Plaspauzes

Vandaag een thema-avond gepresenteerd over het onderwerp: 'Mensen met een psychische handicap begeleiden naar betaald werk.'  Het werd een leerzame avond die door mij en mijn vriendin werd afgesloten met het nuttigen van een drankje op het verscheiden van een oude vriend.

En passant leerde ik dat La Chouffe niet het perfecte biertje is om te drinken bij een portie bitterballen. Toch wel een feitje om even door te communiceren.

Mensen hebben het tegenwoordig 'te druk' om te communiceren. Een zieke buurvrouw opzoeken in het ziekenhuis? Geen tijd. Dank je wel zeggen nadat je hen een foto hebt gestuurd? Geen tijd. Reageren op de vraag of een opdracht nog doorgaat? Geen tijd. Reageren op het voorstel om binnenkort af te spreken? Geen tijd. Je buurman bellen om te zeggen dat je vrouw ontslagen is uit het ziekenhuis om te voorkomen dat hij voor niets op bezoekuur komt? Geen tijd.

Eigenlijk is het verbazingwekkend dat mensen nergens nog tijd voor hebben want ruim drie uren per dag brengt de gemiddelde Nederlander door met televisie kijken (en twee uren op internet). Dat is dagelijks ongeveer 50 minuten aan reclameblokken.

Gaan werkelijk al die minuten op aan plaspauzes?

Mogelijkheden

Vandaag wat geldzaken zitten regelen, de stofzuiger wat stof laten opzuigen en de belastingdienst gebeld in verband met een akkefietje met deze immer populaire instantie...

Na een goede nachtrust gaat het vandaag weer beter met me. De stoelmassage die ik vanmiddag van een vriendin mocht ontvangen helpt natuurlijk ook! Dank nog voor de beterschapswensen van gisteren! Jammer dat wij het Blogbal moesten missen maar er komt er vast weer eentje. Overigens: vroeger bestond er geen Blogbal en ook die periode hebben wij overleefd.

Vroeger was alles anders. Ja, vroeger maakte je je eigen speelgoed en was je blij als je voor je verjaardag een tandenborstel kreeg. Wat minder terug in het verleden riep je 'Stelletje fascisten!' tegen mensen die voor cameratoezicht pleiten en nu roep je zelf dat er meer camera's op straat moeten komen want 'die hangjongeren' geven toch wel heel veel overlast, hoor!' Wélke hangjongeren? Wát voor overlast? -'Eh...nou eh...ze...eh...'

Dan denk ik: ga alsjeblieft wat nuttigs doen in plaats van nablaten wat je in de Krant van Ingeslapen Nederland hebt gelezen terwijl je op de pot zit.

'Waarom zit je zo veel op Facebook en Twitter?' -'O, je bedoelt dat ik mijn tijd nuttiger moet besteden met bijvoorbeeld het uitzoeken van de identiteit van De Mol? Of de tuin aanharken? Of vrienden in het buitenland telefonisch mededelen dat de kat van de buurvrouw is overleden? Of voor de zoveelste keer genieten van een aktiefilm met Sylvester Stallone?

Ik doe aan Facebook en Twitter omdat ik dat leuk vind. Bovendien haal ik opdrachten uit sociale media en verkoop ik er verhalenbundels door.

Natuurlijk is het rondbanjeren op sociale media niet zaligmakend. Maar dat maak ik graag zelf uit. Ik bedoel: wat is nu de lol van een online forum bij een fotowebsite? 'Nou, dan kun je tips en trucs uitwisselen en toen Henk een foto plaatste van zijn verse kleindochter konden wij hem meteen feliciteren!' -'O, zo'n forum is dus eigenlijk hetzelfde als Facebook maar dan met minder mogelijkheden.'