Overtuigen

'Hoera!' riepen de tegenstanders van de aanwezigheid van Zwarte Piet bij de aankomende intocht in Amsterdam Zuidoost. 'Wélke intocht?' vroeg de voorzitter van de winkeliersvereniging zich hardop af. Wat bleek? Met 15 tegen 14 stemmen stemde de stadsdeelraad van Zuidoost tegen de aanwezigheid van mensen verkleed als Zwarte Piet bij de aankomende intocht. Geen van de betrokkenen had moeite gedaan om even bij de winkeliersvereniging na te vragen of er überhaupt wel een intocht zou kómen.

http://www.nu.nl/binnenland/3615448/sinterklaasintocht-amsterdam-zuidoost-was-nooit-gepland.html Want tsja, als je gelijk hebt, waarom zou je dan nog onderzoek doen?

Bijvoorbeeld naar hoe het verbod op de aanwezigheid van Zwarte Piet gehandhaafd zou moeten worden. Ziet u het voor zich? Honderden kindertjes van wie de zwarte make-up doorloopt van de tranen; huilend achter de tralies omdat zij niet begrijpen dat zij zijn opgepakt?

Het complete debacle had eenvoudig voorkomen kunnen worden als maar één van de tientallen betrokkenen de moeite had genomen contact op te nemen met de winkeliersvereniging. En wie weet? Misschien had men het wel een fantastisch idee gevonden om in plaats van Zwarte Piet de Nederlandse volkszanger Gers Pardoel te laten meelopen! Hij voldoet aan de voorwaarden om als 'knecht' van Sinterklaas mee te lopen: hij is eng, kan breed lachend flauwe grapjes maken, kan prachtig vals zingen en is een heuse slaaf. Met name van de kapitalistische bedrijfstak die bekend staat als 'Muziekindustrie'.

Uit dit waargebeurde voorbeeld blijkt dat wij mensen helemaal niet zo rationeel zijn als wij zelf graag denken; de meeste van onze beslissingen nemen wij puur op gevoel, op instinct. Wij onderscheiden ons daarmee niet van andere dieren.

Onlangs droomde ik dat een bekend warenhuis in Amsterdam (Door Gerard Reve 'Het Wespennest' genoemd in zijn meesterwerk 'De Avonden') hun traditionele Zwarte Pieten hadden vervangen door poppen van Gers Pardoel en even vroeg ik mij af of ik op grond daarvan nu zijn posters en muziek mag laten verbieden: ik ben lang niet de enige die hem eng vindt en bovendien verwijst zijn muziek naar een zwarte (...) bladzijde in de vaderlandse muziekgeschiedenis. Met mijn excuses aan de - ongetwijfeld bijzonder aardige! - volkszanger en zijn fans. Alle vier...;-) Maar nu terug naar Amsterdam Zuid-Oost:

Bovendien: enkele tientallen mensen zijn faliekant tegen. Dat houdt in dat het ruim drie kwart miljoen inwoners van Amsterdam niets kan schelen of dat die vóór de komst zijn van de slaaf die door Sint Nicolaas was vrijgekocht. Leven wij in een democratie of geldt voortaan de wens van de hardst schreeuwende minderheid?

In een democratie geldt uiteindelijk de mening van de meerderheid. Toch? Dan is het maar goed dat een meerderheid wil dat de meerderheid van de mensen rekening moet houden met minderheden. Al is het maar omdat feitelijk gezien elk mens wel tot de een of andere minderheid behoord. Misschien bent u één van de weinigen bij u in de straat met een lichte huidskleur. Dan behoort u tot een minderheid.

Misschien bent u arts én vrouw. Dan behoort u - in Nederland althans - tot een minderheid. In bijvoorbeeld 'zo'n achterlijk Oostblokland als Polen' is het heel normaal voor vrouwen om arts te zijn. Het blijken met name vrouwen in Nederland zélf die vinden dat vrouwen best genoegen kunnen nemen met een baan als verpleegster. Je zou denken dat het in onze tijd langzamerhand tijd werd om daar anders over te denken. Maar goed: bijna iedereen komt dus graag op voor minderheden. Nu alleen nog de meerderheid van de regering daarvan zien te overtuigen.

O, en hier kunt u lezen hoe het bezoek ging van de mevrouw van de woningbouw: http://vragen.blogspot.nl/2013/10/ymere-overleg-2.html En voor wie mijn stukje van gisteren over verveling nog niet had gelezen...http://terrebel.blogspot.nl/2013/10/failliet.html

Failliet

Straks komt er een mevrouw van de woningbouw met mij praten over deze punten: http://vragen.blogspot.nl/2013/10/ymere-overleg-2.html Ik ben reuze benieuwd!

De dag van gisteren begon met overleg met het bestuur van http://www.hiob.nl. 's Middags trakteerden mijn zoon en ik onze kat op een nieuwe kattenbak en snoepjes en daarna ging ik even de plantjes water geven bij mijn afwezige vriendin thuis. En tussendoor haalde ik een nieuwe entertainment-opdracht binnen en hielp ik een familielid. 

Wanneer ik niet aan het werk ben in nachtclubs,  hotels, boten of tenten ben ik bezig met de administratie daar omheen, met onderhandelen en acquisitie. Dat kost mij bij elkaar ongeveer vier uren per dag en mag dus worden gekwalificeerd als 'werk'. Daarnaast mag ik een tienerzoon helpen op zijn weg naar volwassendom, ben ik twee maal per maand weekendvader van één a twee dochters, doe ik het huishouden en ongeveer 12 uren per week vrijwilligerswerk. Bovendien zie ik zo vaak mogelijk mijn toekomstige echtgenote. Toch zijn er mensen die denken dat zij mij een enorm plezier doen als zij mij een opdracht geven die zij makkelijk zelf kunnen uitvoeren. 'Natuurlijk kan ik dat zelf maar jij bent er zo goed in!' -'Weet je wat? Doe het voortaan zelf. Door de ervaring van een vraag intikken in het zoekvenster van Google word je daar vanzelf steeds handiger in. Probeer maar!' Ik help anderen graag maar niet als ze het prima zelf kunnen. De weinige vrije tijd die ik aan mijzelf te besteden heb geef ik graag uit aan lezen, het volgen van college's, het spelen van het verslavende spelletje 'Bejeweled' via Facebook, het praten met vrienden en het eten van bitterballen...;-)

Graag ook zou ik willen verdienen met schrijven (en ook daar ben ik een tiental uren per week mee bezig) en tot nog toe bedragen mijn verdiensten met schrijven gemiddeld vijf euro per maand. Dat is niet veel. Meer 'kunstenaars' kennen het probleem van niet voldoende omzet. Daarom moet je wel eens dingen doen die je eigenlijk niet leuk vindt om te doen. Het zij zo. Een website opzetten en vervolgens achterover leunend op het binnenstromende geld wachten is dan echt niet voldoende want waarom zouden mensen een product of dienst van je afnemen als men niet eens weet dat je bestaat? En dan nog vragen mensen zich af hoe het toch in hemelsnaam kan dat een derde van alle via internet gestarte bedrijven binnen twee jaar bij de Kamer van Koophandel bekend staat als failliet.

Vandaag staan wij stil bij het overlijden van Bonfire