Verkeerde diagnose! Hoe kan dat?

'Metamorphosis' van Franz Kafka heet oorspronkelijk 'Die Verwandlung' en is boek nummer 13 van dit jaar; het klassieke verhaal van de doodgewone man die bij het wakker worden ontdekt dat hij een gigantische kever is.

Gisteren verwerkte ik een behoorlijke stapel strijkgoed

 en verwerkte ik een deel van mijn werk achterstand. Het lastige als zelfstandige is dat niemand het even van je overneemt wanneer je een week op vakantie bent.
Ondanks al dat gewerk maakte ik tijd voor ontspanning. Ditmaal door mee te doen aan een zogeheten pubquiz: in een café met een groepje vrienden vragen beantwoorden van algemene aard. Van de vijftien deelnemende teams werd ons team vijfde! Toch niet slecht voor een eerste keer en zonder vals spelen, zoals een paar andere teams wel deden door stiekem onder tafel met hun mobieltje antwoorden op internet te vinden.

Om mijn lichaam een beetje in vorm te houden vanmorgen een uurtje wezen trainen om daarna verder in huis door te gaan met een kleine verbouwing.

Vorige week woensdag werd ik als voetganger in een tijdsbestek van een kwartier twee maal bijna aangereden door een fietser. Van achteren. Op de stoep. Uiteraard zei ik er wat van tegen de blanke (en dus volgens PVV-logica 'christelijke') heren. Beiden toonden zich zeer verbluft. Blijkbaar zijn aso's het niet gewend om tegengesproken te worden. Is het dan zo dan ik de enige ben die asociaal gedrag niet tolereert? Durven mensen dan echt niet meer voor zichzelf op te komen?

Mensen die ik spreek hebben regelmatig last van asociaal gedrag van anderen. Mijn standaard vraag is dan: 'Wat heb je er aan gedaan?' Het antwoord is altijd 'Niets' en - voor mij althans - altijd weer schokkend. Het lijkt er op dat wij massaal vinden dat anderen er maar wat aan moeten doen. Blijkbaar volgt nog niet iedereen mijn motto: 'Iemand moet er wat aan doen en jij kunt iemand zijn.'

Ondanks mijn geringe gestalte ben ik niet te bang om een ander te wijzen op zijn (of haar!) asociaal gedrag. Terwijl de meesten blijkbaar lijdzaam afwachten en roepen dat negeren het beste is (En o, wat werkte het indertijd goed om de uitspraken en daden van Hitler gewoon te negeren! Zoals het ook met de acties van Wilders zo'n ontzettend goed idee is.) ben ik een andere mening toegedaan. Ondanks mijn 'handicap'.

Niet elke kwaal die gehandicapte mensen hebben is te herleiden naar hun handicap. Dat ik wat dovig ben heeft meer te maken met een kleine beschadiging aan mijn trommelvliezen dan met het Russell Silver Syndroom waar ik mijn geringe gestalte aan te danken heb. Een paar jaar lang liep ik wat mank. Men (de huisarts, de fysiotherapeute, de apotheker, de podoloog) dacht het te kunnen wijten aan spierspanningen omdat ik door mijn lengte anders dan anderen zou lopen. Het bleek een versleten heup te zijn, veroorzaakt door mank lopen na een sportongeluk.

Om een of andere reden denken veel artsen dat wanneer een psychiatrisch patiënt last heeft van de rug dat geen hernia kan zijn. 'Het zal wel verbeelding zijn of aan je hersenziekte liggen.' Zo worden elk jaar veel mensen verkeerd gediagnosticeerd met alle gevolgen van dien: ongezonde mensen en stijgende zorgkosten.

Daarom roep ik artsen bij deze op zichzelf op te voeden. Anders kom ik het doen ;-)

De onjuiste aanname van de dag is:

Je gaat dood als je complete huid goud wordt geverfd. Zoals in die ene James Bond film.

Je gaat niet dood als je huid goud wordt geverfd. Je ademt namelijk door je mond en neus, niet door je poriën. Je kunt het wel warm krijgen en behoorlijk benauwd.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Bob Hoskins

Wat verdient een raadslid?

