Vandaag: mijzelf opgegeven voor een etentje, een mogelijke auditie en een kennismakingsavond uit hoofde van mijn functie als penningmeester van een bewonerscommissie; gepoogd een oude videorecorder aan de praat te krijgen (mislukt) om oude filmpjes van mij te digitaliseren ten behoeve van een zogeheten showreel; een vriend per e-mail kunnen helpen, muziek geluisterd (Black Sabbath, Joe Jackson en The Police met name), naar mijn moeders fysiotherapeut geweest om hem te vertellen dat zij voorlopig even niet komt; in haar huis de plantjes water gegeven en wat spulletjes verzameld om haar vanavond te brengen; een nieuw mobieltje voor haar gekocht; vier sollicitaties verricht en mijn CV aangepast; een stukje geschreven voor een opiniewebsite, de meterstanden opgenomen, boodschappen gedaan, papieren gezocht (en gevonden) ten behoeve van mijn alimentatie-(her)berekening (omdat ik nu in de bijstand zit zal dat bedrag noodgedwongen naar omlaag moeten worden bijgesteld) en onderzoek gedaan naar het starten van een webwinkel om zo mijn eigen boeken te verkopen. Een mens moet toch wat met zijn vrije tijd want er zijn nog steeds mensen die er van overtuigd zijn dat ik mij te pletter verveel. Echt waar.
Een koorddanser oefende zijn kunsten en een jongleur de zijne; mensen speelden cricket en kubb en het zonnetje scheen alsof het hoogzomer was. Zo was het in het park waar ik gisteren doorheen liep terwijl ik mijn oudste dochter naar de tramhalte begeleidde. Wij hadden zojuist de film Oorlogsgeheimen gezien, een aangrijpende film over vriendschap, vertrouwen, verraad en verliefdheid, gericht op jonge tieners zoals mijn dochters. Daarvoor (en ik daarna ook nog) hielpen wij mijn vriendin op de Sunday Market.
Vrijdagnacht werd ik ruw uit mijn slaap gehaald: mijn moeder was opgenomen in het ziekenhuis met hartklachten. Ik kon toen niets doen maar de volgende ochtend ging ik langs met mijn oudste dochter. En chocolaatjes. En 's middags weer maar dat maal met haar favoriete hoofdkussen en ondergoed en zo. 's Avonds speelden wij een paar potjes Yahtzee en mocht ik mijn dochter helpen met het leren van Franse en Engelse woorden. Ik weet dat daar tegenwoordig 'apps' voor zijn maar geef toch de voorkeur aan de ouderwetse methode. En dan bedoel ik niet: 'Ga naar je kamer en kom er pas weer uit als je het kent' maar daadwerkelijke steun en begeleiding. Ach, noem mij maar ouderwets...
Ik kom uit de tijd dat als er een knoop van je jas was, je dan een nieuwe knoop kocht en geen nieuwe jas. Een beetje achterhaald concept misschien maar voor mij werkt het. Stiekem ben ik er misschien wel blij mee dat mensen hun kleding naar de kringloopwinkel brengen 'omdat er een knoopje af is' of 'omdat de kleur niet goed past in dit seizoen.' Een deel van mijn kleding is namelijk tweedehands en een ander deel komt nog uit mijn middelbare school tijd of van vlak daarna.
De jongelui die de filmpjes bekijken van Volg de Baas op YouTube vinden het raar dat ik tweedehands kleding draag. Maar ja, zij krijgen hun kleertjes van pappie of mammie en anderen moeten er zélf voor werken...;-)
Noodgedwongen let ik op mijn uitgaven. Toch vraag ik mij wel eens af: als ik rijk was (en met 1500 euro netto per maand zou ik mij al bijzonder rijk voelen!), zou ik dan nog steeds zuinig doen of zou ik dan - net als de meeste andere mensen - veel meer kopen wat ik niet absoluut nodig had?
Zelf hoop ik dat ik verstandig genoeg zal zijn om te sparen voor later, mocht ik eerdaags weer een redelijk inkomen hebben. En u: bent u verstandig of koopt u wel eens in een impuls iets waarvan u achteraf denkt 'Heb ik dat eigenlijk wel nodig?'
Misschien heeft u wel eens overwogen een onnodig artikel in huis weg te gooien: de Rubik's Cube. Niet doen! Hier is de oplossing van de puzzel die wellicht sinds 1987 ergens in een hoek van uw woning stof ligt te vangen:
Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Gerrit Kouwenaar en Joan Rivers
Elke dag (g)een lach.(2)😎
1 uur geleden