan. Gek eigenlijk dan dat hij op zijn crematie even heel erg gaat roken!'
(Tja, als je niet meer om de dood kunt lachen, waarom dan nog wel?)
Tussendoor vermaakten wij ons niet alleen met lezen en lekker (sushi!) eten maar ook met het kijken naar het WK darten en het EK schaatsenrijden. Gisteravond keken wij naar de (opgenomen) eerste aflevering van
Missie Aarde, een hilarische Nederlandse serie met een hoofdrol voor Kim van Kooten.
Vanmorgen zagen wij haar in het echie in het bioscoopcomplex waar wij (dankzij gewonnen kaartjes)
The Theory of Everything zagen. Een film over het leven van Stephen Hawking met bijzonder mooi acteerspel en zeer ontroerende momenten. De film doet sterk denken aan
A Beautiful Mind over het leven van Econoom John Nash Jr.
Natuurlijk was het ook niet makkelijk om niet geroerd te raken bij het beeld van duizenden en duizenden mensen die in Parijs solidariteit tonen met de slachtoffers van 'Charlie Hebdo' en zich verenigen tegen terrorisme en haat, agressie en racisme.
U begrijpt dat ik blij was dat ik beide dagen 's ochtends besloot geen mascara op te doen...;-)
Wat ik vreemd vind: waarom zijn er toch nog zoveel mensen die 'nog even' moeten zien of zij nieuwe berichtjes hebben wanneer de film al twee minuten begonnen is? Waarom checken zij dat niet even vóórdat de film begint?
De mobiele telefoon lijkt tegenwoordig onmisbaar.
Mensen verklaren mij voor gek wanneer ik vertel dat ik het ding lekker thuis laat liggen als ik met vrienden op een terrasje ga zitten of in mijn eentje ga boodschappen doen. Nog maar een paar jaar geleden was ik geen uitzondering:
Grappig, niet? Dat een dame zegt: 'Ja zeg, ik ga toch niet bellen en fietsen tegelijk!? Dat is toch hartstikke gevaarlijk!?' Natuurlijk heeft zij gelijk maar zou zij er nog steeds zo over denken of - net als verreweg de meeste fietsers die ik voorbij zie komen - toch stiekem het telefoontje al fietsend aannemen?
Vandaag staan wij stil bij de 57 slachtoffers van een busramp in Pakistan, de 56 doden door vergiftigd bier in Mozambique en het overlijden van Anita Ekberg
Posts