Donderdag aten wij bij nicht Jessica, vrijdag liep ik spierpijn op na twee weken niet trainen en zaterdag genoten wij van de allereerste Koningsdag in de geschiedenis van Nederland! De buit bedroeg: een rokkostuum, drie broeken, een fiets bagagedrager (voor en achter), een paar boeken, een t-shirt, een kattenluik, een paar cd's, een mooi sauzenbakje, een leuk blikje, een paar wijntjes, een slecht vallende hotdog en een paar leuke nieuwe contacten in de buurt. Dat laatste vooral omdat mijn vriendin bij het langslopen bij een nieuw restaurant zag dat er een kelderraam open stond waar een breekijzer bij lag en daarom maar de politie belde. Een actie waar de restauranteigenaar erg blij meer was! Klik hier voor een foto-impressie van onze dag: https://www.facebook.com/terrence.weijnschenk/posts/10152166934063163?stream_ref=10 

Ook werd het filmpje bekend gemaakt dat speciaal is gemaakt voor Koningsdag en waarin er een (betaalde!) rol voor mij is weggelegd: http://vimeo.com/92016452 Hier de bijbehorende poster:

En zo zag het daadwerkelijke spel er uit: http://instagram.com/p/nQQ09ntXNF/

Mijn vriendin wees mij er op dat mijn bedrijf een (gratis!) vermelding had in de krant. Helaas hadden de mensen die via Facebook op het bericht reageerden geen tijd om op de bijbehorende link te klikken: https://www.facebook.com/terrence.weijnschenk/posts/10152170333303163?stream_ref=10

Gisteren werd er een stukje van mij (over het mogelijk nut van cameratoezicht) geplaatst op opiniesite Amsterdam Centraal: http://www.amsterdamcentraal.nl/archief/2014/04/27/het-twijfelachtig-nut-van-cameratoezicht?utm_source=twitterfeed&utm_medium=twitter  en zetten mijn vriendin en mijn zoon samen zijn nieuwe bed in elkaar. Waarbij ook het opnieuw verven van de muur waar die tegen aan staat niet werd vergeten. Ofwel: weliswaar een paar dagen geen geld verdiend maar wél leuke en nuttige dingen gedaan!

Een gemeenteraadslid in Amsterdam ontvangt een bruto salaris per maand van 2200 euro. Met daar bovenop een vaste onkostenvergoeding van 500 euro. En een gratis computer. De Socialistische Partij vindt dat een raadslid voor minder geld óók zijn werk kan doen en dat van de 1,6 miljoen euro die de raadsleden gezamenlijk zouden inleveren (wanneer hun totale gage met 20% wordt verlaagd) goede dingen kunnen worden gedaan voor de stad en haar burgers.

Buurthuizen worden namelijk gesloten vanwege een begrotingstekort van 3000 euro op jaarbasis. Een reeks kinderdagverblijven sluit de deuren omdat de directie na het betalen van een paar ton aan zichzelf de 8 euro per uur aan kinderleidsters niet meer kan betalen. Ik bedoel maar.

Meteen roepen mensen dat mensen die minder betaald krijgen niet gemotiveerd zullen zijn om hard te werken. En diezelfde mensen vinden dat werklozen maar gemotiveerd moeten zijn om 'gratis werkervaring' op te doen door 38 uur per week voor de gemeente te werken. Erg tegenstrijdig.

Zelf werkte ik indertijd als raadslid voor de SP tegen een totale vergoeding van 150 euro per maand. De rest ging in de partijkas. Met dat geld worden artsen betaald die gratis zorg verlenen aan onverzekerden en wordt rechtsbijstand verleend aan mensen (niet alleen SP-leden) die zich geen advocaat kunnen veroorloven. Maar ja, ik deed het raadswerk om te helpen maar blijkbaar doen de meesten het vooral voor het geld.

Wat is uw mening in deze?

De onjuiste aanname van de dag is:

Multitasking is handig en efficiënt.

Voor verreweg de meeste mensen is dat niet zo maar leidt multitasking (het verschillende dingen tegelijk doen) juist af waardoor geen van de ondernomen acties goed wordt uitgevoerd. Uit onderzoek blijkt dat bij die enkeling die het wel goed schijnt te kunnen afhangt van de genen. Goed multitasken kun je dus niet leren. Zie ook: 

http://www.pickthebrain.com/blog/10-ways-to-stop-multitasking-be-more-effective/

http://www.peelerassociates.com/blog/multitasking-a-less-effective-way-to-cope/

(Beide artikelen zijn in het Engels geschreven)

Ter vermaeck bij deze een liedje van een Nederlandse band die al een tijdje meedraait: Kayak.