Blote tepels?

Eigenlijk is het discriminatie: waarom mogen mannen wél in het openbaar hun blote tepels laten zien en vrouwen niet? Sterker nog: in sommige delen van Amerika gaan vrouwen de gevangenis in wanneer zij in het openbaar hun baby de borst geven! Maar nog niet zo lang geleden was het in heel Amerika ook voor mannen verboden anderen te laten merken dat zij tepels hebben.

Van het management van Facebook mag je filmpjes laten zien waarin vrouwen het hoofd wordt afgezaagd (zolang in het betreffende (en helaas echte) Afghaanse filmpje maar niet haar tepels in beeld komen natuurlijk!) en spelletjesfabrikanten verkopen massaal spellen waarin mensen uit elkaar getrokken worden, neergeschoten en bruut overreden. Liefst allemaal tegelijk.

Via diverse media wordt kinderen verteld dat er niets mis is met alcohol drinken. Zolang je daar maar na je 18e/21e mee begint. Het is ook prima om een geladen geweer in huis te hebben maar een naakte vrouwenborst zien zou een verderfelijke invloed hebben. Overheden (en mensen in het algemeen eigenlijk) zijn maar raar. Wij denken wel eens dat wij vrij zijn maar let u maar eens op wat er gebeurt  wanneer u in uw eigen gemeente anderen laat zien dat ook u onder uw kleren naakt bent! (Hier het artikel waarop bovenstaande tirade is gebasseed: http://www.huffingtonpost.com/lina-esco/facebook-war-on-nipples_b_4548832.html (Engels))

En hier nog een absurd voorbeeld: het management van het Empire State Building eist een miljoen dollar van de man die een foto maakte van een topless dame op de 86e verdieping van het gebouw: http://www.huffingtonpost.com/2014/01/13/allen-henson-topless-photo-empire-state-building_n_4591701.html (Ai! Stelt u zich eens voor dat kinderen ontdekken datvrouwen borsten hebben! Dan eh...dan eh...ja, wat is daar eigenlijk zo vreselijk aan?) Notabene: agenten in New York hebben onlangs opdracht gekregen om vrouwen die in het openbaar een blote borst tonen (bijvoorbeeld bij het voeden van hun baby in de wachtkamer van een ziekenhuis) NIET meer gearresteerd mogen worden...

Sommige lezers weten dat ik al een tijdje een regeling heb met de gemeente: wanneer ik een maand te weinig inkomsten heb als zelfstandige krijg ik uit de gemeentekas een aanvullend bedrag om zodoende toch te komen tot bijstandsniveau. De regeling wordt verlengd zolang ik kan bewijzen dat ik die niet meer nodig heb en zodra ik dat kan bewijzen heb ik die niet meer nodig en krijg ik die dus ook niet meer. Kan ik niet bewijzen dat ik voldoende verdien om de regeling nodig te hebben dan ontvang ik die aanvulling ook niet meer. Heel logisch allemaal. Toch? Ofwel: opdrachten op het gebied van lesgeven, entertainment, schrijven en acteren zijn van harte welkom! Alsmede (tijdelijke) contracten voor werk in de kinderopvang, dan wel als assistent boekhouder, credit controller, salarisadministrateur, debiteurenbewaker, archivaris of data-typist. Liefst tussen de 8 en 38 uren per week. Dus mocht u iets weten...laat maar komen. Alvast bedankt!

Soms word ik er gestoord van

Gezellig staan kletsen met buurvrouw Winonah, examen gedaan voor de cursus 'stemburealid' en nog zo wat klusjes opgeknapt. Zaterdag vooral veel geschreven: in de loop van maanden schrijf ik nogal wat op in diverse boekjes en achterop kassabonnetjes. En soms graai ik die aantekeningen bij elkaar en maak ik er weblogstukjes, verhaaltjes of columns va. Nu ja, niet soms maar altijd...;-)

Zondag deden wij rustig aan: een paar afleveringen Star Trek kijken met lekker hapjes en drankjes erbij bij en met vrienden...

A Chrystal Age van William Henry Hudson is boek nummer twee van dit jaar en een lang geleden geschreven 'Rip van Winkle' (Het eerste verhaal over een man die wakker wordt in de verre toekomst) verhaal. In de toekomst leeft men in perfecte harmonie met elkaar en de natuur. Er is geen oorlog. Maar al deze tevredenheid heeft een prijs: er bestaat ook geen liefde.

Van nature houden mensen van hun kinderen. En gelukkig maar want anders zouden zij niet de behoefte hebben hun kinderen te beschermen en zouden er veel meer op jonge leeftijd sterven. Veel mensen praten ook tegen hun (jonge) kinderen en uit onderzoek is onlangs gebleken dat jonge kinderen tegen wie veel wordt gesproken een grotere woordenschat hebben dan kinderen waar de ouders nauwelijks mee praten. Goh, het is toch maar goed dat er wetenschappers zijn want wij gewone mensen hadden dat anders nooit geweten. Maar toch goed dat dat onderzoek is uitgevoerd want er zijn mensen die iets pas geloven zodra het wetenschappelijk is aangetoond. Eigenlijk geloven zij dus ook. Maar dan in de wetenschap.

Zou er al wetenschappelijk onderzoek zijn gedaan naar de kwestie: vinden mensen het wel of niet leuk om gestoord te worden? Zelf behoor ik tot de groep mensen die dat - in de meest voorkomende gevallen - niet leuk vindt (Kijk, als ik geconcentreerd een factuur zit op te stellen maar iemand van de loterij belt mij met de mededeling: 'Gefeliciteerd, u heeft 32 miljoen euro gewonnen!' dan wil ik die persoon best even te woord staan.). Wanneer iemand mij dus belt met de vraag: 'Stoor ik?' en ik geef het eerlijke antwoord:'Ja, je stoort.' dan verwacht ik niet dat die persoon zegt: 'Dan zal ik het kort houden.' Ik verwacht dan het antwoord: 'Sorry, dan bel ik later wel terug.' Of een variatie daarop. 

Ik vind het bijzonder onbeleefd wanneer mensen al weten dat zij mij storen en daar dan moedwillig en doelbewust mee doorgaan. Maar ja, dat ben ik. Hoe denkt u daar over?

Tot slot iets wat ik mij al een tijdje afvraag: waarom trekken wij eerst de voordeur achter ons in het slot en kijken wij daarna pas of de huissleutels eigenlijk wel in zak of tas zitten? O, en nog even schaamteloos reclame maken voor een vriend en collega: http://www.visueel-faciliteren.nl/

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Hiroo Onoda